Γιατί ο Τζόνσον και οι ομοϊδεάτες του έγιναν υπουργοί; Πρόκληση εφαρμογής των λόγων τους




Μεγάλη έκπληξη προκάλεσε και στη Βρετανία η τοποθέτηση του Μπόρις Τζόνσον στο πόστο του Υπουργού Εξωτερικών από τη νέα Πρωθυπουργό Τερέζα Μέι.

Ο κ. Τζόνσον έβγαλε τη χώρα από την ΕΕ και στη συνέχεια παραιτήθηκε με τρόπο δραματικό την τελευταία στιγμή από τη διεκδίκηση της πρωθυπουργίας. Ακόμα περισσότερο και από αυτή την αίσθηση ότι το άστρο του τέως Δημάρχου Λονδίνου προσωρινά είχε σβήσει, αυτό που προκάλεσε την έκπληξη είναι η αδυναμία πολλών να φανταστούν πώς ο πληθωρικός αυτός πολιτικός θα μπορούσε να επιδείξει τη σοβαρότητα που απαιτείται για να είναι κανείς επικεφαλής της βρετανικής διπλωματίας.

Το χαρτοφυλάκιο της εξωτερικής πολιτικής στη μετά το δημοψήφισμα εποχή, πάντως, δεν θα ανήκει αποκλειστικά στον κ. Τζόνσον. Βραχυπρόθεσμα ίσως πιο σημαντικός να είναι ο ρόλος του Ντέιβιντ Ντέιβις, του νέου Υπουργού «Brexit».

Γνωστός ευρωσκεπτικιστής, αλλά μετρημένος, ήπιος και έμπειρος πολιτικός, ο ηττηθείς από τον Ντέιβιντ Κάμερον διεκδικητής της ηγεσίας των Συντηρητικών το 2005 και μεταξύ άλλων πρώην Υπουργός Εσωτερικών και πρώην Υπουργός Ευρώπης, καλείται να κάνει πράξη το όραμα και τις υποσχέσεις των Brexiteers.

Η στελέχωση της ομάδας διαπραγμάτευσης της εξόδου από την ΕΕ εντείνει το ερώτημα για τον χρόνο ενεργοποίησης του Άρθρου 50 της Συνθήκης της Λισαβόνας. Σε πρόσφατο άρθρο του ο κ. Ντέιβις σημείωνε ότι θεωρεί δυνατή τη χωρίς δασμούς πρόσβαση της Βρετανίας στην ενιαία αγορά παράλληλα με την επιβολή ελέγχων στην ενδοκοινοτική μετανάστευση.

Θεωρώντας ότι πρέπει να υπάρξει μία ολοκληρωμένη διαπραγματευτική στρατηγική κατόπιν διαβουλεύσεων με όλους τους φορείς στη Βρετανία και με τις τοπικές κυβερνήσεις Σκωτίας, Ουαλίας και Βόρειας Ιρλανδίας, υποστήριζε ότι δεν πρέπει να υπάρξει άμεση ενεργοποίηση του Άρθρου 50. Όπως έγραφε, «η όλη διαδικασία (καταρτισμού στρατηγικής) θα έπρεπε να ολοκληρωθεί ώστε να επιτρέψει την ενεργοποίηση του Άρθρου 50 πριν ή έως τις αρχές του νέου έτους».

Σημειώνεται ότι ο Μπόρις Τζόνσον αμέσως μετά από το δημοψήφισμα στο «μοιραίο» άρθρο του στην Telegraph, το οποίο επικαλέστηκε ο Μάικλ Γκόουβ ως έναν από τους λόγους για την «πολιτική δολοφονία» του συμμάχου του στην εκστρατεία Leave, είχε αφήσει να εννοηθεί ότι ήταν έτοιμος για υπαναχωρήσεις στο θέμα της ελεύθερης μετανάστευσης από την ΕΕ.

Ο πιο σκληροπυρηνικός από τη νέα κυβερνητική ομάδα του Brexit είναι ο νέος Υπουργός Διεθνούς Εμπορίου Λίαμ Φοξ, καθαρός εκπρόσωπος της πιο δεξιάς και ευρωσκεπτικιστικής πτέρυγας των Τόρις. Ο κ. Φοξ είχε πει κατά την παρουσίαση της υποψηφιότητάς του για την ηγεσία του κόμματος ότι θεωρεί τίμημα που αξίζει να καταβληθεί τον αποκλεισμό από την ενιαία αγορά αν είναι να υπάρξει έλεγχος της μετανάστευσης. Είχε προσθέσει πάντως ότι δεν χρειάζεται να είναι κάποιος μέλος της ενιαίας αγοράς για να πουλά προϊόντα σε αυτήν.

Όσο για το Άρθρο 50, είχε το πιο σαφές χρονοδιάγραμμα από όλους. Θα άρχιζε τις διαπραγματεύσεις με το νέο έτος με σκοπό η Βρετανία να έβγαινε εκτός ΕΕ την 1/1/2019.

Με την τοποθέτηση τριών κορυφαίων Brexiteers σε κορυφαία υπουργεία, η Τερέζα Μέι δείχνει στους πολίτες ότι σκοπεύει να κάνει πράξη δύο υποσχέσεις της: πρώτον, ότι «Brexit σημαίνει Brexit» και, δεύτερον, ότι θα προσπαθήσει να ενώσει το κόμμα και τη χώρα μετά από το διχαστικό δημοψήφισμα.

Παράλληλα, προκαλεί τους κ.κ. Τζόνσον, Ντέιβις και Φοξ να κάνουν πράξη τις υποσχέσεις τους, συχνά αμφιλεγόμενες, προς τους Βρετανούς πολίτες που τους πίστεψαν ψηφίζοντας υπέρ της εξόδου από την ΕΕ.

Δίνοντας δε όλα τα χαρτοφυλάκια της εξωτερικής πολιτικής σε Brexiteers, η Τερέζα Μέι φαίνεται να καθαρίζει το κυβερνητικό πεδίο από πιθανά εμπόδια στην εφαρμογή του ριζοσπαστικού και προοδευτικού οικονομικού και κοινωνικού προγράμματος που φαίνεται να έχει στο μυαλό της αν κρίνει κανείς από τις μέχρι στιγμής εξαγγελίες της.

Αθ. Γκαβός, ΚΥΠΕ, Λονδίνο, Βρετανία

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: