Του Ευστάθιου Βαλιώτη

Διαβλέπω ότι η Εκκλησία μας στην Αμερική είναι πολύ πιθανόν να ξαναζήσει στιγμές δοκιμασίας, με απρόβλεπτες συνέπειες για τη συνοχή και το μέλλον της, αν δεν υπάρξουν σοφές αποφάσεις από μέρους του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Τι εννοώ;

Αργά ή γρήγορα, η ποιμαντορία του Αρχιεπισκόπου κ. Δημητρίου θα φτάσει στο τέλος της. Τον περασμένο Φεβρουάριο, παρά την άοκνη δραστηριότητά του, συμπλήρωσε το 86ον έτος της ηλικίας του.

Στο Φανάρι, φαίνεται πως άρχισαν να εξετάζουν τα πρώτα σενάρια της διαδοχής. Ήδη, κάποιοι βιάζονται για να μην αργήσει αυτή η μέρα, όπως είχε γίνει με τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Ιάκωβο.

Η Ελληνορθόδοξη Εκκλησία της Αμερικής δεν έχει άλλα περιθώρια για πειράματα και λανθασμένες επιλογές. Βρίσκεται σε μια σημαντική καμπή για την ύπαρξή της. Ο ρόλος του Αρχιεπισκόπου είναι καταλυτικός. Αν και δεν είναι της στιγμής να εξετάσουμε τους ιστορικούς λόγους, η εδώ Εκκλησία δεν διαδραματίζει απλά ηγετικό ρόλο, αλλά και εθναρχικό.

Επομένως, η υπόθεση εκλογής-διορισμού Αρχιεπισκόπου Αμερικής μάς αφορά όλους, μέλη ή μη μέλη κοινοτήτων, ενεργοποιημένους στα κοινά ή αδιαφορούντες για τα εκκλησιαστικά δρώμενα. Ως ενδεικτικό παράδειγμα αναφέρω το γεγονός ότι κάθε χρόνο εκπροσωπεί την Ομογένεια στην εκδήλωση του Λευκού Οίκου για την εθνική επέτειο της 25ης Μαρτίου ο εκάστοτε Αρχιεπίσκοπος.

Ταυτόχρονα, γνωρίζουμε τους εκκλησιαστικούς κανόνες και την παράδοση για την ανάδειξη του Προκαθημένου της Εκκλησίας στην Αμερική. Ανήκουμε στο Οικουμενικό Πατριαρχείο και πιστεύουμε στο θεσμό και στους σκοπούς του. Δεν θέλουμε η εδώ Εκκλησία να αποκοπεί από το Πατριαρχείο διαφωνώντας. Αυτές οι θέσεις είναι ξεκάθαρες.

Ζητούμε όμως από το Οικουμενικό Πατριαρχείο και ειδικότερα από τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο να λάβει αυτή τη φορά πολύ σοβαρά υπόψη τις ανησυχίες και τις επιθυμίες της Ομογένειας και να μην επαναλάβει το λάθος του 1996. Η εκλογή-επιλογή του νέου Αρχιεπισκόπου -όταν έρθει η ώρα- θα πρέπει να στηρίζεται στις πραγματικότητες, στις ανάγκες και στις προοπτικές του ελληνοαμερικανικού χώρου.

Πρώτο ερώτημα είναι: ποια κύρια προσόντα πρέπει να έχει ο ιεράρχης που θα διαδεχθεί το σημερινό Αρχιεπίσκοπο;

Η ακεραιότητα του χαρακτήρα, το εκκλησιαστικό ήθος, η πνευματικότητα και οι θεολογικές γνώσεις αποτελούν πρωταρχικά στοιχεία για την επιλογή του, τα οποία θα πρέπει να συνοδεύονται από πολύχρονη τριβή και διακονία μέσα στην Ομογένεια. Δηλαδή, θα πρέπει να ζει στις Ηνωμένες Πολιτείες και να προέρχεται από τα σπλάχνα της εδώ ελληνορθόδοξης Εκκλησίας. Η συγκεκριμένη θέση είναι σαφής και εκτιμώ ότι εκφράζει την πλειοψηφία των ομογενών.

Δεύτερο ερώτημα είναι: ποιος θα είναι ο ιεράρχης που θα διαδεχθεί τον Αρχιεπίσκοπο Δημήτριο;

Η απάντηση μπορεί να είναι μεν υποκειμενική, αλλά για να είναι πειστική θα πρέπει να στηρίζεται στα δεδομένα του χώρου, στις ικανότητες και στην προσωπικότητα του υποψηφίου, καθώς και στο έργο που έχει να επιδείξει μέχρι σήμερα. Δηλαδή, να γίνει αρχηγός μας.

Με βάση λοιπόν τα προαναφερόμενα, η άποψή μου είναι ότι ο καταλληλότερος είναι ο Μητροπολίτης Βοστόνης κ. Μεθόδιος. Συγκεντρώνει όλα εκείνα ή τουλάχιστον τα περισσότερα προσόντα και τις προϋποθέσεις που απαιτούνται για να είναι ο επόμενος Αρχιεπίσκοπος Αμερικής.

Επίσης, ένας άλλος ιεράρχης που θα μπορούσε να έχει σοβαρές πιθανότητες για τη θέση του Προκαθημένου της Εκκλησίας στην Αμερική είναι ο Μητροπολίτης Ατλάντας κ. Αλέξιος.

Θέλω να πιστεύω ότι το σκεπτικό του εν λόγω άρθρου είναι κατανοητό, ειδικά στους «παροικούντες την Ιερουσαλήμ». Δεν επιθυμώ να εισέλθω στη διαδικασία των συνεπειών σε περίπτωση που το Οικουμενικό Πατριαρχείο δεν θελήσει ούτε αυτή τη φορά να αφουγκραστεί τις σκέψεις και τους προβληματισμούς που επικρατούν στην ελληνοαμερικανική κοινότητα.

Αρκεί μόνο να σημειώσω τη γνωστή ρήση: «το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού» και «το τρις εξαμαρτείν…» πολύ επικίνδυνο…

* Ο Στάθης Βαλιώτης είναι γνωστός επιχειρηματίας της Ομογένειας της Νέας Υόρκης. Σπούδασε Θεολογία – Το κείμενό του πρωτοδημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “Εθνικός Κήρυξ”

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: