Τα τεράστια γιατί παραμένουν αναπάντητα
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Της Ανδρούλας Ταραμουντά – www.philenews.com
Δεν θα κουραστούμε να το γράφουμε: η απουσία πολιτικής βούλησης βαρύνεται σε πολύ μεγάλο βαθμό για όσα σήμερα βιώνουμε. Ως αρχή μπορεί να αναγνωρίζεται από τους πολιτικούς και όσους λαμβάνουν αποφάσεις όπου δει. Στην εφαρμογή, όμως, τα χαλάνε. Και πάμε στο προκείμενο. Από την επομένη του περιβόητου κουρέματος εντοπίστηκε ως γάγγραινα του τραπεζικού συστήματος τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια.
Τα δάνεια που παραχωρήθηκαν χωρίς επαρκείς εγγυήσεις. Το πρόβλημα δυστυχώς, 15 μήνες μετά, δεν έχει αντιμετωπιστεί επαρκώς ικανοποιητικά. Αιτία, η απουσία πολιτικής βούλησης για ρύθμιση των μη εξυπηρετούμενων δανείων και οι κάθε λογής παρεμβάσεις πολιτικές και οικονομικές να μην «ενοχληθούν» οι γνωστοί μεγαλοδανειστές και μεγαλοπαράγοντες της χώρας μας… Ναι, το πρόβλημα καρκινοβατεί γιατί απλώς δεν υπάρχει πολιτική βούληση να αγγίξουν τους μεγαλοοφειλέτες φίλους όλων των πολιτικών καταστάσεων που τους κάνουν πλάτες. Το αποτέλεσμα; Η μεγαλύτερη τράπεζα της χώρας μας, η Κύπρου, που είναι συστημική, να απειλείται με κατάρρευση με ό,τι αυτή συνεπάγεται για το τραπεζικό σύστημα και την κυπριακή οικονομία.
Διατηρώντας το καρκίνωμα στην Τράπεζα Κύπρου, διατηρούν τα βαρίδια στο τραπεζικό σύστημα και φορτώνουν με «νέο κούρεμα» τους υγιείς καταθέτες που τους υφάρπασαν τις αποταμιεύσεις τους εν μια νυχτί και τους παλαιούς μετόχους. Τόσο απλά είναι τα πράγματα, όσο και αν τα κάνουν σκοπίμως πολύπλοκα οι μόνιμοι λάτρεις των πάνελ που λένε πολλά και ανώφελα…
Οι συζητήσεις για διαχωρισμό της τράπεζας σε καλή και κακή, μοντέλο που δοκιμάστηκε σε άλλες χώρες που μπήκαν στο Μνημόνιο, πέρασαν από χίλια μύρια κύματα και αντιπαραθέσεις χωρίς να ληφθεί καμιά απόφαση. Και μια σειρά από άλλα μέτρα που θα μπορούσαν να βελτιώσουν την κατάσταση σκόνταψαν σε μεγαλοσυμφέροντα και αδυναμίες, που έχουν να κάνουν με την εταιρική διακυβέρνηση, άλλο ένα καρκίνωμα που εντοπίζεται μεν αλλά δεν θεραπεύεται δε.
Χθες ακούσαμε από ευπαίδευτο πανεπιστημιακό ότι στο 50% των μη εξυπηρετούμενων δανείων να γινόταν αναδιάρθρωση η Τράπεζα Κύπρου δεν θα είχε πρόβλημα. Γνωστή και η απάντηση γιατί δεν έγινε η αναδιάρθρωση.
Οι κυβερνώντες δεν μπορούν να επαναπαύονται στα λεκτικά συγχαρητήρια της Τρόικας, του ΔΝΤ. Δεν αρκεί να ευημερούν οι αριθμοί. Θα πρέπει να γίνονται οι αναγκαίες διορθωτικές κινήσεις την ώρα που πρέπει και εκεί που πρέπει, ανεξαρτήτως πολιτικού κόστους. Διαφορετικά, η πορεία μας προς την ολική καταστροφή είναι προδιαγεγραμμένη…