Η Ευρώπη, η Κύπρος και η κατοχική δύναμη
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Το μεταναστευτικό, ως τρίτος Αττίλας, απειλεί την εθνική και βιολογική επιβίωση της Κύπρου: Τους εγκληματίες, οι Κύπριοι δικαστές τούς χαϊδεύουν με φυλάκιση 18 ή 24 μηνών!
Μα πόση κοροϊδία τέλος πάντων; Πόσα ψέματα; Πενήντα χρόνια από την τουρκική εισβολή και πενήντα από την κατοχή… Η Κύπρος παραμένει υπό τουρκικό κλοιό… (video)
Του ΚΩΣΤΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ
Για να λυθεί το Κυπριακό η Τουρκία πρέπει να αντιληφθεί πως θα έχει κόστος από τη συνεχιζόμενη κατοχή και όφελος από την επίτευξη συμφωνίας. Αυτό αναφέρει σε συνέντευξη του στο «Φ» ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος, Νίκος Χριστοδουλίδης, σημειώνοντας πως για να εισέλθουμε σε τροχιά συμφωνίας, να λυθεί το Κυπριακό η Άγκυρα πρέπει να σκεφτεί ορθολογιστικά.
Επί τούτου εξήγησε πως κίνητρα κόστους για την Τουρκία είναι τα προβλήματα στην ενταξιακή πορεία χωρίς επίλυση του κυπριακού και ωφέλειας, τα πλεονεκτήματα από συμμετοχή στις ενεργειακές συμμαχίες της περιοχή. Χωρίς λύση του Κυπριακού δεν μπορεί, υποδεικνύει, να υπάρξει η όποια συνεργασία, και αυτό ήταν και το ξεκάθαρο μήνυμα προς τις τουρκικές εταιρίες που μας προσέγγισαν. Περαιτέρω, ο Νίκος Χριστοδουλίδης αναφέρει πως η ιδιότητα μας ως κράτος μέλος της ΕΕ δεν μπορεί παρά να επηρεάζει το περιεχόμενο της λύσης. Απαντώντας στις τουρκικές αξιώσεις ανέφερε πως το ζήτημα των μονίμων παρεκκλίσεων αντιμετωπίζεται ιδιαίτερα αρνητικά από όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ, μικρότερα και μεγαλύτερα. Κι αυτό γιατί«το ευρωπαϊκό κεκτημένο είναι η ιερά βίβλος της Ένωσης, και δεν αποτελεί εξουσία των κρατών μελών να το εφαρμόζουν alacarte!»
-Έχει χαρακτηρισθεί καυτό το φθινόπωρο. Θα υπάρξουν όντως εξελίξεις στο Κυπριακό ή θα συντηρείται απλά η διαδικασία;
– Στόχος της δικής μας πλευράς, και προς αυτή την κατεύθυνση εργαζόμαστε άοκνα, είναι να υπάρξουν συγκεκριμένες, θετικές εξελίξεις κατά τη διάρκεια των συνομιλιών, έτσι ώστε να δημιουργηθούν εκείνα τα δεδομένα που θα μας επιτρέπουν να ελπίζουμε σε μια βιώσιμη και λειτουργική λύση του Κυπριακού. Δυστυχώς, αυτό δεν εξαρτάται αποκλειστικά από εμάς αλλά προϋποθέτει, όπως επανειλημμένα έχουμε υπογραμμίσει, η Τουρκία, που πραγματικά κρατά το κλειδί της λύσης του προβλήματος, να προβεί σε συγκεκριμένες ενέργειες. Για να συμβεί κάτι τέτοιο, θα πρέπει η Τουρκία να νοιώσει ότι έχει κόστος από τη συνεχιζόμενη κατοχή ή και σημαντικά οφέλη από μια ενδεχόμενη λύση. Γενικότερα, σε περιφερειακό και διεθνές επίπεδο, εκτιμούμε πως υπάρχουν εκείνα τα δεδομένα που αν η Τουρκία κινηθεί ορθολογιστικά, θα μπορέσει να δει με θετικό μάτι μια ενδεχόμενη λύση του κυπριακού, λαμβάνοντας υπόψη την εξίσωση κόστος/όφελος. Να σας δώσω ένα παράδειγμα. Η εξωτερική πολιτική της Κυβέρνησης Ερντογάν βασίστηκε στο γνωστό δόγμα του πρώην Υπουργού Εξωτερικών και νυν Πρωθυπουργού της χώρας Αχμέτ Νταβούτογλου περί «μηδενικών προβλημάτων με τα γειτονικά κράτη». Σήμερα, λόγω λανθασμένων επιλογών εξωτερικής πολιτικής της τουρκικής Κυβέρνησης, βρισκόμαστε σε μια κατάσταση όπου η Τουρκία αντιμετωπίζει σημαντικά προβλήματα με όλα τα κράτη της περιοχής. Την ίδια στιγμή, και ως μια και από τις συνέπειες της αποτυχίας του δόγματος Νταβούτογλου, η προσπάθεια της Τουρκίας να διαδραματίσει το ρόλο της ηγέτιδας δύναμης ανάμεσα στα Αραβικά κράτη, μέσα από μία νεο-οθωμανική προσέγγιση, φαίνεται να έχει αποτύχει. Όλες αυτές οι αποτυχίες, σε συνδυασμό αν θέλετε και με το αίτημα της τουρκικής κοινωνίας για ουσιαστικές εσωτερικές αλλαγές και εκδημοκρατισμό, καθιστούν την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας σχεδόν μονόδρομο. Αυτή η πορεία, όμως, περνά μέσα από την στάση της Τουρκίας στο κυπριακό, που αποτελεί ξεκάθαρη προενταξιακή υποχρέωση της Τουρκίας, και γενικότερα μέσα από την εκπλήρωση των κυπρογενών τις υποχρεώσεων που είναι όμως και ευρωπαϊκές υποχρεώσεις. Η Τουρκία γνωρίζει καλά ότι χωρίς την επίλυση του κυπριακού προβλήματος δεν υπάρχει πραγματική ενταξιακή προοπτική της χώρας. Ας μην ξεχνάμε επίσης ότι σε μια διακυβερνητική διαδικασία, όπως είναι οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις, που προϋποθέτει ομοφωνία, οι αποφάσεις σε κάθε στάδιο περνούν από τις πρωτεύουσες των 28 κρατών μελών. Πέραν από το θέμα αυτό υπάρχουν και άλλα δεδομένα που επαναλαμβάνω, αν η Τουρκία συμπεριφερθεί ορθολογιστικά, θα μπορούσαν να την οδηγήσουν σε θετικές κινήσεις στο κυπριακό. Η ανάγκη επιτυχίας σε ένα σημαντικό διεθνές, περιφερειακό και ευρωπαϊκό ζήτημα όπως το κυπριακό, για το οποίο μάλιστα η Τουρκία δεν θα έχει εσωτερικό κόστος αφού είναι σε όλους γνωστό ότι δεν είναι ένα θέμα που συζητείται ή και ενδιαφέρει την πολιτική ζωή της Τουρκίας, αποτελεί ένα τέτοιο δεδομένο.
Μια άλλη, ιδιαίτερης σημασίας παράμετρος, που και πάλι μπορεί να επηρεάσει μια ορθολογιστικά σκεπτόμενη Τουρκία, είναι η ανακάλυψη υδρογονανθράκων εντός της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η ενεργειακή μεταμόρφωση της Ανατολικής Μεσογείου, οι ενδεχόμενες ενεργειακές συμμαχίες στην περιοχή και το κόστος που θα επωμιστεί η Τουρκία, τόσο σε θέμα εγχώριας κατανάλωσης όσο και στην προοπτική περιφερειακού ρόλου, εάν δεν επιλυθεί το κυπριακό, θα την θέσουν εκτός αυτού του σημαντικού παιχνιδιού.
Γενικότερα μιλώντας, η επίλυση του Κυπριακού θα βοηθήσει την Τουρκία να βγει από πολλά αδιέξοδα στα οποία βρίσκεται σήμερα η χώρα. Την ίδια στιγμή, και σε συνδυασμό με τα όσα έχω αναφέρει, σε διεθνές επίπεδο υπάρχει ένα αναβαθμισμένο ενδιαφέρον. Αυτό καταδεικνύει και ο διορισμός του νέου Ειδικού Συμβούλου του Γενικού Γραμματέα, κ. EspenBarthEide καθώς και η ενεργότερη εμπλοκή των Ηνωμένων Πολιτειών.
– Παρακολουθώντας και από κοντά τις συζητήσεις στις διαπραγματεύσεις, θεωρείτε ότι υπάρχει δυνατότητα για συμβιβασμό, όπως είναι σήμερα τα δεδομένα;
– Χωρίς αμφιβολία η λύση θα είναι το αποτέλεσμα ενός συμβιβασμού. Είναι πολύ σημαντικό και οι δύο πλευρές να το αντιληφθούν αυτό χωρίς να σημαίνει ότι θα πρέπει να αποδεχθούν εκπτώσεις στις βασικές πτυχές μιας λύσης όπως η ασφάλεια, ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η λειτουργικότητα του κράτους. Αυτό που δεν πρέπει να γίνεται είναι οι δύο πλευρές να αντιμετωπίζουν τη λύση σαν παιχνίδι μηδενικού αθροίσματος έχοντας ως βάση ό,τι κερδίζει ο συνομιλητής σου αποτελεί απώλεια για σένα.
Εκείνο που ενδιαφέρει και εκεί που, αν θέλετε, εστιάζεται η δική μας πλευρά είναι ο όποιος συμβιβασμός να οδηγήσει σε μια λειτουργική και βιώσιμη λύση που θα επανενώνει τη χώρα, τους ανθρώπους, την κοινωνία, την οικονομία. Μια λύση που θα διασφαλίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις βασικές ελευθερίες όλων των πολιτών της και που θα διασφαλίζει ότι η επανενωμένη Κύπρος θα είναι ένα λειτουργικό και αποτελεσματικό ευρωπαϊκό κράτος σε συνθήκες ασφάλειας.
Όπως εξελίσσονται σήμερα τα πράγματα, με την προσέγγιση και τη γενικότερη στάση της τουρκικής πλευράς, ένας λειτουργικός συμβιβασμός, δυστυχώς, δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα στο σύντομο μέλλον. Αυτό φυσικά το γνωρίζαμε από την αρχή της διαδικασίας, ότι δηλαδή η όλη προσπάθεια δεν θα είναι μια εύκολη υπόθεση. Η δική μας πλευρά όμως, που επιθυμεί τη λύση περισσότερο από οιονδήποτε άλλο γιατί είναι η δική μας πατρίδα που βρίσκεται υπό κατοχή, εργάζεται, μέσα από συντονισμένες και συγκεκριμένες ενέργειες και κινήσεις, να ανατρέψει τη μη θετική σημερινή προοπτική. Δεν υπάρχει άλλη επιλογή.
Ούτε η Ε.Ε. θέλει κράτος με μόνιμες παρεκκλίσεις
– Επιδιώκουμε εμπλοκή της Ε.Ε. στο Κυπριακό. Για να έχει ουσία αυτή η εμπλοκή θα πρέπει να αντιλαμβάνεται και τη χρησιμότητά της η άλλη πλευρά. Έτσι δεν είναι;
– Σίγουρα θα ήταν μια θετική εξέλιξη εάν η τουρκική πλευρά αντιλαμβανόταν την καίρια σημασία ενεργότερης εμπλοκής στην Ε.Ε. αλλά, σε καμία περίπτωση, κάτι τέτοιο δεν αποτελεί προϋπόθεση. Η Κυπριακή Δημοκρατία είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και θα συνεχίσει να είναι και μετά τη λύση του Κυπριακού. Είναι με δική μας επίμονη που κάτι τέτοιο καταγράφεται ξεκάθαρα σε δύο σημεία και στο Κοινό Ανακοινωθέν. Δεν υπάρχει επιλογή παρά η Ευρωπαϊκή Ένωση να είναι παρούσα στις συνομιλίες και να έχει ενεργό συμμετοχή στο διάλογο που διεξάγεται. Η Κυπριακή Δημοκρατία θα πρέπει και μετά την λύση του Κυπριακού να είναι ένα ενεργό και λειτουργικό κράτος μέλος της Ένωσης, να έχει τη δυνατότητα να συμμετάσχει αποτελεσματικά στη διαδικασία λήψης αποφάσεων και να αναλαμβάνει υπεύθυνα τις υποχρεώσεις που απορρέουν από την ιδιότητα της ως κράτος μέλος. Ακούω κατά καιρούς την τουρκική πλευρά να προβάλλει το αίτημά της όπως γίνουν μόνιμες παρεκκλίσεις από το κεκτημένο και η λύση να αποτελέσει πρωτογενές δίκαιο. Με όλο το σεβασμό προς τις τουρκικές θέσεις, αλλά κάτι τέτοιο είναι εκτός πραγματικότητας και δηλώνει στοιχειώδη άγνοια λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αξίζει να σημειωθεί πάντως ότι το ζήτημα των μονίμων παρεκκλίσεων αντιμετωπίζεται ιδιαίτερα αρνητικά από όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ, μικρότερα και μεγαλύτερα. Αυτό γιατί το ευρωπαϊκό κεκτημένο είναι η ιερά βίβλος της Ένωσης, και δεν αποτελεί εξουσία των κρατών μελών να το εφαρμόζουν alacarte! Ειδικά εκείνες οι πτυχές που σχετίζονται με τον «σκληρό πυρήνα» του ευρωπαϊκού κεκτημένου όπως οι τέσσερις βασικές ελευθερίες, τα ανθρώπινα δικαιώματα, το κράτος δικαίου, δεν μπορούν να τις παραγνωρίζουν τα κράτη μέλη, ούτε και να ζητούν εξαιρέσεις. Ας μην ξεχνάμε ότι το πρωτογενές δίκαιο δημιουργεί προηγούμενο για την Ένωση το οποίο δεσμεύει τα νυν καθώς και τα μελλοντικά κράτη – μέλη. Για αυτό και σημαντικά κράτη – μέλη στέκονται πολύ σθεναρά και δεν είναι ανοιχτά σε ενδεχόμενα μόνιμων παρεκκλίσεων, ειδικά σε ότι αφορά τις βασικές αρχές και αξίες του ενωσιακού δικαίου. Αυτό θα πρέπει να το αντιληφθεί η τουρκική πλευρά και να εστιασθεί στα θετικά της πιο ενεργής εμπλοκής της ΕΕ, κάτι το οποίο θα μπορούσε να οδηγήσει και σε πολλές συγκλήσεις.
Λέγοντας αυτό, θα πρέπει να επισημάνουμε ότι και η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση επιθυμεί και επιδιώκει την εμπλοκή της στις συνομιλίες για επίλυση του Κυπριακού. Η Ένωση δεν επιθυμεί να έχει στους κόλπους της ένα κράτος μέλος το οποίο θα δημιουργεί, λόγω δικών του εσωτερικών δεδομένων που αντίκεινται μάλιστα στο ευρωπαϊκό κεκτημένο, προβλήματα και δυσκολίες στη γενικότερη της λειτουργία ή να προσφέρουν, είτε άμεσα είτε έμμεσα, λόγο στην λήψη αποφάσεων της σε κράτη που δεν είναι μέλη της.
Δεν βάζουμε όλα τα αυγά στο αμερικανικό καλάθι
-Δίνεται η εντύπωση πως πολλά από τα αυγά μας τα βάζουμε στο αμερικανικό καλάθι. Η αμερικανική ανάμιξη οφείλεται στις κυπριακές ανακαλύψεις φυσικού αερίου. Δίνεται η εντύπωση πως οι ΗΠΑ ενδιαφέρονται μόνο για αυτό και για τα γεωστρατηγικά τους συμφέροντα στην περιοχή. Μήπως εάν οι σχεδιασμοί αλλάξουν, θα μείνουμε ξεκρέμαστοι;
– Κανένα κράτος που λειτουργεί ορθολογιστικά δεν εκδηλώνει ενδιαφέρον για μια περιοχή ή δεν λαμβάνει αποφάσεις που σχετίζονται με την εξωτερική του πολιτική αν δεν αποσκοπεί να εξυπηρετήσει στρατηγικούς του σχεδιασμούς, αν δεν έχει δηλαδή ίδιον συμφέρον. Αυτό κάνουν και οι ΗΠΑ, αυτό κάνει και η Ρωσία, η Γερμανία και αυτό πρέπει να κάνουμε και εμείς. Ζούμε σε ένα άναρχο διεθνές σύστημα και οι δρώντες του διεθνούς συστήματος, δηλαδή τα κράτη, κινούνται με κύριο, αν όχι αποκλειστικό στόχο, την εξυπηρέτηση των στρατηγικών τους συμφερόντων. Αυτό ακριβώς επιδιώκουμε να πετύχουμε και εμείς. Ειδικά η Κύπρος, ένα μικρό κράτος υπό κατοχή, θα πρέπει να αξιοποιεί το όποιο ενδιαφέρον άλλων κρατών, και ειδικά σημαντικών και ισχυρών κρατών, για να προωθήσει τα δικά του συμφέροντα και επιδιώξεις. Κινούμενη προς αυτή την κατεύθυνση, ταυτόχρονα, λαμβάνοντας υπόψη την ανησυχία που εκφράσατε, δεν βάζουμε όλα τα αυγά μας στο ίδιο καλάθι. Αντίθετα, ενθαρρύνουμε την εμπλοκή στο κυπριακό από όλους όσοι μπορούν να βοηθήσουν και είναι μέσα στο πλαίσιο αυτό που μιλούμε, για παράδειγμα, για εμπλοκή της ΕΕ.
– Μιας και ο λόγος για φυσικό αέριο. Μπορεί αυτό το πλεονέκτημα, όπως κι αυτό της ιδιότητας μέλους της Ε.Ε., να αλλάξει το περιεχόμενο και μιας συμφωνίας στο Κυπριακό.
– Χωρίς αμφιβολία και τα δύο δεδομένα που αναφέρατε είναι ιδιαιτέρως σημαντικά και επηρεάζουν όχι μόνο το περιεχόμενο λύσης του κυπριακού, αλλά αποτελούν και δεδομένα καθοριστικά για την πορεία και τις διεργασίες για επίλυση του κυπριακού, λειτουργώντας, για μια ορθολογιστικά σκεπτόμενη Τουρκία, ως κίνητρα κόστους (προβλήματα στην ενταξιακή πορεία χωρίς επίλυση του κυπριακού) και ωφέλειας (πλεονεκτήματα από συμμετοχή στις ενεργειακές συμμαχίες της περιοχή). Πιο συγκεκριμένα, η ιδιότητα μας ως κράτος μέλος της ΕΕ δεν μπορεί παρά να επηρεάζει το περιεχόμενο της λύσης και για αυτό το λόγο το δεδομένο αυτό καταγράφεται στο Κοινό Ανακοινωθέν. Όσον αφορά στο φυσικό αέριο, όπως σας ανέφερα και προηγουμένως, αποτελεί κίνητρο για την Τουρκία να εμπλακεί ενεργά στο κυπριακό έτσι ώστε να επιτευχθεί η επίλυση του προβλήματος και να καταστεί εφικτή η εμπλοκή της στις ενεργειακές συμμαχίες στην περιοχή. Χωρίς επίλυση του Κυπριακού δεν μπορεί να υπάρξει η όποια συνεργασία, και αυτό ήταν και το ξεκάθαρο μήνυμα προς τις τουρκικές εταιρίες που μας προσέγγισαν.
Συλλογική η προσπάθεια για την οικονομία
– Η κυβέρνηση θεωρεί πως κάνουμε βήματα προς τα εμπρός στην οικονομία. Δεν είμαι σίγουρος εάν οι πολίτες το αντιλαμβάνονται. Πότε θεωρείτε θα βγούμε από την ύφεση, θα εισέλθουμε σε πορεία ανάκαμψης;
– Καταβάλλεται μια τιτάνια προσπάθεια από όλους για να επανεκκινήσει η οικονομία και να επιστρέψει η ευημερία στον τόπο. Η προσπάθεια είναι συλλογική: της Κυβέρνησης, της Βουλής, των κοινωνικών εταίρων, των οργανωμένων συνόλων και πάνω από όλα του Κυπριακού λαού που με την μέχρι σήμερα στάση του έχει αποδείξει για άλλη μια φορά την ωριμότητά του. Θεωρώ ότι είμαστε στο σωστό δρόμο. Σταδιακά και μετά από επίμονη προσπάθεια βρισκόμαστε στο στάδιο της ανάκαμψης. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πού ήταν τα πράγματα τον Μάρτιο του 2013 και πόσο χειρότερα θα ήταν αν δεν λαμβάνονταν τολμηρές αποφάσεις που σίγουρα δεν ήταν δημοφιλείς. Στην πολιτική όμως η ευθύνη και το καθήκον είναι να είσαι ωφέλιμος μακροπρόθεσμα και όχι αρεστός για μια στιγμή. Σταδιακά έχουμε κάνει σημαντικότατα βήματα. Είχαμε τις αναβαθμίσεις της κυπριακής οικονομίας, τις θετικές αξιολογήσεις της Τρόικας, σχεδόν την ολοκληρωτική άρση των περιορισμών, την αύξηση στην εγγραφή εταιρειών, την αναδιάρθρωση του τραπεζικού συστήματος, τη σταθεροποίηση της ανεργίας που δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τον Μάρτιο του 2013 είχε ξεπεράσει το 15%, την άντληση των πρώτων ξένων κεφαλαίων και πολλά άλλα. Αποτελεί γεγονός ότι όλα αυτά δεν σημαίνουν πολλά στην συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου, υπό την έννοια ότι δεν έχουν άμεση επίδραση στην τσέπη του, στα οικονομικά του δεδομένα. Για να φτάσουμε όμως σε αυτό το σημείο, είναι αναγκαίο να προηγηθούν αυτά που προανέφερα. Δυστυχώς, έτσι λειτουργούν τα πράγματα. Ο κόσμος είναι ο πρώτος συνήθως που νοιώθει τις συνέπειες μιας οικονομικής κρίσης και από τους τελευταίους που θα νοιώσει στην τσέπη του την ανάκαμψη.
Στη θέση του Εκπροσώπου κρίνεσαι καθημερινά
– Σας έχω ξαναρωτήσει, αλλά το θέτω ξανά: Τι σημαίνει για ένα διπλωμάτη καριέρας να ασκεί ένα πολιτικό ρόλο;
– Όπως ανέφερα και σε προηγούμενη μου συνέντευξη ερωτώμενος για το ίδιο θέμα, η διπλωματία είναι μια διαδρομή μέσα από την οποία μαθαίνεις να αξιοποιείς τα υφιστάμενα μέσα, όσο λιγοστά και αν είναι, για τη διεκδίκηση και προάσπιση αυτού που ορίζεται ως το εθνικά συμφέρον. Μαθαίνεις ότι θα πρέπει, ανεξαρτήτως συνθηκών, να εκπροσωπείς το κράτος σου με αξιοπρέπεια και σεβασμό στους θεσμούς και στους ανθρώπους του, χωρίς μεμψιμοιρία. Να διεκδικείς και, παρά τις διαφωνίες να θεμελιώνεις γέφυρες επικοινωνίας προσπαθώντας να πείσεις ακόμη και τους πιο δύσπιστους. Η διπλωματία δεν είναι ξένη προς την πολιτική. Αντιθέτως, εάν αξιοποιήσεις την εμπειρία της διπλωματίας μπορείς να φανείς χρήσιμος. Η διπλωματία είναι πολιτικό λειτούργημα και έτσι δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολο να ασκήσεις πολιτικό ρόλο. Φυσικά, με τα σημερινά δεδομένα, τις δυσκολίες της εποχής, η άσκηση πολιτικού ρόλου αποτελεί ακόμη μεγαλύτερη πρόκληση. Γιατί το λέω αυτό; Είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι, σήμερα, η πολιτική και οι πολιτικοί αμφισβητούνται συνεχώς από τον κόσμο. Επομένως, έχοντας επίγνωση της ευθύνης που σου έχει ανατεθεί, είναι τεράστια πρόκληση να υπηρετείς από μια τέτοια θέση, που δικαιολογημένα, κρίνεσαι καθημερινά αυστηρά από τον κόσμο, που έχει απογοητευτεί από το σύστημα, αμφισβητεί, ασκεί κριτική και αναμένει, όπως και πρέπει, έργα και όχι λόγια. .
– Πώς είναι να συνεργάζεται κάποιος με τον Πρόεδρο Αναστασιάδη;
– Θα έλεγα μια πολύ ζωντανή και ενδιαφέρουσα εμπειρία, καθημερινή πρόκληση για όλους τους στενούς του συνεργάτες. Οι απαιτήσεις δικαιολογημένα πολλές αλλά αυτό πάει με τη θέση. Οι τίτλοι και τα αξιώματα, που εξάλλου ειδικά σήμερα δεν έχουν τόση σημασία, δεν έρχονται μόνα τους. Συνοδεύονται από ευθύνες και μεγάλες απαιτήσεις και ο Πρόεδρος ορθώς και δικαιολογημένα τις έχει. Επομένως συνεχίζουμε με αισιοδοξία και τη βοήθεια του Θεού με σεβασμό φυσικά σε έναν άνθρωπο που μου εμπιστεύτηκε αυτή τη θέση. Στο τέλος της ημέρας θα κριθούμε όλοι εκ του αποτελέσματος.