Οι άνθρωποι που είναι αριθμοί: Οι λογιστικές πράξεις και το άλλοθι για τη λιτότητα
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Του Κώστα Βενιζέλου
Ένας Αθηναίος, μπροστά στην τηλεοπτική κάμερα δήλωνε τις προάλλες σχολιάζοντας τις πιέσεις, απειλές και προειδοποιήσεις των δανειστών προς την Ελλάδα πως «δεν είμαστε χρηματοπιστωτικό ίδρυμα, άνθρωποι είμαστε». «Δεν είμαστε αριθμοί, στατιστικές, αλλά άνθρωποι», επαναλάμβανε με μια φωνή διαμαρτυρίας και αγανάκτησης.
Στην θεωρία της οικονομίας του κέρδους και του κεφαλαίου η συγκάλυψη και η ωραιοποίηση περιστρέφονται γύρω από τους ισολογισμούς, τα πλεονάσματα που είναι λογιστικά και όχι πραγματικά. Τι κι αν βγαίνουν ή όχι οι αριθμοί. Το ζητούμενο δεν είναι να σωθεί η κοινωνία, οι πολίτες, αλλά οι τράπεζες και όσοι στηρίζονται από αυτές και σε αυτές.
Η προσέγγιση αυτή που κυριαρχεί σήμερα και αποτελεί σημαία του Γιούρογκρουπ, ενός κατεξοχήν αντιδημοκρατικού μη θεσμοθετημένου οργάνου της Ευρώπης, συνιστά το άλλοθι για τη σκληρή λιτότητα. «Επειδή έχετε δανειστεί δεν δικαιούστε να έχετε άποψη», λένε τα αντηχεία του Βερολίνου και του ΔΝΤ. «Επειδή έχετε φτωχύνει πρέπει να κάνετε ότι σας λέμε και να σιωπάτε», είναι το μήνυμα που επαναλαμβάνεται προς όλους τους επηρεαζόμενους, χωρίς εκπτώσεις. Οι απειλές αποτελούν την εφεδρεία για τους…ανυπάκουους, όπως η Ελλάδα, που έχει σήμερα και άποψη και διαφορετική πολιτική από τους υπόλοιπους.
Οι ανισότητες, που προδήλως μεγεθύνθηκαν στα τελευταία επτά –οκτώ χρόνια στην Κύπρο, εδραιώνονται και αναδιαμορφώνουν, όχι χωροταξικά αλλά ουσιαστικά, τις διαφορές σε μια κοινωνία, που προ πολλού βρίσκεται σε παρακμή. Η αναδιάταξη έχει εξαφανίσει τις μικρές γέφυρες που κρατούσαν σε κάποιο βαθμό την κοινωνική συνοχή και έφερε την σκληρή πραγματικότητα ενώπιον όλων, κυρίως αυτών που υποφέρουν.
Οι ψευδαισθήσεις σβήνουν σιγά-σιγά. Εκείνοι, οι οποίοι το αντιλαμβάνονται, αναζητούν λύσεις. Οι υπόλοιποι προτιμούν να χώνονται στους αριθμούς και στα λογιστικά τους βιβλία. Προτιμούν, εθισμένοι στο ψέμα, να ζουν στις αυταπάτες.
Όταν οι άνθρωποι, λοιπόν, θεωρούνται αριθμοί και απλές λογιστικές πράξεις, αυτή η κοινωνία θα βιώνει και τα χειρότερα. Αυτό θα επιβεβαιώνεται συχνά-πυκνά. Πρόσφατο παράδειγμα το γεγονός ότι κάποιοι…καθυστέρησαν την περασμένη Πέμπτη να πατήσουν το κουμπί για να μεταφερθούν στις τράπεζες εμβάσματα των επιδομάτων (Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος ΕΕΕ) αφήνοντας δικαιούχους μέχρι αύριο Τετάρτη χωρίς λεφτά, ειδικά ημέρες γιορτών του Πάσχα. Εξηγήσεις και δικαιολογίες μπορούν να βρεθούν πολλές. Καμία δεν μπορεί να γίνει πιστευτή. Κυρίως γιατί αυτοί που διαχειρίζονται τα ζητήματα αυτά φαίνεται να ζουν σε μια άλλη πραγματικότητα. Αυτή των αριθμών και της σιγουριάς που θέλουν να αισθάνονται οι διάφοροι καρεκλοκένταυροι. Ψευδαισθήσεις.