ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Του Πανίκου Παναγιώτου, www.philenews.com
Ο Κυριάκος Αγγελίδης είναι σήμερα 89 ετών. Γεννήθηκε στη Λάρνακα. Από το 1953 ζούσε στη Νέα Υόρκη και τα τελευταία δέκα χρόνια ζει στο νησί Σεντ Μάρτιν της Καραϊβικής. Το όνομά του είναι στον κατάλογο των Κυπρίων Εθελοντών του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Στα 17 του χρόνια εντάχθηκε στην Κυπριακή Εθελοντική Δύναμη του Βρετανικού Στρατού και πολέμησε με τις συμμαχικές δυνάμεις κατά του ναζισμού και του φασισμού.
Οι Κύπριοι υπηρέτησαν σε πολεμικές επιχειρήσεις σε Ελλάδα, Γαλλία, Ιταλία, Αφρική και Μέση Ανατολή. «Μαζί με πολλούς άλλους από χώρες που ήταν τότε αγγλικές αποικίες πολέμησα από το 1943. Αρκετές φορές κινδύνεψα να σκοτωθώ» δήλωσε στο «Φ» ο κ. Αγγελίδης, ο οποίος συμμετείχε στις μάχες του Μόντε Κασίνο.
«Οι Άγγλοι ουδέποτε μας αναγνώρισαν» υπογράμμισε με έμφαση, προσθέτοντας χαρακτηριστικά: «Μας ξεπούλησαν. Ούτε στην Κύπρο ήθελαν να μας στείλουν μετά το τέλος του πολέμου. Κι όταν επιστρέψαμε στην πατρίδα μας, δεν αναγνώρισαν τη συμμετοχή μας στον πόλεμο, ούτε καν ένα συμβολικό χαρτί δεν μας έδωσαν για τις μάχες που δώσαμε. Αντίθετα, ούτε μια δουλειά δεν μπορούσαμε να βρούμε. Πόσο μάλλον την ελευθερία μας…»
Μετά από τόσα χρόνια, ο συμπατριώτης μας βετεράνος πολεμιστής δεν έκρυψε την πίκρα και το θυμό του για τη στάση που κράτησαν οι αποικιοκράτες έναντι όλων αυτών που κατατάχθηκαν εθελοντικά στον βρετανικό στρατό. Και όπως χιλιάδες άλλοι Κύπριοι που αναγκάστηκαν να πάρουν τον δρόμο της ξενιτιάς, μέσα στη δεκαετία του ’50, βρέθηκε στη Νέα Υόρκη, όπου στην αρχή βίωσε δύσκολες συνθήκες στην αμερικανική μεγαλούπολη. Για πολλά χρόνια εργάστηκε σε μια εμπορική εταιρεία και πάλεψε στην ξένη γη για την οικογένειά του.
Σήμερα, ο Κυριάκος Αγγελίδης είναι από τους ελάχιστους βετεράνους που απέμειναν εν ζωή. Ανήκει στον άγνωστο κόσμο της Κύπρου που έχει γράψει ιστορία για τον τόπο μας, για την αξιοπρέπεια, για τη δικαιοσύνη και την ελευθερία των λαών. Έστω και με δυο λέξεις, με μια υπόκλιση, με ένα μακρινό χαιρετισμό, αυτοί οι άνθρωποι αξίζουν τον απεριόριστο σεβασμό μας και την παντοτινή εκτίμησή μας.