Η στρατηγική της αποδόμησης για λύση του Κυπριακού
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Η Κύπρος είναι αταλάντευτα μέσα στο πλαίσιο του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για το Κυπριακό, η άλλη πλευρά είναι σαφέστατα έξω, δήλωσε ο Κωνσταντίνος Κόμπος
Πως την είδε ο Τατάρ; Λέει ότι δεν θα είναι υποψήφιος για την ψευτο-“προεδρία” του κατοχικού καθεστώτος αν η Τουρκία εγκαταλείψει τη «νέα πολιτική» στο Κυπριακό
Του Άθου Κοιρανίδη
Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται σύμπλευση των δύο παραδοσιακά μεγάλων κομμάτων ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ τόσο στο εθνικό θέμα όσο και σε άλλα ζωτικά θέματα που αφορούν την πατρίδα μας. Ταυτόχρονα, παρατηρούνται πολλές προκλητικότατες ενέργειες των ηγεσιών των δύο αυτών κομμάτων εις βάρος της υπόστασης της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Είναι πολλοί αυτοί που διερωτούνται πως ένα υποτίθεται εθνικόφρων κόμμα έχει ταυτόσημες θέσεις με ένα υποτίθεται μαρξιστικό κόμμα.
Η απάντηση βρίσκεται στη φιλοσοφία της παγκοσμιοποίησης την οποία ασπάζονται διεθνώς πρόσωπα και ομάδες με διαφορετικές ιδεολογικές αντιλήψεις. Δεξιοί και αριστεροί, καπιταλιστές και μαρξιστές ασπάζονται τη θέση ότι τα εθνικά κράτη προκαλούν τριβή στην ομαλή λειτουργία της διεθνούς κοινωνίας και οικονομίας και ως εκ τούτου πρέπει να αποδομούνταιώστε να μειώνεται η επιρροή τους στα διεθνή δρώμενα. Η φιλοσοφία αυτή έχει τις ρίζες της στη δεκαετία του 1960, ξεκίνησε όμως να κερδίζει έδαφος τις τελευταίες δύο δεκαετίες από τότε που κατέρρευσε ο κομμουνισμός και απομυθοποιήθηκε ο καπιταλισμός και στην ουσία άρχισε η σύγκλιση των δύο οικονομικών συστημάτων.
Με βάση αυτή τη φιλοσοφία, ο πολίτης πρέπει να παύσει να νιώθει ότι ανήκει και συνδέεται με το κράτος ή/και το έθνος του και να νιώθει ως παγκόσμιος πολίτης. Για την επιτυχία αυτής της πολιτικής στόχευσης τα έθνη θα πρέπει να εξαφανισθούν. Και για να εξαφανισθούν πρέπει να αποδομηθούν. Να αμφισβητηθεί η αναγκαιότητα ύπαρξής τους. Να αλλοιωθεί η ιστορική συνοχή τους.
Στην περίπτωση της Κύπρου, η αποδομητική τάση ξεκίνησε με τη διακυβέρνηση Χριστόφια και συνεχίστηκε με τη διακυβέρνηση Αναστασιάδη. Προηγουμένως, είχε ξεκινήσει στην Ελλάδα επί διακυβέρνησης Σημίτη και μετά επί διακυβέρνησης Γιώργου Παπανδρέου.
Οι οπαδοί αυτής της φιλοσοφίας πιστεύουν ότι η επίλυση των εθνικών προβλημάτων θα γίνει όταν αποδυναμωθούν οι σχέσεις με τα εθνικά κέντρα αποφάσεων. Για το Κυπριακό πιστεύουν ότι η λύση θα διευκολυνθεί αν οι Κύπριοι πολίτες χάσουν την εκτίμηση και σεβασμό τους για την εθνική ταυτότητα και την κρατική οντότητα. Η κωλυσιεργία στην λήψη αποφάσεων για εξυγίανση των θεσμών της Κυπριακή Δημοκρατίας δεν είναι τυχαία. Η οικονομία, το σύστημα απόδοσης δικαιοσύνης, η υγεία, η παιδεία, ο στρατός, η αστυνομία αφέθηκαν να παρακμάσουν ώστε να χαθεί η εκτίμηση των πολιτών προς αυτά και επομένως στο κράτος. Ώστε να μην νοιάζονται ιδιαίτερα αν καταργηθεί η Κυπριακή Δημοκρατία.
Υπό το πρίσμα των πιο πάνω, μπορεί κανείς να αντιληφθεί γιατί συνέβησαν γεγονότα όπως:
* Η διεξαγωγή συνομιλιών από διαδοχικούς Προέδρους της Δημοκρατίας με τους εγκάθετους του Αττίλα, οι οποίοι προσέρχονται στις διαπραγματεύσεις με πανομοιότυπη σημειολογική υπόσταση
* Η υποστολή της σημαίας της Κυπριακής Δημοκρατίας από τον Πρόεδρο Αναστασιάδη όταν πέρασε στα κατεχόμενα για ψυχαγωγικούς σκοπούς
* Η αποδοχή επίσημων επαφών ξένων αξιωματούχων με το παράνομο κατοχικό καθεστώς
* Η επιδίωξη επίσημης επίσκεψης του Τουρκοκύπριου συνομιλητή στην Αθήνα με αντάλλαγμα την επίσημη επίσκεψη του Ελληνοκύπριου συνομιλητή στην Άγκυρα.
* Η ανοχή επαφών στελεχών του παράνομου καθεστώτος σε επίσημους φορείς της Ευρωπαϊκής Ένωσης
* Πολλά άλλα που δεν αρκεί ο χώρος αυτού του άρθρου να απαριθμήσουμε.
Η ιδεολογική αγκύλωση των ηγεσιών των δύο κομμάτων ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ είναι άκρως επικίνδυνη για την πατρίδα μας. Αυτή είναι που οδήγησε την χώραστο μνημόνιο και στις αποφάσεις του Eurogroup. Αυτή είναι που έσυρε την πατρίδα μας στα έγκατα της σήψης, της διαφθοράς και της οικονομικής και κοινωνικής εξαθλίωσης. Γι’ αυτό και επιβάλλεται τα δύο αυτά κόμματα να αποδυναμωθούν.
Οι επερχόμενες βουλευτικές εκλογές αποτελούν χρυσή ευκαιρία για τους πολίτες. Σε αυτές τις εκλογές υπάρχει καθαρή επιλογή. Με ανθρώπους, νέους, ικανούς, ανιδιοτελείς που θέλουν να υπηρετήσουν την πατρίδα τους και όχι να την εκμεταλλευτούν.
*Ο Άθως Κοιρανίδης είναι πολιτικός γραμματέας Πνοής Λαού.