Τελευταία ευκαιρία: Σαράντα χρόνια από τη μεταπολίτευση…
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Μια σταθερή βάση τουριστικών ροών στα επίπεδα των 30 εκατομμυρίων αφίξεων αποκτά η Ελλάδα, αποκαλύπτουν παράγοντες της τουριστικής αγοράς
Η επεκτατική στρατηγική της Τουρκίας για την Κύπρο πηγάζει από τον εθνικό όρκο της τουρκικής εθνοσυνέλευσης, το 1920: Οι επιδιώξεις της Άγκυρας δεν είναι σημερινές…
Της Μαριάνθης Καφετζή*
Σαράντα χρόνια μετά τη μεταπολίτευση, η Ελλάδα με επώδυνο τρόπο καλείται να κάνει νέα αρχή. Μια νέα αρχή βασισμένη σε αποτελεσματικούς τρόπους λειτουργίας της οικονομίας, καταλυτικών αλλαγών της λειτουργίας και της νοοτροπίας του υπάρχοντος πολιτικού συστήματος και κατ’ επέκταση, καταλυτικών αλλαγών στη νοοτροπία και την κουλτούρα λειτουργίας μιας ολόκληρης κοινωνίας.
Οι αλλαγές αυτές ονομάζονται εδώ και πολλά χρόνια «μεταρρυθμίσεις».
Οι μεταρρυθμίσεις δεν αφορούν μόνο το τεχνοκρατικό κομμάτι των απαιτούμενων μεταβολών, κυρίως αφορούν την ωριμότητα του πολιτικού συστήματος, το οποίο καλείται να μεταφέρει την πρακτική αναγκαιότητά του στην κοινωνία.
Το πολιτικό μας σύστημα καλείται να αποκτήσει κοινές σταθερές που αφορούν την ανάπτυξη της οικονομίας- τη δίκαιη φορολόγηση- τις επενδυτικές δυνατότητες που δίνει αυτή η χώρα και τον τρόπο δομής και λειτουργίας του Δημόσιου Τομέα. Σε αυτόν, βασίζονται οι μεταρρυθμίσεις.
Ο Δημόσιος Τομέας, ο οποίος μέχρι σήμερα αποτελεί την εμπορική διευκόλυνση των κομμάτων εξουσίας και τόπο εξαργύρωσης της πελατειακής σχέσης που δημιούργησαν με την κοινωνία. Είναι ο πρώτος που πρέπει να εκσυγχρονισθεί.
Ο τρόπος λειτουργίας του, πλέον δεν πρέπει να διαφέρει σε τίποτε από τις δομές και τη φιλοσοφία λειτουργίας μιας ιδιωτικής επιχείρησης.
Οι τρόποι αξιολόγησης της απόδοσης, η σχεδίαση συστημάτων αμοιβών με την παροχή κινήτρων αποδοτικότητας πρέπει να ενταχθούν σε αυτή τη φιλοσοφία.
Εφόσον εξορθολογιστεί ο Δημόσιος Τομέας τότε θα αποτελέσει την ατμομηχανή της ανάπτυξης. Είναι η ζωντανή, καθημερινή σχέση του κράτους με τον πολίτη.
Στις ευρωπαϊκές, πολιτικά αναπτυγμένες χώρες, ο δημόσιος υπάλληλος είναι υπερήφανος για τη δουλειά του και το έργο του.
Στην Ελλάδα του 2015, φτάσαμε στο σημείο της απόλυτης απαξίωσης. Ο δημόσιος υπάλληλος να ταυτίζεται με τεμπέλη, βολεμένο, προϊόν εξαργύρωσης της ψήφου του. Αυτό είναι άδικο και όχι πάντα αληθές.
Και όμως σε αυτή τη μηχανή υπάρχουν αξιόλογοι άνθρωποι με γνώσεις, με πτυχία, με εμπειρία και με όραμα.
Υπάρχουν νέα αξιόλογα παιδιά που θα ήθελαν να προσφέρουν στην ανοικοδόμηση της χώρας τους μέσα από το Δημόσιο, τα οποία θα προσληφθούν γιατί το αξίζουν.
Ας ξεκινήσουν λοιπόν οι μεταρρυθμίσεις από τον φορέα που θα κληθεί να τις υλοποιήσει. Η αξιοπιστία και η ωριμότητα του πολιτικού μας συστήματος θα κριθεί μέσα από αυτό. Μέσα από τον θαρραλέο εκσυγχρονισμό του Δημοσίου.
Ένας αποδοτικός Δημόσιος Τομέας στην υπηρεσία των πολιτών προϋποθέτει αξιοκρατία, σχεδιασμό, ευελιξία και κομματική απεξάρτηση. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν γρήγορα από αυτό. Είναι η τελευταία ευκαιρία της χώρας.
Όσοι δεν ανταποκρίνονται στις ανάγκες της νέας εποχής δεν δικαιούνται να συμπαρασύρουν και τις επόμενες γενιές στο βύθισμά τους.
Ας συνειδητοποιήσουν όλοι πλέον ότι τα κόμματα δεν είναι άσυλα, ούτε αποκούμπια παρκαρίσματος ανεκπλήρωτων ονείρων και το Δημόσιο δεν είναι, πλέον, δεξαμενή πελατειακών συναλλαγών.
* Η Μαριάνθη Καφετζή είναι οικονομολόγος – σύμβουλος επιχειρήσεων
ΑΠΕ-ΜΠΕ, ΑΘΗΝΑ