Εδειξε ότι υπάρχει κι άλλος δρόμος ο Πρόεδρος: Υποχρεωμένος να οχυρωθεί στις θέσεις του




Του ΑΡΙΣΤΟΥ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ

Δύσκολο να εξηγήσει και να πείσει η αντιπολίτευση την αντίδρασή της για την απόφαση των Βρυξελλών, της Παρασκευής. Γιατί, η αλήθεια είναι ότι αυτή ήταν η πρώτη φορά από το 2006, που η Τουρκία βρήκε απέναντί της μια Κυπριακή Δημοκρατία, που δεν ήταν «εκλιπούσα», αλλά πλήρες μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης με καθαρές θέσεις.

Και, άσχετα αν η προεκλογική εποχή ορίζει εν πολλοίς τις αντιδράσεις των κομμάτων (από τη μια να μηδενίζουν κι από την άλλη να πανηγυρίζουν), η αλήθεια είναι ότι οφείλουν όλοι να αναγνωρίσουν τη στάση του Προέδρου Αναστασιάδη και την επιτυχία του να παρακάμψει τον σκόπελο.

Ε, μα να κάνει κριτική κι ο Μάρκος Κυπριανού; Που έλεγε προχτές εκ μέρους του ΔΗΚΟ, ότι η Τουρκία κέρδισε ό,τι ζήτησε και διερωτάτο ποιο είναι το κίνητρό της για να αλλάξει στάση στο Κυπριακό; Όταν ο ίδιος ως υπουργός Εξωτερικών το 2009 (με Πρόεδρο τον Χριστόφια), απέτυχε να εκδοθεί ομόφωνη απόφαση της ΕΕ για κυρώσεις κατά της Τουρκίας, όπως προέβλεπε ο ομόφωνος οδικός χάρτης του 2006, που πέτυχε ο Γιώργος Λιλλήκας (με Πρόεδρο τον Τάσσο) και έθετε τον Δεκέμβριο του 2009 ως ορόσημο στην πορεία της Τουρκίας για να εξεταστεί η τήρηση των υποχρεώσεών της έναντι της Κύπρου και να της επιβληθούν κυρώσεις.

Το 2009, όμως, αντί κυρώσεις στην Τουρκία το Συμβούλιο εξέφρασε τη θλίψη του, που η Τουρκία δεν τήρησε τις υποχρεώσεις της και ο Μάρκος έκανε απλώς μονομερή δήλωση ότι η Κύπρος μπορεί στη συνέχεια να παγώσει μόνη της έξι διαπραγματευτικά κεφάλαια, από τα οποία τα τέσσερα ήταν ήδη παγωμένα από το 2006.

Για την ιστορία να θυμίσουμε ότι ο Νικόλας Παπαδόπουλος, αντιπρόεδρος του ΔΗΚΟ το 2009, δήλωνε: «πρέπει να παραδεχθούμε ότι χάσαμε και εξανεμίσαμε τον οδικό χάρτη του 2006» (9/12/2009). Λοιπόν, από τότε χάναμε και εξανεμίζαμε όλους τους σταθμούς και όλες τις προοπτικές να αξιοποιήσουμε τη θέση μας στην ΕΕ για να πιεστεί η Τουρκία και να αντιληφθεί ότι η πορεία της στην Ευρώπη εξαρτάται από τη λύση του Κυπριακού. Όταν επομένως έρχεται η ώρα να αξιοποιήσουμε τη θέση μας στην ΕΕ, πρέπει να είμαστε αποφασιστικοί και να μην παριστάνουμε μόνοι μας τους «εκλιπόντες» για να ικανοποιήσουμε άλλες σκοπιμότητες υποκριτών συμμάχων, με την προσδοκία ότι άμα είμαστε καλά παιδιά θα μας λυπηθούν.

Η επιμονή μέχρι τέλους του Προέδρου Αναστασιάδη, να μην καμφθεί στις πιέσεις για άρση του κυπριακού βέτο στα πέντε ενταξιακά κεφάλαια, για να ικανοποιηθεί η Άγκυρα, απέδειξε ότι υπάρχουν δυνατότητες, ότι υπάρχει κι άλλος δρόμος να ακολουθήσει η κυπριακή ηγεσία για να προσπαθήσει να λυγίσει την τουρκική αδιαλλαξία.

Ασφαλώς ο στόχος μας δεν είναι να αναγνωρίσει η Άγκυρα την Κυπριακή Δημοκρατία και να ανοίξει τα λιμάνια της στα κυπριακά πλοία, αλλά με αυτό θα αισθανθεί την πίεση των υποχρεώσεών της προς την Ευρώπη για να αναγκαστεί να διαπραγματευθεί πραγματικά την αποχώρησή της από την Κύπρο και να επιτρέψει βιώσιμη λύση των Κυπρίων. Γι’ αυτό, κι επειδή είναι δεδομένο ότι η υπόθεση άρσης του κυπριακού βέτο θα επανέλθει στις Βρυξέλλες, ο Πρόεδρος δεν έχει λόγο να μην παραμείνει σταθερός στη θέση που ο ίδιος εξέφρασε μετά την Σύνοδο: «Το άνοιγμα των παγωμένων κεφαλαίων εξαρτάται από την εκπλήρωση των υποχρεώσεων της Τουρκίας, σε σχέση με το πρωτόκολλο της Άγκυρας και το γενικότερο διαπραγματευτικό πλαίσιο».

Αυτό και τίποτε άλλο. Καθαρό μήνυμα και προς Άγκυρα και προς εταίρους.

  • Ο Άριστος Μιχαηλίδης είναι αρθρογράφος της εφημερίδας Φιλελεύθερος – www.philenews.com

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: