Η περιπλάνηση του Μεσάαλ της Χαμάς στη Μέση Ανατολή
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Ο Χαλέντ Μεσάαλ είναι από τη δεκαετία του 1980 προβεβλημένο στέλεχος της ισλαμιστικής οργάνωσης Χαμάς που ελέγχει τη Λωρίδα της Γάζας. Ωστόσο, ο ίδιος δεν κατοικεί εκεί, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που έχει κατηγορηθεί ότι ζει μια ζωή… χαρισάμενη, τη στιγμή που ο απλός καθημερινός Παλαιστίνιος υποφέρει ως αποτέλεσμα της αδυναμίας εξεύρεσης ειρηνικής διευθέτησης στο Παλαιστινιακό.
Πολλοί αναλυτές επίσης επισημαίνουν, ότι τόσα χρόνια, η εμπόλεμη κατάσταση στην περιοχή και οι μεταβαλλόμενες συμμαχίες, έχουν καταστήσει τη Χαμάς σε «πιόνι» εξυπηρέτησης των τακτικών στόχων διαφόρων κρατικών δρώντων στην περιοχή, με αποτέλεσμα να υπάρχει πάντα κάποια χώρα να τη χρηματοδοτεί.
Αυτό έχει δημιουργήσει ένα ιδιοτελές συμφέρον στα κορυφαία στελέχη της οργάνωσης, αφού το επίπεδο της ζωής τους δεν έχει καμία σχέση με αυτό του μέσου Παλαιστίνιου και ως αποτέλεσμα, επισημαίνουν οι ίδιοι αναλυτές, η προοπτική της ειρήνευσης έχει αυτομάτως σοβαρές αρνητικές – δυνητικά – συνέπειες.
Υπενθυμίζεται, ότι η Χαμάς, αμέσως μετά το ξέσπασμα του εμφυλίου στη Συρία, βρέθηκε τότε σε ένα επικίνδυνο αδιέξοδο, καθώς έδρευε στη Δαμασκό. Από τη μία πλευρά είχε το καθεστώς του Μπασάρ Αλ Άσαντ που τη φιλοξενούσε και τη χρηματοδοτούσε (στο πλαίσιο του «ο εχθρός [Χαμάς] του εχθρού [Ισραήλ] είναι φίλος») και από την άλλη την απολύτως εχθρική στάση απέναντι στο καθεστώς Άσαντ, της αιγυπτιακής Μουσουλμανικής Αδελφότητας, από την οποία προέρχεται η Χαμάς.
Το αδιέξοδο οδήγησε στην απόφαση εγκατάλειψης της Δαμασκού και μετάβασης στο Κατάρ. Ο εκάστοτε «επόμενος σταθμός» του πολιτικού σκέλους της Χαμάς, σχετίζεται ευθέως με τις εξελίξεις και είναι η πρωτεύουσα που έχει τους δικούς της λόγους να την υποστηρίξει, όχι φυσικά για το καλό του παλαιστινιακού λαού, αλλά για την προαγωγή των δικών της συμφερόντων.
Στη Συρία βρισκόταν καθότι Δαμασκός και Τεχεράνη απειλούσαν αξιόπιστα το εβραϊκό κράτος με το άνοιγμα και νοτίου μετώπου (Γάζα), πέραν αυτού από τον βορά (Χεζμπολάχ). Στο Κατάρ βρέθηκε, καθώς ο οικοδεσπότης ήθελε πάση θυσία και χρηματοδοτούσε την κατάρρευση του καθεστώτος Άσαντ, ενώ έπαιζε ρόλο τα τελευταία χρόνια στη Λωρίδα της Γάζας (ο προηγούμενος Εμίρης την είχε μάλιστα επισκεφτεί προσωπικώς, σε μια πρωτοφανή φιέστα…).
Μοναδική εξαίρεση στον κανόνα φαίνεται πως θα είναι η Τουρκία, η οποία μένει με την «καυτή πατάτα» στο χέρι και είναι σχεδόν δέσμια της παρανοϊκής ισλαμιστικής ρητορικής του Ερντογάν. Όπως αναφέρει σε σχετική ανάλυση του Μιχαήλ Βασιλείου ο ιστότοπος «http://www.defence-point.gr/», τον Μεσάαλ τον είχε δεχθεί η Ντόχα αμέσως μετά την αποχώρηση από τη Συρία, στις αρχές του εμφυλίου πολέμου, όπου είχε βρεθεί μετά την εκδίωξη από το Αμάν της Ιορδανίας, όπου βρισκόταν από το 1991 (από το 1987 που ιδρύθηκε η Χαμάς, αυτός ήταν επικεφαλής του γραφείου της στο Κουβέιτ).
Εκεί, στις 25 Σεπτεμβρίου του 1997, είχε σημειωθεί ένα από τα γνωστότερα «θρίλερ» στη σύγχρονη πολιτική ιστορία της Μέσης Ανατολής, η περίφημη απόπειρα δολοφονίας του Χαλέντ Μεσάαλ από την ισραηλινή Μοσάντ, μετά από διαταγή του τότε πρωθυπουργού… Μπενιαμίν Νετανιάχου (!) ως εκδίκηση για τις βομβιστικές επιθέσεις της Χαμάς στην αγορά Μαχάνε Γιεχούντα, που είχε σπείρει τον θάνατο…
Καθώς ο Μεσάαλ έμπαινε στα γραφεία της Χαμάς στο Αμάν, δύο πράκτορες της ισραηλινής μυστικής υπηρεσίας που είχαν μπει στην Ιορδανία με πλαστά καναδέζικα διαβατήρια, κατόρθωσαν να εκχύσουν στο αυτί του δηλητήριο ταχείας δράσης. Λίγο αργότερα όμως συνελήφθησαν και εκεί άρχισε το πραγματικό θρίλερ…
Το 1994 Ισραήλ και Ιορδανία είχαν υπογράψει ιστορική ειρηνευτική συμφωνία η οποία βρέθηκε να κρέμεται από μια κλωστή. Ο βασιλιάς Χουσεΐν της Ιορδανίας έστειλε τελεσίγραφο στον Νετανιάχου ότι οι πράκτορες θα δικαστούν και οι σχέσεις των δυο χωρών θα επιδεινωθούν σοβαρότατα.
Παρά τις αρχικές επιφυλάξεις, κι ενώ ο Χαλέντ Μεσάαλ βρισκόταν ήδη σε κώμα, στο Αμάν μετέβη προσωπικά ο τότε διοικητής της Μοσάντ, Ντάνι Γιατόμ, παρέδωσε το αντίδοτο στον ίδιο τον βασιλιά και αποχώρησε έχοντας εξασφαλίσει την απέλαση των πρακτόρων της υπηρεσίας του…
Φαίνεται όμως ότι στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης αφέθηκε ελεύθερος και ο πνευματικός ηγέτης της Χαμάς, Αχμέντ Γιασίν (μερικά χρόνια αργότερα δολοφονήθηκε βέβαια), αλλά και άλλοι κρατούμενοι.