Τουρκική επέμβαση στη Συρία: Αργά ή γρήγορα η Άγκυρα θα υποχρεωθεί να ανοίξει τα χαρτιά της
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Την επομένη της Ανάστασης του Χριστού τεράστια πρόκληση από τον Ερντογάν: Ως τζαμί θα λειτουργεί από σήμερα η ιστορική βυζαντινή Μονή της Χώρας, στην Τουρκία
Η αστυνομία του Μαϊάμι υπέβαλε σε ακραία κακοποίηση νεαρό Ιταλό φοιτητή: Το βίντεο με την απαράδεκτη αστυνομική συμπεριφορά προκάλεσε σοκ στην Ιταλία
Γράφει ο Κωνσταντίνος Φίλης*
Η Τουρκία επιχειρεί εντός συριακού εδάφους, εμβαθύνοντας την εμπλοκή της. Φαίνεται πως ενημέρωσε έγκαιρα ΗΠΑ και Ρωσία, χάνοντας το στοιχείο του αιφνιδιασμού, αλλά διασφαλίζοντας τα νώτα της σε ένα ιδιαίτερα περίπλοκο περιβάλλον.
Εξάλλου, αν δεν είχε προηγηθεί η αναδίπλωση έναντι της Μόσχας και η διστακτική στροφή προς Τεχεράνη και Δαμασκό (αποδεχόμενη επίσημα για πρώτη φορά από τον Μάρτιο του 2011 πως ο Ασαντ έχει ρόλο στο στάδιο μετάβασης), η Αγκυρα δεν θα προέβαινε στη μικρής κλίμακας επέμβαση στη Συρία. Ωστόσο, δεν θα είναι εύκολο να κάνει κατάχρηση της προσέγγισης μαζί τους, εφόσον παραμένουν δύσπιστοι απέναντι στις προθέσεις της.
Από την άλλη, η τεχνητή κλιμάκωση της έντασης με τις ΗΠΑ, οι κλυδωνισμοί στις σχέσεις με την ΕΕ, οι απειλές έναντι της τελευταίας για ακύρωση της συμφωνίας στο Προσφυγικό φαίνεται να πιάνουν τόπο. Μάλιστα, με την επίκληση του κινδύνου που συνεπάγεται τυχόν διολίσθηση της Τουρκίας στην αστάθεια και προτάσσοντας τη στρατηγική της αξία, ο Ερντογάν αξιώνει τη στήριξη των εταίρων του στο εσωτερικό και το εξωτερικό πεδίο. Ενώ, λοιπόν, η χώρα βρίσκεται σε καθολική ανασύνταξη σε θεσμούς και κρατικό μηχανισμό και φαίνεται έκθετη απέναντι στην τρομοκρατία, εκτιμήθηκε ότι η συγκυρία ήταν πλέον κατάλληλη ώστε μετά από μία ακόμη τρομοκρατική επίθεση που αποδόθηκε στο Χαλιφάτο, προφασιζόμενη την εξόντωσή του, να προσπαθήσει να ανακόψει ή έστω να ελέγξει αποτελεσματικότερα την εδαφική προέλαση των Κούρδων της Συρίας. Ως αποτέλεσμα, δύο σχολές σκέψης συγκρούονται εκ νέου στη γείτονα. Η πιο μετριοπαθής, που έχει απήχηση σε παραδοσιακούς διπλωματικούς κύκλους, υποστηρίζει -από την αρχή της σύρραξης- πως χωρίς συνεννόηση με τον Ασαντ (και το Ιράν) το κουρδικό αγκάθι δεν μπορεί να αφαιρεθεί.
Τώρα, εκτιμά πως τυχόν παράταση της παρουσίας τουρκικών στρατευμάτων στο συριακό έδαφος συνεπάγεται μια εξαιρετικά επικίνδυνη κατάσταση, αφού η Αγκυρα θα καταστεί όχι μόνο κομμάτι της συριακής κρίσης αλλά και μόνιμος στόχος τρομοκρατικών οργανώσεων. Η έτερη, πιο σκληροπυρηνική σχολή, πιστεύει πως μόνο η επικράτηση της σουνιτικής αντιπολίτευσης κόντρα στον σιιτικό άξονα διασφαλίζει μακροπρόθεσμα τα τουρκικά συμφέροντα. Ως προς την επέμβαση, θεωρεί ότι η αποχώρηση πρέπει να γίνει μόνο όταν θα υπάρξουν ικανές εγγυήσεις κυρίως ως προς τον μετριασμό των βλέψεων του κουρδικού στοιχείου. Αργά ή γρήγορα η Τουρκία θα υποχρεωθεί να ανοίξει τα χαρτιά της. Ετσι, θα αποκαλυφθούν και οι αντιφάσεις της πολιτικής της. Τότε θα διαπιστωθεί κατά πόσο έχει την πολυτέλεια να συν-καθορίσει τις τύχες του πολέμου ή είναι πλέον αναγκασμένη να κάνει απλά και μόνο διαχείριση ζημιάς.