Ο “Συβιλλικός” Αναστασιάδης και το Δημοψήφισμα
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Του ΜΑΡΙΟΥ ΕΥΡΥΒΙΑΔΗ
WWW.MIGNATIOU.COM
Το δις εξαμαρτείν ούκ ανδρός …πολιτικού- από τη Λεμεσό. Ο πολιτικός κ. Νίκος Αναστασιάδης (Ν.Α.) δεν πρόκειται να φέρει δημοψήφισμα “επανένωσης” αν δεν είναι εκατό τοις εκατό σίγουρος πως θα το κερδίσει και μάλιστα με υψηλά ποσοστά- τουλάχιστον πάνω από 60% και όσο πιο κοντά στο 75%.
Πριν την ομιλία του στο παγκύπριο συνέδριο του ΔΗΣΥ (31/1/ 16), νόμιζα πως θα τραβούσε το δημοψήφισμα μέχρι το τέλος του χρόνου- τέλη Νοεμβρίου αρχές Δεκεμβρίου- αφού το τσουνάμι της αστρολογικής προπαγάνδας ήθελε τα άστρα να ευθυγραμμίζονται το 2016 και μόνο.
Όμως μετά την ομιλία του στο συνέδριο τις προάλλες, το σκηνικό των χρονοδιαγραμμάτων αλλάζει ριζικά. Τα άστρα της υστεροφημίας του ο κ. Αναστασιάδης θέλει να τα βάλει ο ίδιος στη σειρά. Λίγους εμπιστεύεται και κανέναν ξένο. Μετά την ομιλία του, είναι πλέον προφανές πως ο Ν.Α. θέλει, για προσωπικούς αλλά και για άλλους λόγους που έχουν να κάνουν με την νομή, κυρίως, του ενεργειακού πλούτου, να ολοκληρώσει την προεδρική του πενταετία (2013-2018). Την θητεία αυτή δεν την θέλει λειψή. Και με μεγάλη αυτοπεποίθηση υπογράμμισε στους σύνεδρους πως με το τέλος της πενταετίας της διακυβέρνησής του, θα παραδώσει μια “επανενωμένη Κύπρο” στον λαό της.
Διαβάζοντας ανάμεσα στις γραμμές της ομιλίας του, ο Ν.Α. μας αποκαλύπτει την πρόθεσή του για μια “μεταβατική περίοδο” μέχρι το τέλος της θητείας του, έστω και αν στο μεσοδιάστημα υπάρξει συμφωνία (“πλαίσιο λύσης”/”draft framework agreement”).
Μαθαίνοντας από το πάθημα του 2004 και ως προϋπόθεση για να αποδεχτεί δημοψήφισμα, περιγράφει “μια λύση χωρίς κενά, χωρίς εποικοδομητικές ή άλλως πως ασάφειες, (την οποία που) να μπορεί να γνωρίζει ο λαός από την πρώτη στιγμή….” Η θέση αυτή, σε συνδυασμό με μια πρόσφατη τοποθέτηση του Κυβερνητικού Εκπροσώπου πως δεν μπορεί η μια πλευρά να αποκομίσει οφέλη την “επόμενη” μέρα, ενώ η άλλη να παραπέμπεται στις… τουρκικές καλένδες ή σε αυτές της λεγόμενης “Διεθνούς Κοινότητας”, ξεδιπλώνει μια στρατηγική μέχρι και το τέλος της προεδρικής πενταετίας.
Στο μεσοδιάστημα οι δυτικές καγκελαρίες στη Λευκωσία, με τις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο να πρωτοστατούν, κάνουν τακτικές μυστικές δημοσκοπήσεις, τα αποτελέσματα των οποίων κοινοποιούνται με διάφορους τρόπους στο Προεδρικό. Κρυφές συνεχείς δημοσκοπήσεις διεξάγουν, εκτός από τα μεγάλα κόμματα και ο ΟΗΕ του Άιντα αλλά και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Η τελευταία μόλις πρόσφατα ολοκλήρωσε μιαν παγκύπρια τηλεφωνική δημοσκόπηση των “opinion leaders” του τόπου με επίκεντρο την προοπτική λύσης.
Όμως στο ζήτημα αυτό ο Νίκος Αναστασιάδης δεν εμπιστεύεται κανένα και, δικαιολογημένα, φοβάται μήπως πέσει θύμα περίτεχνης παγίδευσης από τους “άσπονδους” φίλους τους. Αν γίνει επισταμένη παρακολούθηση του Προεδρικού, μια πολύ σοβαρή ένδειξη πως πάμε για δημοψήφισμα είναι όταν οι ξένοι δημοσκόποι- εκτιμώ αμερικανοί – θα αρχίσουν να μπαινοβγαίνουν στο προεδρικό και να διαβουλεύονται με τον ίδιο και τον άμεσο περίγυρό του- όχι όμως τον κομματικό. Επιπλέον και εδώ θα κάνω μιαν εντελώς υποκειμενική και προσωπική εκτίμηση, ο κ. Αναστασιάδης θα αναλάβει προσωπικά τα έξοδα των δημοσκόπων ώστε να έχει άμεσο έλεγχο. Αλλιώς αν βασιστεί σε δημοσκοπήσεις τρίτων, θα πάρει το ρίσκο μιας πιθανής παραπλάνησης με όλα τα συνεπακόλουθα για την υστεροφημία του.
Για να κερδηθεί το δημοψήφισμα, ο Νίκος Αναστασιάδης και το επιτελείο του θα πρέπει να πείσουν, με πρακτικό τρόπο- δηλαδή πολιτικο-θεσμικό και νομικά κατοχυρωμένο- πως η “επόμενη” μέρα θα είναι σαφώς καλύτερη από την προηγούμενη. Κοντολογίς θα πρέπει να διασκεδαστεί το ζήτημα της (αμοιβαίας) ασφάλειας ή ανασφάλειας που ο λαός ιεραρχεί ως πρώτο, όπως ακριβώς έκανε και το 2004. Τα “κενά” και οι “ασάφειες” στις οποίες κάνει αναφορά ο Νίκος Αναστασιάδης μπορεί να έχουν και άλλες παραμέτρους. Όμως όλες- αδιαμφισβήτητα- είναι ήσσονος σημασίας και έπονται της ασφάλειας.
Με μία Κύπρον υπό την ηγεμονία τρίτων, κανένα δημοψήφισμα δεν πρόκειται να περάσει. Ο Πρόεδρος το γνωρίζει πολύ καλά αυτό. Και σ’ αυτόν εναπόκειται να το συνειδητοποιήσουν και οι συνομιλητές του, αρχίζοντας από τον κύριο Άιντα.
Hic Rhodus, hic salta.