Το ελληνικό πολιτικό σύστημα και η λανθασμένη στρατηγική στο Προσφυγικό
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Αμανές εξωτερικής πολιτικής από τον Ερντογάν ενόψει της επίσκεψης του κ. Μητσοτάκη: Καημός του να του αναγνωρίσουν ρόλο μεταξύ της Δύσης και της Ανατολής!
7 έως 18 Μαίου εξελίσσεται η δεύτερη φάση της τουρκικής αεροναυτικής άσκησης «Θαλασσόλυκος » σε Ανατολική Μεσόγειο, Θάλασσα Μαρμαρά και Μαύρη Θάλασσα
Γράφει ο Δημήτρης Σκουτέρης*
Δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι δύο είναι τα κύρια ζητήματα του σήμερα, που ταλανίζουν την Ελληνική κοινωνία. Η διαχείριση του προσφυγικού προβλήματος και η διαπραγμάτευση με τους «Θεσμούς».
Δυστυχώς ο Θεός της Ελλάδας δεν ενεφανίσθη!!! Δυστυχώς το Πολιτικό σύστημα, Κυβέρνηση και Αντιπολίτευση, ακολουθούν Λάθος στρατηγική και στα δύο. Δυστυχώς οι ιστορικές αυτές στιγμές δεν ανέδειξαν Ηγέτες-Ηγεσίες , που θα οραματισθούν και επιβάλλουν λύσεις-θα σηκώσουν το βάρος-θα εμπνεύσουν την κοινωνία-θα κατευθύνουν-θα βγάλουν την χώρα από τα δύσκολα-θα ισχυροποιήσουν την θέση μας. Δυστυχώς για άλλη μια φορά τα τελευταία χρόνια οι Πνευματικοί ταγοί, η Ελληνική Διανόηση (που στο παρελθόν μας έκανε περήφανους) απουσιάζει εκκωφαντικά.
Αναγόρευσαν το προσφυγικό ως πρόβλημα Ελληνικό στην αρχή, για να μπορούν να αλληλοκατηγορούνται και να υποτιμούν τη νοημοσύνη μας (όταν ακόμα και οι Αμερικανοί δήλωναν πως είναι Παγκόσμιο πρόβλημα).
Στη συνέχεια το αναβάθμισαν στο επίπεδο του Ευρωπαϊκού προβλήματος.
Τώρα, εδώ και τρείς στην ουσία μήνες, το μετέτρεψαν σε Ευρωτουρκικό πρόβλημα, βγάζοντας την Τουρκία από το διεθνές περιθώριο, που είχε βρεθεί, λόγω των δικών της λαθών,των επιθετικών και ιμπεριαλιστικών επιλογών της.
Ποιά την Τουρκία που μεταξύ των άλλων:
- φιμώνει τον Τύπο
- στηρίζει τους διακινητές ανθρώπων
- συνέβαλε στη γέννεση του προσφυγικού
- εισέβαλε και κατέχει πλέον του 40% του ανεξάρτητου Κυπριακού κράτους
- εποικίζει την κατεχόμενη Κύπρο
- καθημερινά παραβιάζει τον εθνικό μας χώρο
- διώκει τους πολιτικά αντιφρονούντες
- δολοφονεί χρησιμοποιώντας κρατικούς υπαλλήλους και παρακρατικούς τους Κούρδους (114 νεκροί Κούρδοι από τις τουρκικές δυνάμεις μόνον στην πόλη Ιντίλ, τις τελευταίες μέρες)
- καταπιέζει ποικιλότροπα τις 28 μειονότητες που ζουν στη χώρα
- αποδεδειγμένα συνεργάσθηκε με το «Ισλαμικό κράτος» (ISIS).
- Εξακολουθεί και παίζει το ρόλο του διεθνή τρομοκράτη.
Αποδέχονται, λοιπόν, οι της Ευρωπαϊκής Ένωσης και καθιστούν τούς Τούρκους ισότιμους συνομιλητές τους. Και το Ελληνικό πολιτικό σύστημα στην πρόσφατη συνάντησή τους στο Προεδρικό μέγαρο αυτό απεδέχθη. Οι μεταξύ τους διαφωνίες, που «διέρεαν» ως κουτσομπόλες αισχίστου είδους, ήταν ασήμαντες, όπως ασήμαντες αν όχι ανύπαρκτες είναι οι όποιες επεξεργασμένες πολιτικές τους. Ούτε το δέντρο αντί του δάσους δεν βλέπουν.
Μεθυσμένοι από το φετίχ του ευρωπαϊσμού οι μεν (να παραμείνουμε στον σκληρό πυρήνα-να λειτουργούμε υπό το ασφυκτικό κράτος του ευρωπαϊκού συμφώνου σταθερότητας και τα λοιπά γνωστά νεοφιλελεύθερα και υποτελή)… και οι δε με την ιδεολογική θολούρα τους, δεν κατανοούν, ότι το προσφυγικό δεν είναι Ελληνικό, δεν είναι Ευρωπαϊκό, δεν είναι Ευρωτουρκικό πρόβλημα μόνον.
Είναι Παγκόσμιο πρόβλημα. Δεν αφορά μόνον την Ευρωπαϊκή Ένωση ή την Τουρκία, ή την Ελλάδα, ή το ΝΑΤΟ. Πρωτίστως αφορά τον ΟΗΕ, το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Ο μόνος από την Ελλάδα που μιλά σε όλους τους τόνους για το προσφυγικό ως Παγκόσμιο πρόβλημα είναι ο Υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς, αλλά είναι μόνος. Όλοι οι άλλοι καθεύδουν υπο μανδραγόρα.
Αντί, λοιπόν, να προσφύγουμε στον ΟΗΕ και στο Συμβούλιο Ασφαλείας, μόνους αρμόδιους για τέτοιας έκτασης πρόβλημα, καλουπωνόμαστε στις λύσεις, που εξυπηρετούν αλλότρια συμφέροντα. Αυτό που θάπρεπε να αντιληφθεί το Ελληνικό πολιτικό σύστημα είναι, ότι έχει διαφορετική βαρύτητα, η όποια απόφαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή του ΝΑΤΟ, από την απόφαση είτε του Συμβουλίου Ασφαλείας, είτε του ΟΗΕ. Αν είχαμε προκαλέσει απόφαση οργάνου του ΟΗΕ με την οποία θα εντέλλονταν η Ε.Ε-το ΝΑΤΟ-η Τουρκία να προβούν σε συγκεκριμένες ενέργειες, τότε εμείς θα είμασταν οι ισχυροί παίκτες.
Δεν θα μπορούσε καμμιά Τουρκία, καμμιά χώρα του Βίσεγκραντ να αρνηθούν τις υποχρεώσεις τους. Δεν θα μπορούσε να παίζεται το πολιτικό παιγνίδι των Γερμανών και των Τούρκων. Γιατί είναι φανερό, ότι και οι δύο εκμεταλλεύονται πολιτικά το προσφυγικό. Οι Γερμανοί αναδεικνύοντας την (πάντα σύμμαχη για αυτούς) Τουρκία ως ισότιμο συνομιλητή της Ε.Ε. αντικειμενικά αναβαθμίζουν τη θέση και των δύο χωρών στο γεωστρατηγικό τομέα της ευρύτερης περιοχής. Τη στιγμή που, και οι δυό τους ήταν, για διαφορετικούς λόγους, στριμωγμένοι στο Παγκόσμιο γίγνεσθαι. Τα μηνύματα, που στέλνουν Μέρκελ και Ερντογάν έχουν πολλούς αποδέκτες. Στέλνονται στις ΗΠΑ,στη Ρωσία, στο εσωτερικό της Ε.Ε, στις χώρες της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, στο διαρηγμένο και σπαρασσόμενο εσωτερικό μέτωπο της Τουρκίας, στους πέντε εκατομμύρια τούρκους μετανάστες κατοίκους και ψηφοφόρους στη Γερμανία.
Και εμείς τους προσφέρουμε (όπως χρόνια τώρα από την περίοδο του αλήστου μνήμης Σημίτη), την ευκαιρία να παίζουν χωρίς αντίπαλο. Είμαστε βέβαια περήφανοι για τη συμπεριφορά της Ελληνικής κοινωνίας απέναντι στους πρόσφυγες. Είμαστε περήφανοι, όπως είμασταν περήφανοι και τότε, που τα ελληνικά καραβάνια ανέβαζαν την ανθρωπιστική βοήθεια στη Σερβία (και πολύ καλά έκαναν). Τι έμεινε, όμως, από την εμπλοκή της Ελληνικής κυβέρνησης και των ενόπλων δυνάμεων στον πόλεμο τότε; Μήπως η σύσταση του κρατικού μορφώματος των Σκοπίων; Μήπως η απόπειρα σφετερισμού του ονόματος Μακεδονία; Ας αναλογισθούμε τι κερδίσαμε, τι χάσαμε, ώστε να βγάλουμε τα συμπεράσματά μας για το σήμερα και για το κατά πόσο είμαστε περήφανοι για αυτό το πολιτικό σύστημα.
Υπάρχει ελπίδα; Ναι, αν στην επικείμενη Σύνοδο Κορυφής της 17-18 Μαρτίου τεθεί, με πρωτοβουλία του Έλληνα Πρωθυπουργού, το αίτημα να ζητήσει η Ε.Ε. από το Συμβούλιο Ασφαλείας (Σ.Α.) του ΟΗΕ να αποφασίσει για τη λήψη συγκεκριμένων μέτρων σχετικά με το προσφυγικό. Μέτρα, που θα δεσμεύουν και θα κινητοποιούν την Παγκόσμια κοινότητα.
Ήδη στο Σ.Α. του ΟΗΕ σήμερα μετέχουν η Γαλλία-η Μεγάλη Βρεττανία και η Ισπανία, χώρες μέλη της Ε.Ε. Η ευρύτερη δυνατή διεθνοποίηση είναι προς το συμφέρον μας και μόνον. Αυτή η διαδικασία προϋποθέτει και τη δέσμευση και των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Βεβαίως δεν αναστέλει, προς το παρόν τις υποχρεώσεις, που έχουν ήδη αναληφθεί, και οι οποίες θα πρέπει να διευρυνθούν προς το σύνολο των χωρών της Ε.Ε.
- Ο Δημήτρης Σκουτέρης είναι Πολιτικός Επιστήμων-Πολιτικός Αναλυτής