Μόνη οδός ο απεγκλωβισμός – Ο Νταβούτογλου σε μια φιέστα με υψηλό φιλοξενούμενο τον Ντάουνερ




Του Κώστα Βενιζέλου

Η φιέστα του περασμένου Σαββάτου στα κατεχόμενα με πρωταγωνιστή τον Αχμέτ Νταβούτογλου και «με φιλική συμμετοχή» του Αλεξάντερ Ντάουνερ, οργανώθηκε από τη μια για να αναδείξει τον Τούρκο ΥΠΕΞ ως «παράγοντα λύσης» και από την άλλη, για να επιβεβαιώσει τις κόκκινες γραμμές της Άγκυρας.

Οι αιθεροβάμονες στις ελεύθερες περιοχές επένδυσαν στην παρουσία του Νταβούτογλου και απογοητεύτηκαν από τα όσα  άκουσαν από τον Τούρκο ΥΠΕΞ. Δεν απογοητεύτηκαν, βέβαια, όταν συνάντησε τον Ντάουνερ στη λεγόμενη τουρκική πρεσβεία καθώς θεωρούν ψιλά γράμματα την αναβάθμιση του ψευδοκράτους (εδώ δέχονται τα συνιστώντα κράτη, θα κολλήσουν σε μια συνάντηση που παραβιάζει ψηφίσματα και αποφάσεις του ΟΗΕ;).

Η πρωτοβουλία, όπως αυτή εκδηλώθηκε τους τελευταίους μήνες, δεν έχει τελειώσει μετά τη φιέστα Νταβούτογλου στα κατεχόμενα. Θα έχει και συνέχεια. Τόσο με τις «παρεμβάσεις» του Τούρκου ΥΠΕΞ όσο και με νέες διατυπώσεις, που θα εξαφανίζουν τα ουσιαστικά, όπως το ζήτημα της κυριαρχίας.

Μετά τη φιέστα Νταβούτογλου στα κατεχόμενα και από τη στιγμή που η δημόσια τοποθέτηση της κυπριακής κυβέρνησης είναι ότι ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών και ο κατοχικός ηγέτης, τορπίλισαν την προσπάθεια, μια οδός υπάρχει: Να αποσυρθούν όλα τα προσχέδια που κατατέθηκαν από την ελληνοκυπριακή πλευρά, να δηλωθεί πως δεν γίνονται αποδεκτά στο τραπέζι για συζήτηση όσα κατατέθηκαν από τα Ηνωμένα Έθνη και την τουρκική πλευρά. Παράλληλα, όμως, να υπάρξουν κινήσεις και πρωτοβουλίες πάνω σε μια άλλη βάση.

Η ελληνοκυπριακή πλευρά έχει παγιδευτεί σε μια λογική να εκδοθεί ένα μακροσκελές και λεπτομερές κοινό ανακοινωθέν. Το πάρε-φέρε των διαφόρων προσχεδίων έχει οδηγήσει από τη μια να νερωθούν διατυπώσεις ουσίας και από την άλλη να αναζητούνται τρόποι ικανοποίησης της τουρκικής πλευράς σε ζητήματα, που θεωρούνται κόκκινες γραμμές.

Εάν δεν υπάρξει κίνηση απεγκλωβισμού από τα προσχέδια, στο τέλος θα πολεμούμε με τα κύματα για να αποφευχθούν αναφορές όπως «η κυριαρχία προέρχεται ισότιμα από τους Ε/Κ και τους Τ/Κ» και για το κατάλοιπο εξουσίας, για την εσωτερική ιθαγένεια, την εξωτερική κυριαρχία κλπ. Εάν δεν υπάρξει απεγκλωβισμός, θα θεωρηθούν ως «κεκτημένο» της διαδικασίας όλα αυτά συν οι εκατέρωθεν διαφορετικές ερμηνείες για μια σειρά ζητήματα. Οι νομικοί όροι μπορεί στο τέλος να μην έχουν και πολύ σημασία. Καμία σημασία ενδεχομένως να μην έχουν ούτε οι διάφορες ορολογίες.

Είναι, όμως, σαφές πως, από τη μια η ελληνοκυπριακή πλευρά πολεμά για τα αυτονόητα και από την άλλη οι Τούρκοι, ασκούνται επί διαφόρων διατυπώσεων, κάνουν επικοινωνιακά παιχνίδια, στοχεύοντας να διασφαλίσουν πως η κυριαρχία δεν θα είναι μια και αδιαίρετη. Κινήσεις αποτροπής των τουρκικών σχεδιασμών μπορούν να γίνουν μόνο διά του απεγκλωβισμού.

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: