ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Του Πανίκου Παναγιώτου – www.philenews.com
Σε μια εποχή όπου παίζονται πολλά παιχνίδια στην περιοχή και που συνάμα αλλάζει άρδην το παγκόσμιο πολιτικό και οικονομικό σκηνικό, η Κύπρος και η Ελλάδα κλονίζονται από σκάνδαλα και πνίγονται ξανά από εσωτερικές διαμάχες, βυθισμένες στα χρέη και τις εξαρτήσεις από τα Μνημόνια και την Τρόικα.
Οι εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο και τα νέα δεδομένα με το φυσικό αέριο δημιούργησαν από την αρχή την αναγκαιότητα για στοιχειοθετημένες, μελετημένες και αναθεωρημένες αποφάσεις και επιλογές ώστε να διασφαλιστεί στον μεγαλύτερο δυνατό βαθμό η ασφάλεια και το μέλλον του ελληνισμού. Έχουν γίνει ορισμένες ενέργειες που αξιολογούνται ως «ενδεδειγμένες υπό τις περιστάσεις».
Δυστυχώς, όμως, με τις εσωτερικές συνθήκες που επικρατούν, οι δύο χώρες καθίστανται περισσότερο ευάλωτες και αδύναμες. Και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι διάφοροι κύκλοι επιχειρούν συνεχώς να διασυνδέσουν τις οικονομικές πραγματικότητες και ανάγκες με τα εθνικά ζητήματα, τους υδρογονάνθρακες και τα συγκρουόμενα γεωπολιτικά συμφέροντα.
Για σαράντα και πλέον χρόνια καμία σύμμαχος χώρα και κανένας διεθνής οργανισμός δεν συνέτεινε καταλυτικά ώστε η Κύπρος να μπορέσει να αποτινάξει την τουρκική κατοχή. Όλα ήταν και είναι σε επίπεδο ψηφισμάτων, εκκλήσεων, παροτρύνσεων, δηλώσεων και προσδοκιών, ενώ την ίδια στιγμή τα τετελεσμένα του Αττίλα εδραιώνονται, το «Δεν ξεχνώ» ξεθωριάζει και οι «αναγκαίες» ή «λανθασμένες» υποχωρήσεις της δικής μας πλευράς συμβάλλουν στην επίτευξη των πάγιων τουρκικών στόχων.
Με όλα αυτά λοιπόν που συμβαίνουν σήμερα στη γειτονιά της Κύπρου και πιο πέρα, με τις ελπίδες και τους κινδύνους που φέρνει το φυσικό αέριο, με τη «νέα σχέση» Ρωσίας-Τουρκίας, με τη συνεχή απροθυμία των ΗΠΑ να στηρίξουν πραγματικά τη Λευκωσία, με την άρνηση του Ισραήλ -με βάση τα σημερινά δεδομένα- να έχει την Τουρκία συμμέτοχο στο θέμα των υδρογονανθράκων, με τη σύγκρουση Άγκυρας-Καΐρου, με τις τουρκικές διεκδικήσεις στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, τα όσα ευτράπελα και διχαστικά διαδραματίζονται στα εσωτερικά μέτωπα Κύπρου και Ελλάδας εμποδίζουν, σε μεγάλο βαθμό, την προοπτική λήψης σωστών και συγκροτημένων αποφάσεων με μόνο γνώμονα το εθνικό συμφέρον. Για μια ακόμη φορά, διαφαίνεται ότι οι κερκόπορτες ανοίγουν πάντα από μέσα.