ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Του Γιάννη Παπαγεωργίου
Λίγο πριν επιστρέψει η Τρόικα στην Αθήνα, καλό θα ήταν να ξεκαθαρίσουμε ορισμένα δεδομένα που αφορούν στη διαπραγμάτευση. Η επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος από την πλευρά της Ελλάδας δεν έχει σχέση με τα προαπαιτούμενα της τρέχουσας συμφωνίας.
Μπορεί η ανάγκη (ή μη) της είσπραξης επόμενης δόσης να καθορίζει τα χρονοδιαγράμματα και τις «μεθοδεύσεις» της διαπραγμάτευσης, δεν καθορίζει ωστόσο το περιεχόμενο. Αυτό με την υποσημείωση, ότι έχει μεγάλη σημασία σε ποιο σημείο θα βρίσκεται η εφαρμογή των μέτρων του τρέχοντος προγράμματος, όταν «αυτοδικαίως» θα λήξει. Την ημερομηνία, δηλαδή, της επίσημης των διαπραγματεύσεων για τη διευθέτηση του δημοσίου χρέους και την συμφωνία για το επόμενο πρόγραμμα…
Η Ελλάδα δεν έχει ανάγκη χρηματοδότησης έως τον ερχόμενο Φεβρουάριο. Και έχει ανάγκη σημαντικής χρηματοδότησης τον ερχόμενο Μάιο. Αυτό προφανώς καθορίζει σε μεγάλο βαθμό τον τρόπο με τον οποίο εξελίσσονται οι διαπραγματεύσεις.
Σε ό,τι αφορά τις μνημονιακές υποχρεώσεις της χώρας, η Ελλάδα έχει «συμμορφωθεί» κατά περίπου 80% σε σχέση με τις δεσμεύσεις της στο τρίτο τρίμηνο του 2013. Μόνο που τα αγκάθια του υπόλοιπου 20% χρονίζουν και η πλευρά της Τρόικας δεν επιθυμεί να επιστρέψει, χωρίς να είναι σε θέση να ολοκληρώσει την αξιολόγηση. Ή τουλάχιστον να πετύχει σημαντική πρόοδο.
Το μεγαλύτερο «αγκάθι» στις διαπραγματεύσεις αυτές (με την προϋπόθεση ότι θα κλείσει το θέμα των ΕΑΣ για το οποίο υπάρχουν έντονες εσωτερικές αντιδράσεις) είναι οι πλειστηριασμοί. Οι δανειστές θεωρούν ότι η ελληνική πλευρά τους εμπαίζει. Κι αυτό γιατί, σύμφωνα με την Τρόικα, η ελληνική πλευρά είχε ζητήσει το πάγωμά τους για ένα έτος (νομοθετήθηκε) και στη συνέχεια δε θα χρειαζόταν νέα νομοθέτηση, οπότε η άρση της προστασίας θα ήταν αυτόματη.
Με τα σημερινά δεδομένα, η Τρόικα θέτει σοβαρές ενστάσεις, θεωρώντας ότι η πολιτική της συντήρησης της προστασίας από τους πλειστηριασμούς θα επιφέρει αναπόφευκτα την ανάγκη σημαντικής νέας ανακεφαλαίωσης του τραπεζικού συστήματος.
Ανεξαρτήτως των stress tests και της αξιολόγησης της Blackrock, Βρυξέλλες, Βερολίνο και Ουάσινγκτον θεωρούν ότι το «μαξιλάρι» των 10 δις του ΤΧΣ δύσκολα θα καλύψει ακόμη και μέρος των ταμειακών αναγκών της χώρας έως το 2016. Κατά συνέπεια, ένα τρίτο δανειακό πρόγραμμα και ένα τρίτο μνημόνιο (όπως κι αν βαφτιστεί) βρίσκεται προ των πυλών. Με την προϋπόθεση ωστόσο ότι θα έχει επιτευχθεί η ρύθμιση του δημοσίου χρέους.
Μέχρι τότε, θα μεσολαβήσουν μερικές περαιτέρω αφίξεις και αναχωρήσεις της Τρόικας. Κάποιες από αυτές, ίσως, κρίσιμες. Πρόκειται για εκείνες που οι επικοινωνιακοί χειρισμοί ένθεν και ένθεν δε θα αρκούν. Θα απαιτούνται αποφάσεις. Τις οποίες νομοτελειακά καθορίζει… ο έχων το ταμείο.