Όταν οι ένοχοι στην Κύπρο και αλλού επιβραβεύονται…




Του Πανίκου Παναγιώτου – www.philenews.com

Με μια ματιά στον κόσμο, διαπιστώνεται ότι σε κάθε βαθμίδα εξουσίας κυβερνούν ή πολιτεύονται πολλοί ανεύθυνοι, κυνικοί και ανάξιοι. Με προθέσεις, αποφάσεις και πρακτικές αγνοούν και καταπατούν το περί δικαίου αίσθημα των πολιτών και λειτουργούν ως στελέχη επιχειρήσεων.

Φαίνεται πως βιώνουμε την κορύφωση του πολιτισμού της αγριότητας. Από την περίφημη φράση του Ουγκώ «όποιος ανοίγει την πόρτα ενός σχολείου, κλείνει μια φυλακή» φτάσαμε στην εποχή της «εκμοντερνισμένης φυλάκισης» των ανθρώπινων συναισθημάτων.

Ιδιοτελείς πολιτικάντηδες οδηγούν εκατομμύρια άτομα σε συνθήκες αδιεξόδου, χωρίς χαραμάδες ελπίδας. Σε Συρία, Ιράκ, Νιγηρία και αλλού σκοτώνουν ο θρησκευτικός φονταμενταλισμός και συγκρουόμενα ενεργειακά συμφέροντα, ενώ σε αναπτυγμένα και αναπτυσσόμενα κράτη σκοτώνει η «λογική των αγορών». Παντού κομματιασμένες χώρες και κοινωνίες, με το χάσμα πλουσίων-φτωχών να διευρύνεται επικίνδυνα.

Στη μικρή Κύπρο, η Διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας δήλωσε ότι «πρέσβειρα δυνατής χώρας διερωτήθηκε γιατί οι Κύπριοι δεν έκαναν διασπορά καταθέσεων, διασφαλίζοντας τα 100.000 εγγυημένα». Γιατί απλούστατα ο αγνός και πατριώτης Έλληνας του νησιού πιστεύει σε ιδανικά, νόμους και δεσμεύσεις και όχι σε Κασσάνδρες και αναξιόπιστους ηγέτες. Όσοι είχαν «εσωτερική ενημέρωση» τη γλύτωσαν, οι άλλοι έγιναν θύματα πρωτοφανούς κλοπής. Και το 1974, ακόμη και οι ιδεολόγοι αντιμακαριακοί, παρά τη συγκρουσιακή προπραξικοπηματική περίοδο, δεν πίστευαν ότι θα βρίσκονταν Έλληνες που θα άνοιγαν την πόρτα στον Τούρκο εισβολέα. Και όμως έγινε. Οι προδομένοι νεκροί μας περιμένουν τη δικαίωση ανυπότακτοι στον Πενταδάκτυλο και σήμερα οι χιλιάδες προδομένοι άνεργοι αναζητούν αξιοπρεπή εργασία και αξιοπρεπή ζωή.

Στις ΗΠΑ, η υπερσυντηρητική Σάρα Πέιλιν ζήτησε να παραπεμφθεί σε δίκη ο πρόεδρος Ομπάμα για την πολιτική του και ιδιαίτερα για το μεταναστευτικό ζήτημα, ενώ ο πρώην αντιπρόεδρος Ντικ Τσέινι δήλωσε με θρασύτητα ότι για τη σημερινή κατάσταση στο Ιράκ ευθύνεται ο σημερινός ένοικος του Λευκού Οίκου. Πρόκειται για δυο διαφορετικά σε μέγεθος και περιεχόμενο παραδείγματα που αποδεικνύουν όμως ότι όταν οι ένοχοι δεν καταδικάζονται στα δικαστήρια και στη συνείδηση των λαών, στο τέλος της ημέρας επιβραβεύονται, ζητώντας και τα ρέστα, με τους αθώους να πληρώνουν το τίμημα των κάθε λογής εγκλημάτων.

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: