Νέα δεδομένα στο Κυπριακό
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Πως την είδε ο Τατάρ; Λέει ότι δεν θα είναι υποψήφιος για την ψευτο-“προεδρία” του κατοχικού καθεστώτος αν η Τουρκία εγκαταλείψει τη «νέα πολιτική» στο Κυπριακό
Ετοιμο εντός των επόμενων ημερών το τεχνητό λιμάνι στη Γάζα: Θα μεταφέρει την ανθρωπιστική βοήθεια μέσω της Κύπρου ανακοίμωσε ο Λευκός Οίκος
Του Κώστα Βενιζέλου
Το Κυπριακό, όπως τυγχάνει διαχείρισης, μοιάζει με τις σειρές που προβάλλονται από τους τηλεοπτικούς σταθμούς σε επανάληψη, για χρόνια. Ξεκινά ο Ντάουνερ από την Αυστραλία και αρχίζει να συζητά με βάση το φάκελο, τον οποίο του άφησε κληρονομιά ο προκάτοχός του…
Η συνταγή η ίδια, τα στοιχεία επίσης, τίποτε δεν αλλάζει. Η Άγκυρα επιστρατεύει το παιχνίδι της επικοινωνίας, που περιλαμβάνει «αντεπίθεση για λύση» και ανασύρει τη μόλα που χρησιμοποιούσε το καθεστώς Ερντογάν επί Ντενκτάς με κατανομή ρόλων «ο καλός, ο κακός και ο άσχημος». Τα δυο τελευταία αφορούν τους Έρογλου και Ερτούγ και τραγικό είναι πως υπάρχει κόσμος που πιστεύει στην ύπαρξη «δύο γραμμών» στην τουρκική πλευρά.
Την ίδια ώρα, για τη Λευκωσία σημείο εκκίνησης είναι η διαμόρφωση κοινής δήλωσης πριν την έναρξη των διαπραγματεύσεων. Θέλει να διασφαλίσει πως κατά τη διάρκεια των συνομιλιών δεν θα είναι «αλλού η θάλασσα κι αλλού το πλοίο». Σωστό και απαραίτητο. Επειδή το έργο αυτό το έχουμε ζήσει ξανά και ξανά, η δήλωση θα συμφωνηθεί αργά ή γρήγορα και το μείζον για όλους είναι πώς θα τυγχάνει ανάγνωσης όταν θα διεξάγονται οι συνομιλίες. Πώς, δηλαδή, η τουρκική πλευρά θα ερμηνεύει τη βάση των συνομιλιών και πώς θα τη φιλτράρει. Γιατί από ψηφίσματα, αποφάσεις, κοινές δηλώσεις, γέμισαν πολλά συρτάρια, όπως και κάλαθοι αχρήστων.
Το Κυπριακό έχει αλλάξει. Νέα δεδομένα έχουν διαμορφωθεί και δυστυχώς το πρόβλημα αντιμετωπίζεται, όχι τυχαία, με όρους της δεκαετίας του ΄70. Αυτή η προσέγγιση παραπέμπει στη λογική πως το πρόβλημα θα πρέπει να επιλυθεί με βάση τα αποτελέσματα της εισβολής και με βάση «τις πραγματικότητες» της κατοχής. Και η προσέγγιση αυτή δεν είναι μόνο τουρκική, αναπτύσσεται και από τους λεγόμενους μεσολαβητές, ενώ την ενστερνίζονται στο εσωτερικό και οι οπαδοί της όποιας λύσης.
Η Κυπριακή Δημοκρατία έχει αποκτήσει σημαντικά στρατηγικά πλεονεκτήματα, τα οποία, μέχρι σήμερα, δεν αξιοποίησε στο πεδίο του Κυπριακού. Η γεωπολιτική και στρατηγική υπεραξία που έχει αποκτήσει η χώρα, αξιοποιείται διαχρονικά από τρίτους, όχι από εμάς.
Η ένταξη στην Ε.Ε. και το κεφάλαιο φυσικό αέριο, αποτελούν στοιχεία που μπορούν και πρέπει να επηρεάσουν το περιεχόμενο της λύσης. Τα πλεονεκτήματα αυτά, μπορούν να καλύψουν τις ανάπηρες ρυθμίσεις που προωθήθηκαν και προωθούνται στο Κυπριακό και οι οποίες εξουδετερώνουν βασικά δικαιώματα και υποβαθμίζουν την εφαρμογή μιας δημοκρατικής λύσης.
Ο φυσικός πλούτος, είναι ένα θέμα το οποίο θα πρέπει να αντιμετωπισθεί με οικονομικούς όρους. Αλλά και να αξιοποιηθεί για να λειτουργήσει καταλυτικά για το περιεχόμενο της λύσης. Αυτό θα γίνει με την απρόσκοπτη εφαρμογή των σχεδιασμών αλλά και με την επιβολή από μέρους μας τετελεσμένων, όπως η κατασκευή του τερματικού και η αδειοδότηση των υπόλοιπων τεμαχίων.
Το Κυπριακό άλλαξε. Το μείζον δεν είναι οι ατέρμονες συζητήσεις για τη διακυβέρνηση, τις εξουσίες και σημειολογία των όρων/διατυπώσεων. Αλλά η εξαργύρωση του νέου ρόλου που μπορεί να παίξει η χώρα. Οι άλλοι βλέπουν το νέο μας ρόλο. Εμείς θα μείνουμε προσκολλημένοι στους όρους υποταγής, που επιβλήθηκαν, λόγω των τότε δεδομένων, πριν τριάντα και πλέον χρόνια;