Η αχρείαστη απολογία της Ερατώς, η απύθμενη πρόκληση της Μαρκουλλή και το ΑΚΕΛ




Του Γιώργου Καλλινίκου*

Η υπομονή έχει και τα όρια της. Αυτή η ιστορία με τις απολογίες προς τους Τουρκοκύπριους συμπατριώτες μας για τα εγκλήματα μιας μερίδας ανεγκέφαλων Ελληνοκυπρίων είτε το ’63 είτε το ’74 έχει ξεπεράσει τα όρια. Ιδίως όταν γίνεται από άτομα, που η περιρρέουσα ατμόσφαιρα εμφανίζει είτε να έχουν μελλοντικές πολιτικές φιλοδοξίες είτε να βρίσκονται σε κομματικές λίστες για ενδεχόμενη αξιοποίηση.

Η προ ημερών –άνευ λόγου και αιτίας- απολογία της Ερατώς Κοζάκου Μαρκουλλή με ανάρτηση της στο Facebook φαντάζει σαν η σταγόνα που ξεχειλίζει το ποτήρι. Απολογήθηκε η εν λόγω κυρία για τα εγκλήματα εξτρεμιστών της ΕΟΚΑ Β’ στις 14 Αυγούστου 1974 σε βάρος γυναικόπαιδων στα χωριά Αλόα, Μαράθα και Σανταλάρη.

Αλήθεια, υπάρχουν ακόμη Ε/κ που μπορεί να επικροτούν τέτοια εγκλήματα; Που να μην τα καταδικάζουν; Που να μην έχουν κλείσει ερμητικά την πόρτα σε αυτό το μαύρο παρελθόν; Που να μην θεωρούν αδιανόητα τέτοια εγκλήματα στο μέλλον; Ιδίως σε περίπτωση επανένωσης της πατρίδας; Ενδεχομένως να υπάρχει μια θλιβερή μειοψηφία. Όπως θλιβερή ήταν και η μειοψηφία, που εκμεταλλεύτηκε τις ανεξέλεγκτες συνθήκες εκείνης της εν καιρώ πολέμου εποχής. Επιτέλους, όμως, ας αντικρίσουμε κατάματα την ωμή πραγματικότητα. Η συντριπτικότατη πλειοψηφία αυτού του βασανισμένου λαού, έχει μάθει από την ανείπωτη τραγωδία.

Δεν έχει κανένα απολύτως πρόβλημα να συμβιώσει με τους Τ/κ σε καθεστώς μιας λύσης που θα απαλλάσσει τον τόπο από την τουρκική αρβύλα και την όποια επιρροή της Άγκυρας. Που θα επιτρέπει την επιβίωση σε συνθήκες ασφάλειας και με διασφαλισμένες τις βασικές ελευθερίες, όπως αυτές ισχύουν σε κάθε σύγχρονο κράτος. Αυτή η συνειδητή επιλογή της μεγάλης πλειοψηφίας αποδεικνύεται από την συμπεριφορά ένθεν και ένθεν στα 12 χρόνια, που άνοιξαν τα οδοφράγματα και Ε/κ και Τ/κ έρχονται σε επαφή και στις δύο πλευρές. Μεμονωμένα περιστατικά κάποιων ανόητων νεαρών, που ρίχνουν πέτρες ή επιτίθενται σε αυτοκίνητα, είναι και σε αυτή την περίπτωση η θλιβερή μειοψηφία. Την οποία απομονώνει η καταδίκη της ανόητης συμπεριφοράς τους από τη μεγάλη πλειοψηφία πολιτών, ΜΜΕ και Αρχών.

Με αυτό το δεδομένο υπόψη, πρέπει λοιπόν να λεχθούν στην κ. Μαρκουλλή κάποιες ξεκάθαρες κουβέντες: Γιατί τόσα χρόνια που ήταν πρέσβειρα, γενική διευθύντρια του ΥΠ.ΕΞ. και υπουργός Εξωτερικών δεν βγήκε να απολογηθεί και το κάνει τώρα; Δεν επιτρέπει έτσι στον καθένα να σκεφτεί ότι σχετίζεται με την ψιθυρολογία (δεν διαψεύστηκε ποτέ) περί ενδεχόμενης υποψηφιότητάς της στις προεδρικές εκλογές με στήριξη του ΑΚΕΛ; Και ότι, απλώς, επιδιώκει να γίνει αρεστή σε συγκεκριμένη μερίδα; Τόσα χρόνια σε αξιώματα γιατί δεν βρήκε τη δύναμη να καλέσει Τουρκία και Τ/κ (ναι, υπήρχαν και πολλοί Τ/κ) να απολογηθούν για τα δικά τους πολλαπλάσια εγκλήματα;

Δεν αντιλαμβάνεται πόσο προκαλεί τις 200 χιλ. πρόσφυγες; Τα παιδιά και τα εγγόνια τους που γεννήθηκαν στην προσφυγιά; Τις χιλιάδες μαυροφορεμένες οικογένειες που έχασαν γονείς, αδέλφια, συζύγους, παιδιά; Τις μανάδες που ακόμη αναμένουν να μάθουν την τύχη των αγνοουμένων παιδιών τους; Δεν αντιλαμβάνεται ποια αηδία θα νιώσουν εκείνες οι Ε/κ που βίωσαν ό,τι απεχθέστερο, τον βιασμό από ανθρωποκτήνη; Δεν αντιλαμβάνεται τι όπλα προσφέρει απλόχερα στην τουρκική προπαγάνδα, χάριν μιας απερίσκεπτης προσπάθειας να χαϊδέψει τα ώτα συγκεκριμένης μερίδας; Αδυνατεί να αντιληφθεί ότι τα μεμονωμένα, αναμφίβολα καταδικαστέα, εγκλήματα μιας μειοψηφίας αρρωστημένων Ε/κ, ουδόλως δύναται να ισορροπήσουν στη ζυγαριά με τα πολλαπλάσια, οργανωμένα, συνειδητά και καθοδηγούμενα εγκλήματα μιας βάρβαρης χώρας και κάποιων ντόπιων υποτακτικών της;

Επιτέλους, οι πολιτικοί ας συνειδητοποιήσουν μια μεγάλη αλήθεια. Ο λαός στη συντριπτική του πλειοψηφία χρόνια τώρα αναμένει με ωριμότητα την ημέρα της επανένωσης αυτού του τόπου. Και τότε, ξέρει πώς να επιδείξει σεβασμό στους Τ/κ συμπατριώτες μας. Τότε χρειάζονται έργα και πράξεις για να κυριαρχήσει το φως. Σημερινές απολογίες, που συνοδεύονται από καχυποψία ως προς τα κίνητρα τους, είναι άκρως αχρείαστες. Ο λαός στην πλειοψηφία του βρίσκεται πολύ πιο μπροστά από τους αναξιόπιστους πολιτικούς. Γι’ αυτό, καλύτερα ας μην τον προκαλούν κιόλας…

  • Δημοσιεύθηκε στον Φιλελεύθερο, www.philenews.com – [email protected]

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: