Που θα κινηθεί η επανάσταση; Προς την ανύψωση τειχών ή στην ανθρωπιά των Ελλήνων του Αιγαίου
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Του Πανίκου Παναγιώτου
www.philenews.com
Ο Ντόναλντ Τραμπ προχωρά ακάθεκτος και η ηγεσία του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος προσπαθεί εναγωνίως να του ανακόψει την πορεία για την κατάκτηση του προεδρικού χρίσματος.
Μιλώντας σε συγκέντρωση στη Νεβάδα, ο δισεκατομμυριούχος υποψήφιος είχε πει:
«Θα ήθελα πολύ να μπορούσα να ρίξω μπουνιά στα μούτρα όποιου διακόπτει τις ομιλίες μου. Μου λείπουν οι παλιές εποχές, που όποιος τολμούσε να κάνει κάτι τέτοιο έφευγε με φορείο».
Αυτός ο άνθρωπος διεκδικεί την προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών! Αν είναι δυνατόν!
Την ίδια στιγμή, όμως, ο Τραμπ είναι ο μόνος από τους Ρεπουμπλικανούς που δεν δίστασε να ξεμπροστιάσει τον Τζορτζ Μπους, αναγκάζοντας τον αδελφό του να αποσυρθεί από την κούρσα για το χρίσμα του κόμματός τους και οδηγώντας παράλληλα σε ήττα-τιμωρία την πολιτική Μπους-Τσέινι που ευθύνεται για το σημερινό χάος.
Ναι μεν ο Τραμπ είναι θρασύς και ακραίος, αλλά με «απολίτικη συμπεριφορά» μίλησε σταράτα για τον εγκληματικό πόλεμο στο Ιράκ που άνοιξε τον «ασκό του Αιόλου» στη Μέση Ανατολή, με τις καταστροφικές συνέπειες, τις εκατόμβες νεκρών, τις στρατιές των προσφύγων και των τρομοκρατών.
Δυστυχώς, κι αυτό είναι το πιο τραγικό, τόσο στην Αμερική όσο και στον υπόλοιπο κόσμο αποδεικνύεται ξανά ότι για να ακουστούν αλήθειες και για να ταρακουνηθεί το διεφθαρμένο σύστημα, χρειάζονται είτε «τρελοί» είτε «ανυπότακτοι» πολιτικοί που δεν προέρχονται και δεν ανήκουν στο πολιτικό-οικονομικό κατεστημένο. Όσοι λειτουργούν από μέσα – με τον ένα ή τον άλλο τρόπο – τελικά τίποτα δεν αλλάζουν, γιατί απλούστατα «κόρακος κοράκου μάτι δεν βγάζει».
Από τη μια λοιπόν είναι ο θεωρούμενος «ακροδεξιός» και «επικίνδυνος» Τραμπ κι από την άλλη είναι ο αυτοαποκαλούμενος «δημοκρατικός σοσιαλιστής» Μπέρνι Σάντερς. Και οι δυο, με εντελώς διαφορετικές αφετηρίες και στόχους, αλλά με στοιχεία και γεγονότα, επιτίθενται στην ελίτ της Ουάσιγκτον και στους άπληστους της Γουόλ Στριτ.
Οι φετινές εκλογές αναδεικνύουν την καινούργια πραγματικότητα που δεν αφορά μόνο τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο αμερικανικός λαός επαναστατεί κατά των «λογικών» υποψηφίων, γιατί σιχάθηκε τη διαφθορά και ξεσηκώνεται για τη ζωή και το μέλλον του.
Το ίδιο συμβαίνει και στην Ευρώπη, η οποία βρίσκεται στην αρχή μεγάλων πολιτικών και κοινωνικών αναταράξεων.
Το μεγάλο όμως ερώτημα είναι προς ποια κατεύθυνση θα κινηθεί η επανάσταση;
Προς τον ρατσισμό του Τραμπ ή προς την ανοιχτή αγκαλιά του Σάντερς;
Προς την πολιτική ανύψωσης τειχών ή προς την ανθρωπιά των Ελλήνων του Αιγαίου;