Διαδικασίες «τρέχα γύρευε»: Ιδιοκτήτης και χρήστης θα λύνουν τις διαφορές τους!
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Του Κώστα Βενιζέλου
Στο τέλος, σίγουρα, θα σταλεί ο λογαριασμός στο Κυπριακό, όταν ολοκληρωθεί η διαδικασία των διαπραγματεύσεων και θα προσέλθουμε στο ταμείο. Την ίδια ώρα, όμως, έχει σημασία τι συζητούνται τώρα και μέχρι το τέλος της διαδρομής, καθώς τούτο προδιαγράφει και το αποτέλεσμα. Και έχει σημασία να μη θεωρούνται οι θέσεις που προβάλλονται, κατατίθενται από ελληνοκυπριακής πλευράς και συζητούνται ως δεδομένες και αποδεκτές από τους συνομιλητές της.
Η διαφοροποίηση στο επίπεδο της τακτικής και της ρητορικής που καταγράφεται από τουρκικής πλευράς δεν σημαίνει και γεφύρωση του χάσματος σε βασικά ζητήματα. Στο παρελθόν δεν συζητούσαν οι Τούρκοι μια σειρά από θέματα, που αφορούσαν τον πυρήνα της κατοχής, σήμερα κουβεντιάζουν. Αυτό όμως που μετρά είναι το αποτέλεσμα και η στάση που θα τηρήσουν οι Τούρκοι. Κοντολογίς, εάν θέλουν λύση που θα διαρκέσει και θα ωφελέσει όλους τους πολίτες, ή εάν επιδιώκουν μια θνησιγενή διευθέτηση.
Δημιουργείται τις τελευταίες ημέρες μια σύγχυση για το περιουσιακό, κυρίως επειδή δίνονται διαφορετικές ερμηνείες για τη συμφωνία επί της αρχής που επιτεύχθηκε από τον Πρόεδρο Αναστασιάδη και τον Μουσταφά Ακιντζί κατά την τελευταία συνάντησή τους. Υπενθυμίζεται πως η ασάφεια ενίοτε αποτελεί όπλο στα χέρια του δυνατού. Η σύγχυση, λοιπόν, στο περιουσιακό, προκαλείται πρωτίστως στο βασικό ζήτημα που αφορά την αναγνώριση της άσκησης του δικαιώματος στην περιουσία. Με τις επεξηγήσεις που δίνονται είναι σαφές πως ένα θεμελιώδες ζήτημα φαίνεται ότι θα ενταχθεί σε μια λογική κατηγοριοποίησης και κριτηρίων. Το «αποφασίζει ο νόμιμος ιδιοκτήτης», δεν ισχύει από τη στιγμή που έχουν εκχωρηθεί δικαιώματα στον χρήστη. Η αντιμετώπιση του κεφαλαίου αυτού λαμβάνοντας υπόψη «τον χρόνο που έχει διαρρεύσει» και «τις πραγματικότητες επί του εδάφους», βασικά προδιαθέτει έκπτωση δικαιωμάτων, που ισχύουν σε όλα τα δημοκρατικά ελεύθερα κράτη.
Η σύσταση της επιτροπής περιουσιών, που έχει αποφασιστεί, θα διαδραματίζει το ρόλο του επιδιαιτητή μεταξύ ιδιοκτήτη και χρήστη. Το θέμα θα εξελιχθεί βαθμηδόν σε ένα ζήτημα διαφοράς μεταξύ προσώπων και οι θεραπείες θα αφορούν τη γεφύρωση των διεκδικήσεων των εμπλεκομένων. Ένα ζήτημα αποκατάστασης δικαιωμάτων θα μετατραπεί σε «τρέχα γύρευε» και σε μακρόσυρτες διαδικασίες, νομικών, κτηματολογικών και άλλων διαφορών.
Όσο οι συνομιλίες στο Κυπριακό διεξάγονται στη λογική της επιβεβαίωσης των αποτελεσμάτων της εισβολής και συνεχιζόμενης κατοχής, οι συζητήσεις θα κινούνται στη βάση, όπως έχει λεχθεί παλαιόθεν, ότι «εκ των πραγμάτων θα υπάρχουν και αποστερήσεις θεμελιωδών δικαιωμάτων» (!). Άλλωστε, θα σπεύσουν να αναφέρουν οι Τούρκοι και οι εν δυνάμει μεσολαβητές ότι η διζωνικότητα, η λειτουργία δύο συνιστώντων κρατών αποτελούν «κεκτημένο» της διαδικασίας και η εφαρμογή της διευθέτησης που επιδιώκεται πρέπει να προσαρμοστεί σε αυτά τα δεδομένα. Το… παράγωγο δίκαιο που διαμορφώθηκε διαχρονικά στη διαδικασία, θεωρείται και η βάση του «έντιμου συμβιβασμού». Είναι, όμως, αυτό τελικά ο θρίαμβος της παρανομίας και των παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων.