Για να αλλάξει το κόμμα θέλει δουλειά – Το ΔΗΚΟ και οι διαχρονικές ετικέτες




Του Κώστα Βενιζέλου

Στο Δημοκρατικό Κόμμα ζουν ακόμη στον απόηχο των εκλογών και της εκλογής του νέου Προέδρου. Ο Νικόλας Παπαδόπουλος, ήταν συστηματικός, προχώρησε σε ρήξεις (με την ηγεσία), μίλησε αγγίζοντας τον απλό δηκοϊκό επιμένοντας σε αποχώρηση από την κυβέρνηση Χριστόφια και διαφωνώντας με την επιλογή Αναστασιάδη στις προεδρικές. Αντιπαρατάχθηκε με τον κομματικό μηχανισμό, ο οποίος στήριζε τον τέως Πρόεδρο και κέρδισε τις εκλογές.

Ο Μάριος Καρογιάν, ηττήθηκε γιατί η πολιτική του αυλή, τον είχε μεταφέρει σε ένα άλλο κόσμο, ο οποίος δεν είχε σχέση με τη βάση του κόμματος. Υπήρξαν μηνύματα από την εκλογική βάση του ΔΗΚΟ σε κρίσιμα ζητήματα, τα οποία ως φαίνεται εκ του αποτελέσματος, δεν τα αφουγκράστηκε.

Η ραγδαία ανέλιξή του- βουλευτής, αρχηγός του κόμματος, Πρόεδρος της Βουλής- δεν κράτησε κι αυτό οφείλεται ασφαλώς σε πολιτικές συγκυρίες αλλά και στη διαχείριση που έκανε ο ίδιος. Οι συνεργασίες μεταξύ κομμάτων δεν είναι πινγκ πονγκ και δεν διασφαλίζονται πρώτα οι θέσεις εξουσίας και μετά τα ζητήματα πολιτικής. Ούτε και οι πολιτικές διαφωνίες τυγχάνουν διαχείρισης με αποπομπές, διαγραφές, πολιτικές απομονώσεις.

Οι εκλογές στο ΔΗΚΟ έφεραν ανατροπές υπό την έννοια ότι έχασε ο εν ενεργεία Πρόεδρος. Το ζητούμενο για το χώρο είναι η επόμενη ημέρα και κατά πόσο οι ανατροπές θα αγγίξουν πολιτικές συμπεριφορές.

Για να αλλάξει το ΔΗΚΟ, να εισέλθει σε μια «νέα εποχή», θα πρέπει το κόμμα να αποποιηθεί νοοτροπίες και πρακτικές που διαχρονικά υιοθετούσε. Θα πρέπει να σταματήσει να αποτελεί τη συμπληρωματική δύναμη των δυο μεγάλων κομμάτων με μόνιμο στόχο να βρίσκεται (πάντα) στην εξουσία. Μια πενταετία με τους μεν, την άλλη με τους δε, χωρίς να υπάρχει πρόβλημα προσαρμογής.

Για να αλλάξει το Δημοκρατικό Κόμμα, θα πρέπει να απαλλαγεί από την ετικέτα της ρουσφετολογίας που φέρει και τις νοοτροπίες της συναλλαγής.

Το εγχείρημα δεν είναι καθόλου εύκολο καθώς αφορά εδραιωμένες νοοτροπίες, που έχουν διαμορφώσει «ιδεολογίες», που έχουν ως ίνδαλμα την καρέκλα και τη νομή της εξουσίας. Συνεπώς χρειάζονται ανατροπές και επανάσταση για να επανεκκινήσει το κόμμα και η πολιτική.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ 1: Σε μια περίοδο απαξίωσης των κομμάτων, των πολιτικών, της πολιτικής το ΔΗΚΟ κατάφερε και διεξήγαγε εκλογές με συμμετοχή 24.000 ψηφοφόρων ενώ έγγραψε περίπου 19.000 νέα μέλη. Αυτές οι επιδόσεις σίγουρα θα έχουν κάποια εξήγηση, που δεν είναι απόλυτα πολιτική.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ 2: Μια ζωή στο ΔΗΚΟ ταλαιπωρούν τις διαδικασίες και ταλαιπωρούν και όσους τις παρακολουθούν. Είτε είναι συνεδριάσεις οργάνων είτε εκλογές. Προχθές η καταμέτρηση τελείωσε στις 2 το πρωί και παρολίγον να συνέχιζαν μέχρι την…Τετάρτη.

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: