Όταν ο Πρόεδρος παραπλανάται: Εάν δεν θέλουν ρήξεις να διορίσουν υπουργό από κατηχητικό
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Το μεταναστευτικό, ως τρίτος Αττίλας, απειλεί την εθνική και βιολογική επιβίωση της Κύπρου: Τους εγκληματίες, οι Κύπριοι δικαστές τούς χαϊδεύουν με φυλάκιση 18 ή 24 μηνών!
Μα πόση κοροϊδία τέλος πάντων; Πόσα ψέματα; Πενήντα χρόνια από την τουρκική εισβολή και πενήντα από την κατοχή… Η Κύπρος παραμένει υπό τουρκικό κλοιό… (video)
Του Κώστα Βενιζέλου
Η αναφορά του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, ότι «δεν μπορεί να παραπλανά κανένας και να παραπλανάται ιδιαίτερα ο Πρόεδρος της Κυβέρνησης…», σε σχέση με τον αριθμό των γιατρών, αποτελεί μομφή που αφορά και στον ίδιο.
Το γεγονός ότι παραπλανάται από υφιστάμενούς του, δημόσιους λειτουργούς, αυτό δεν μπορεί να θεωρείται «ηρωική διαπίστωση», αλλά αδυναμία διαχείρισης. Γενικά η διαπίστωση αυτή δεν μπορεί παρά να ανησυχήσει τους πολίτες.
Γιατί εάν ο Πρόεδρος δεν είθισται να επιβεβαιώνει τα στοιχεία που του διαβιβάζονται, όταν τελικά αντιλήφτηκε πως κάποιοι τον έχουν παραπλανήσει, τι έκανε; Το δημοσιοποίησε, βράδυ της Παρασκευής, από τον Αμίαντο; Και μετά; Συγκαλεί συσκέψεις, πρακτική που υιοθέτησε και στο παρελθόν για άλλα ζητήματα. Η προεδρική διαπίστωση ότι παραπλανάται αποτελεί μια σοβαρή ομολογία, που δεν μπορεί να πέσει μέσα στο πηγάδι της καθημερινής πολιτικής/κομματικής αντιπαράθεσης. Και το μείζον δεν είναι ποιος φέρει περισσότερο την ευθύνη για την κατάσταση στον τομέα της υγείας, οι τέως, οι νυν ή οι ταλαιπωρημένοι ασθενείς (γιατί μπορεί να ακουστεί κι αυτό).
Το ζητούμενο είναι τα χάλια στη δημόσια υγεία. Και επειδή σε αυτή τη χώρα η πραγματικότητα περνά μέσα από επιδερμικές διόπτρες, θα πρέπει, επιτέλους, στον απόηχο αυτών των δηλώσεων να αναδειχθεί η ουσία και να προχωρήσουν σε λύσεις και να αναληφθούν ευθύνες. Από παραπλανημένους και αυτούς που παραπλανούν.
Το δεύτερο ζήτημα είναι η πρακτική που ακολουθήθηκε με την επιστολή του υφυπουργού παρά τω Προέδρω, εκ μέρους του Προέδρου, με αποδέκτη τον υπουργό Υγείας, με την οποία ζητά από τον ίδιο, τη γενική διευθύντρια του Υπουργείου Υγείας και τον διευθυντή Ιατρικών Υπηρεσιών Πέτρο Μάτσα, λεπτομερή αναφορά τόσο για τη στελέχωση των νοσηλευτηρίων και τη λειτουργία τους όσο και για τις ελλείψεις που υπάρχουν και το ενδεχόμενο πλήρωσής τους με νέο προσωπικό. Με έναν συνεργάτη η σχέση δεν ξεκινά και τελειώνει διά αλληλογραφίας και μάλιστα μέσω τρίτου. Τα καυτά ζητήματα συζητούνται τετ α τετ. Και επιλύονται.
Οι υπουργοί Υγείας, ο σημερινός και οι δύο προηγούμενοι της παρούσας κυβέρνησης, είχαν εντολή να προχωρήσουν με το ΓεΣΥ. Για να γίνει αυτό σημαίνει συγκρούσεις, αντιπαραθέσεις, ρήξη με το κατεστημένο εντός και εκτός της κρατικής μηχανής. Πόλεμο με τη διαπλοκή. Να μην σκέφτεται η κυβέρνηση, το προεδρικό πρωτίστως, πώς θα αντιδράσει η ΠΑΣΥΔΥ ή οι όποιοι τρίτοι. Το ΓεΣΥ αφορά την κοινωνία, τους πολίτες και όχι ομάδες συμφερόντων.
Ο Γιώργος Παμπορίδης είναι ο τρίτος υπουργός Υγείας της παρούσας διακυβέρνησης. Είναι, λένε, «συγκρουσιακός», συντηρεί την ένταση. Εάν ήθελαν κάποιον που να μην συγκρούεται, να προσαρμόζεται, θα μπορούσε να διοριστεί και ένας πρόεδρος συνοικιακού κατηχητικού. Όπως αποδείχθηκε, για να προχωρήσει το ΓεΣΥ, χρειάζονται ρήξεις. Έχουν τα κότσια; Αυτό είναι το ερώτημα.