Οι εταιρείες δεν θα μας περιμένουν… Τι κι αν θυμώσει η Τουρκία και ο Ακιντζί;




Του Κώστα Βενιζέλου

Η προκήρυξη ενός νέου γύρου αδειοδότησης εντός της κυπριακής ΑΟΖ, αποτελεί ένα θέμα το οποίο θα πρέπει προχωρήσει χωρίς πολλές συζητήσεις και δημόσιο κουβεντολόι. Οι συγκυρίες είναι εξαιρετικές, τα δεδομένα που διαμορφώνονται απαιτούν να γίνει το επόμενο βήμα.

Είναι προφανές πως και οι εταιρείες-κολοσσοί που δραστηριοποιούνται στην περιοχή βιάζονται να συμπληρώσουν το παζλ. Οι ανακαλύψεις του αιγυπτιακού κοιτάσματος Ζορ οδηγούν σε επαναξιολόγηση των ενεργειακών δεδομένων ενώ φαίνεται πως και από πλευράς του Ισραήλ, υπάρχει διάθεση να προχωρήσουν οι διαδικασίες, παρά τις καθυστερήσεις που σημειώθηκαν από την πλευρά του Τελ Αβίβ λόγω εσωτερικών προβλημάτων.

Γίνεται αντιληπτό ότι διαπιστώνεται μια επιφυλακτικότητα στη Λευκωσία, κυρίως γιατί κάποιοι ( όχι όλοι) επιμένουν να διασυνδέουν τα ενεργειακά με την πορεία του Κυπριακού. Προχωρά η διαδικασία στο Κυπριακό, σταματούν τα ενεργειακά. Υπάρχει ύφεση στις διαπραγματεύσεις κινούνται προς τα εμπρός οι σχεδιασμοί στα ενεργειακά. Δεν μπορεί, όμως, τούτο να θεωρηθεί άσκηση πολιτικής σε ένα τόσο σημαντικό κεφάλαιο, το οποίο απαιτεί συνέπεια και συνέχεια και εκμετάλλευση του μομέντουμ. Ακόμη και μπακαλίστικοι υπολογισμοί να γίνονται στη διαχείριση, μπορεί να υπολογιστεί ποιες επιλογές εξυπηρετούνται καλύτερα τα συμφέροντα της χώρας.

Ας μη κάνουμε δεύτερες σκέψεις επειδή «θα αντιδράσει η Άγκυρα» ή επειδή θα «κακοφανιστεί ο Ακιντζί», που ως γνωστό έστειλε στο εκτελεστικό απόσπασμα το «κοινό όραμα». Η Κυπριακή Δημοκρατία δεν έχει λόγο να δώσει εξηγήσεις σε κανένα για το πώς θα αξιοποιήσει το φυσικό της πλούτο. Προ ημερών η Τουρκία προέβη σε ένα ακόμη τετελεσμένο τεράστιας ολκής προς ενσωμάτωση των κατεχομένων. Προχώρησε στην υλοποίηση του έργου για μεταφορά νερού στα κατεχόμενα σ’ αυτήν. Η απάντηση σε αυτή την ενέργεια εδραίωσης της κατοχής και ενοποίησης των κατεχομένων με την Τουρκία, είναι με ένα ισοδύναμο τετελεσμένο και αυτό προσφέρεται στο πεδίο της ενέργειας. Υπάρχουν ασφαλώς πολλά «ισοδύναμα τετελεσμένα», ώστε να μετρά και το κόστος από τη συμπεριφορά της, η Τουρκία. Σήμερα, προσφέρονται τα ενεργειακά, αύριο θα είναι τα ευρωτουρκικά.

Ο νέος γύρος αδειοδότησης είναι προαπαιτούμενο για να διενεργηθούν γεωτρήσεις και να ανακαλυφθούν κοιτάσματα. Η διαδικασία αυτή είτε θα προχωρήσει όπως πρέπει, είτε θα καταστεί όμηρος των τουρκικών παιχνιδιών στο Κυπριακό στον λεγόμενο διακοινοτικό διάλογο και τελικά θα ακυρωθεί. Οι εταιρείες δεν θα μας περιμένουν. Χωρίς φοβίες και σύνδρομα, τα ενεργειακά πρέπει να πάρουν την πορεία τους. Θα θυμώσει, θα αντιδράσει η Τουρκία; Θα ξαναστείλει το Μπαρμπαρός; Αυτός δεν  είναι λόγος για να παγώσουν οι διαδικασίες. Να μην ξεχνούμε πως σε αυτούς του σχεδιασμούς δεν είναι μόνη η Λευκωσία. Πέραν από τις χώρες της περιοχής είναι και εταιρείες κολοσσοί που εμπλέκονται και χώρες που βρίσκονται πίσω από αυτές.

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: