Ποιος μπορεί να εμπιστευθεί Ερντογάν-Ακιντζί; Κανείς…




Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ

Όταν ομιλεί και αποκαλύπτει ο κατοχικός ηγέτης, όλοι οι υπόλοιποι τι έχουμε να προσθέσουμε; Θα έλεγα πως τίποτα… Θεωρώ ότι ο Μουσταφά Ακιντζί είναι η μεγαλύτερη «μουσίτσα» της πολιτικής σκηνής στην Κύπρο (και εννοώ την ελεύθερη και την κατεχόμενη). Όσο περνούν οι μέρες και οι εβδομάδες, όλο και περισσότερο θα αποκαλύπτεται ο ηγέτης των κατεχομένων, τον οποίο μας παρουσίασαν ως ειρηνοποιό, ως τον άνθρωπο που θα τα βάλει με την Τουρκία και θα αλλάξει την πολιτική της για το Κυπριακό. Είναι όλα ψέματα.

Ας το επαναλάβω με την ελπίδα ότι θα το εμπεδώσουν οι Ελληνοκύπριοι φίλοι του: Τον μισθό του, τα λούσα της συζύγου του και τα… λοιπά τού κ. Ακιντζί τα πληρώνει η Τουρκία. Για να υπάρχει το παράνομο «κράτος» των κατεχομένων εκταμιεύει η Άγκυρα εκατομμύρια δολάρια τον χρόνο. Μόνο αυτά τα δύο δεδομένα έπρεπε να μας έχουν πείσει ότι ο κατοχικός ηγέτης δεν μπορεί να κουνηθεί χωρίς την άδεια του φανατικού ισλαμιστή Ταγίπ Ερντογάν. Πόσο μάλλον να αλλάξει την πολιτική του για την Κύπρο, πολιτική που καθορίστηκε πολλά χρόνια πριν και δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ. Εκτός εάν με την υπογραφή μας αποδεχθούμε να παραδώσουμε τον έλεγχο του νησιού στους στρατοκράτες της Άγκυρας.

Ο κ. Ακιντζί θα αποδειχθεί η μεγαλύτερη «πολιτική απάτη» στο νησί και θα εκθέσει ανεπανόρθωτα πρώτα το ΑΚΕΛ, που όλα τα προηγούμενα χρόνια υποστήριζε οικονομικά την πολιτική του καριέρα, και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, που τον εμπιστεύθηκε και είπε στους ξένους συνομιλητές του ότι «είναι ο πολιτικός της λύσης». Δεν είναι. Αντίθετα, ο κατοχικός ηγέτης είναι ο δούρειος ίππος της κατοχικής δύναμης. Είμαι βέβαιος ότι ο κ. Αναστασιάδης θα έριξε και δεκαπέντε «χριστοπαναγίες» μαζί με τασάκια όταν διάβασε τις δηλώσεις του κ. Ακιντζί και βεβαίως έχει κάθε δικαίωμα να το πράξει, ακριβώς επειδή πίστεψε τον «τζέντλεμαν» των κατεχομένων. Οι αναγνώστες της στήλης έχουν ήδη διαβάσει στα ρεπορτάζ των συναδέλφων του «Φ» ότι ο κ. Ακιντζί υποχώρησε από την πλειοψηφία των θέσεων που παρουσίασε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και πήρε πίσω σχεδόν όλα τα «ναι» που εκστόμισε στο διαπραγματευτικό τραπέζι.

Ευρισκόμενος στη Νέα Υόρκη, ο κ. Αναστασιάδης ήταν κατηγορηματικός. Δεν δέχεται τις εγγυήσεις της Τουρκίας, απορρίπτει την παραμονή έστω και ενός Τούρκου στρατιώτη και επιμένει στον σεβασμό όλων των αρχών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Που σημαίνει ότι πρέπει να γίνουν σεβαστά τα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά και οι δημοκρατικές διαδικασίες σε όλα τα επίπεδα. Αν η Τουρκία και ο κ. Ακιντζί επιθυμούν πραγματικά να λύσουν το Κυπριακό, πρέπει να αποδεχθούν τους παραπάνω όρους, και όχι μόνο. Διότι δεν είναι δυνατό να λειτουργήσει ένα κράτος, όπου η μειοψηφία θα καβαλικεύει την πλειοψηφία. Ούτε μπορεί να επιβληθεί η εκ περιτροπής προεδρία, διότι εγώ και κάποιοι άλλοι -τρόπος του λέγειν- μπορεί να θέλουμε να ψηφίσουμε έναν Τουρκοκύπριο, εάν είναι καλός, για την προεδρία. Γιατί να μας στερήσουν αυτό το αναφαίρετο δικαίωμα;

Στην έδρα των Ηνωμένων Εθνών είχα την ευκαιρία να συνομιλήσω επί μακρόν με τον Υπουργό Εξωτερικών Ιωάννη Κασουλίδη. Είναι ηθικός πολιτικός, πράγμα σπάνιο στις μέρες μας. Αγναντεύοντας από τους κήπους του ΟΗΕ το Long Island City, καταθέσαμε τις θέσεις μας για το Κυπριακό, διαφωνώντας πλήρως, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι χάνεται ο αλληλοσεβασμός και η αλληλοεκτίμηση. Αντίθετα, μου αρέσουν οι άνθρωποι που υποστηρίζουν τις απόψεις τους, ακόμα και αν είναι λανθασμένες.

Οι δηλώσεις του Υπουργού Εξωτερικών στον συνάδελφο Πανίκο Παναγιώτου αποδείχθηκαν λανθασμένες και τις ισοπέδωσε ο ίδιος ο κ. Ακιντζί, ο οποίος -έτσι απλά- δεν είναι αυτό που δείχνει. Στην πραγματικότητα είναι θιασώτης του παντουρκισμού και δεν θα είναι αυτός που θα υπογράψει τον τερματισμό της κατοχής, όπως ισχυρίζεται όταν συνομιλεί με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Όπως έχω «μετρήσει» τον κατοχικό ηγέτη, με βεβαιότητα υποστηρίζω ότι είναι από αυτούς τους τύπους που λένε και καμιά μαλ… για να περνά η ώρα, άσχετα αν στην περίπτωσή μας αφορά την πατρίδα μας, η οποία παραμένει κατεχόμενη επειδή και οι Τουρκοκύπριοι, όπως λ.χ. ο κ. Ακιντζί, φέρουν μεγάλη ευθύνη. Η Κυπριακή Δημοκρατία τους παραχώρησε όλα τα οφέλη, ενώ επειδή βρισκόμαστε σε εμπόλεμη κατάσταση έπρεπε να τα αναστείλει, και την ίδια στιγμή χρυσοπληρώνονται και από την Τουρκία. Ζωή και κότα…

Στην πραγματικότητα ευεργετήθηκαν από την κατοχή οι Τουρκοκύπριοι. Πέρασαν 41 χρόνια και δεν έχουν κάνει καμία ενέργεια εναντίον των κατοχικών δυνάμεων. Δεν έβγαλαν κιχ…

Με απλά λόγια, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν μπορεί να τους εμπιστεύεται. Είναι καιρός να προστατεύσει και τον εαυτό του και την Κύπρο.

www.philenews.com, www.mignatiou.com

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: