Από την εξουσία να φεύγεις όχι πιο πλούσιος, αλλά πιο δοξασμένος
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Οι Εγγλέζοι ζητούν σχεδόν 1,5 εκατ λίρες από τους Κύπριους διπλωμάτες: Στη διπλωματική ατέλεια απάντησαν πηγές στη Λευκωσία, για την απαίτηση του Οργανισμού Συγκοινωνιών
Σημαντική πρόοδος σε όλους τους τομείς: Ο υπουργός Εξωτερικών της Κύπρου παρουσίασε στις Βρυξέλλες τα μέτρα που έλαβε η Λευκωσία για το κράτος δικαίου
Του Κώστα Βενιζέλου
Η δικαιοσύνη, τελικά, εκτός από τυφλή είναι και… ανιστόρητη. Δεν γνωρίζει τίποτε για τον αγώνα της ΕΟΚΑ, ούτε και κατείχε, ως φαίνεται, στα χέρια της το μακρύ κατάλογο των αγωνιστών ( αλλά και των «αγωνιστών»). Γι αυτό και η δικαιοσύνη, παρά τις δηλώσεις ότι «πρόσφερα περισσότερο από ότι πήρα(!;) και τις διάφορες απηρχαιωμένες μεθόδους ( ποιος σκέφτηκε πως αν μιλήσει στον πανηγυρικό του χωριού ο δικαστής θα επηρεασθεί;), καταδίκασε σε πεντάμηνη φυλάκιση τον Χριστόδουλο Χριστοδούλου.
Πρώην πολλών αστέρων σε διάφορα πόστα και θέσεις, οι οποίες τον καθιστούσαν πανίσχυρο, «υπεράνω», έκανε κι αυτός το ίδιο λάθος, που πράττουν πολλοί. Νόμιζε πως θα παραμείνει αλώβητος. Πάντα δίπλα στις εξουσίες, πολιτικές και μη, θεώρησε πως η παντοδυναμία σημαίνει πως καθιστά τον όποιον κατέχει εξουσία άτρωτο. Οι πόρτες που δεν είναι για κάποιους ποτέ κλειστές, η δυνατότητα παρεμβάσεων, συνεννοήσεων, δημιούργησε «κεκτημένα» και δυο ταχυτήτων πολίτες. Αυτοί που δεν τολμούν, για παράδειγμα, να ξεγελάσουν το φόρο, αυτοί που είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους και άλλοι, οι άνετοι που θεωρούν μια ζωή ότι «τους χρωστά» το κράτος, η κοινωνία, η χώρα. Ως να εργάζονταν δωρεάν ή ο μισθός τους ήταν/είναι χαμηλός και δεν ήταν εν πολλοίς προνομιούχοι. Πληρωνόταν για να υπηρετεί θεσμούς της Πολιτείας, αλλά δήλωσε πως λειτουργούσε «όπως οι μισοί Κύπριοι»(!!!), που δεν συμπληρώνουν ως θα έπρεπε τις φορολογικές τους δηλώσεις.
Από της ιδρύσεως του Κυπριακής Δημοκρατίας και εντεύθεν, δημιουργήθηκε μια κάστα που μαινόταν την εξουσία, που βρισκόταν ενίοτε στο προσκήνιο και είχε τα προνόμια. Είναι οι ίδιοι που ισχυρίζονταν ότι πρόσφεραν και ζητούσαν επί τούτου τα πολλαπλάσια.
Ο Ιπποκράτης είχε πει πως από τη διαχείριση της εξουσίας πρέπει να φεύγεις όχι πιο πλούσιος, αλλά πιο δοξασμένος. Πόσο ισχύει τούτο, αιώνες μετά; Πόσο η ηθική μπορεί να κυριαρχήσει στην πολιτική; Οι εξουσίες, κάθε λογής, δημιουργούν ένα εθισμό, δημιουργούν αλαζονικές συμπεριφορές, ανοίγουν μεγάλες πόρτες, προκαλούν παρεκτροπές. Για αλλού κάποιοι ξεκινούν και σε άλλες κατευθύνσεις πορεύονται. Αυτά τα φαινόμενα είναι διαχρονικά και επαναλαμβανόμενα και έπρεπε η χώρα να φθάσει στον πάτο, για να ξυπνήσουν αντανακλαστικά, να αρχίσουν έρευνες, να καταλήξουν σε πορίσματα, να παραπεμφθεί η υπόθεση στο δικαστήριο. Και οι διαδρομές του χρήματος δεν αφορούν μόνο τον καταδικασθέντα Χριστοδούλου. Υπήρξαν κι άλλες διαδρομές, που είχαν έντονα τα χρώματα των δυο μεγάλων κομμάτων. Η δικαιοσύνη θα έχει τον λόγο και για τους υπόλοιπους και ότι προκύψει στην πορεία.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Σήμερα 28 Οκτωβρίου, επέτειος ενός ηρωικού ΟΧΙ, το οποίο τιμούμε με παρελάσεις, εκδηλώσεις, δημόσια αργία, αλλά και με το «Μπαρμαρός»…