Το “μήνυμα” δύο ηγετών: Φυσιολογική εξέλιξη ή καλοστημένο μονόπρακτο;

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Αφίχθη και στη Μεγαλόνησο το Άγιο Φως από τα Ιεροσόλυμα: Ξεκίνησε η μεταφορά του από τους μοτοσικλετιστές σε όλες τις περιοχές της ελεύθερης Κύπρου

Σήμερα, επιστρέφουμε στις πηγές της πίστης μας και της παράδοσής μας, για να αντλήσουμε δύναμη (για την Κύπρο μας): Το Πασχαλινό μήνυμα του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας

Κοιτάξτε υπουργό Εξωτερικών χώρας-μέλους του ΝΑΤΟ… Φωτογραφίζεται σαν χάνος μπροστά στο απαράδεκτο σύνθημα “Γ….ται το Ισραήλ, ο Καπιταλισμός και το ΝΑΤΟ”!!!

Του Πανίκου Παναγιώτου
www.philenews.com

Κάθε μήνυμα ειρήνης και κάθε πράξη στο όνομα της ειρήνης αποτελεί ελπίδα για ένα ασφαλέστερο μέλλον.

Γι’ αυτό, το κοινό εορταστικό μήνυμα Αναστασιάδη – Ακιντζί μπορεί να είχε τη συμβολική σημασία του.

Και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αυτά που βιώνει σήμερα η Συρία – τον εθνικό διχασμό -, η πατρίδα μας τα έζησε στο πετσί της και πληρώνει ακόμη τις τραγικές συνέπειες.

Η κατοχή είναι το αποτέλεσμα εμφύλιας σύρραξης – μεταξύ Ελληνοκυπρίων και μεταξύ Ελληνοκυπρίων-Τουρκοκυπρίων -, την οποία φυσικά μεθόδευσαν και αξιοποίησαν δεόντως για τα δικά τους συμφέροντα η Τουρκία και η Βρετανία, μοιράζοντας το νησί και τους ανθρώπους του.

Οι κοινές ευχές έστειλαν ελπιδοφόρο μήνυμα για ειρηνική συνύπαρξη. Πώς, όμως, αντιλαμβάνεται ο καθένας αυτή τη συνύπαρξη και μέσα σε ποια πλαίσια;

Οι τουρκικές θέσεις δεν έχουν αλλάξει. Παραμένουν βασικά οι ίδιες. Ουσιαστική πρόοδος στα μεγάλα κεφάλαια του Κυπριακού δεν υπάρχει.

Ο Ακιντζί δεν δείχνει ότι θέλει μια χώρα ελεύθερη, όπου όλοι οι νόμιμοι πολίτες της θα είναι ίσοι απέναντι στο διεθνές δίκαιο, και ότι ο ίδιος θα έχει το αναφαίρετο δικαίωμα να εκλεγεί από το σύνολο του λαού – όχι να διοριστεί βάσει κάποιου ρατσιστικού συντάγματος – πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Και μακάρι να έρθει αυτή η μέρα.

Αλλά, ας μας δείξει τέλος πάντων ότι πράγματι επιδιώκει να υπάρξει λύση λειτουργική και δημοκρατική. Το πρώτο πράγμα, για παράδειγμα, που θα μπορούσε να κάνει είναι να σβήσει τη σημαία του ψευδοκράτους στον Πενταδάκτυλο, η οποία συμβολίζει την παρανομία, τη διχοτόμηση και το μίσος.

Επομένως, το βασικό ερώτημα είναι: Το κοινό εορταστικό μήνυμα αποτελούσε φυσιολογική εξέλιξη μιας ειλικρινούς προσπάθειας που έχει ως κύριο στόχο να οδηγήσει σε μια ελεύθερη πατρίδα για όλους τους Κυπρίους ή ήταν ένα καλοστημένο μονόπρακτο για τον εμπλουτισμό μιας ψεύτικης εικόνας που δημιουργεί ακόμη περισσότερες αυταπάτες στον κόσμο;

Κι όταν οι εικόνες ξεγελούν με ψευδαισθήσεις, λειτουργώντας μέσα από σκοπιμότητες διαφόρων κύκλων – εντός και εκτός Κύπρου -, τότε περικλείονται σοβαροί κίνδυνοι για τις εξελίξεις που θα ακολουθήσουν.

Και τις συνέπειες θα τις πληρώσει η Κυπριακή Δημοκρατία με ό,τι αυτό θα συνεπάγεται για την ασφάλεια του τόπου.