Αναιμική η ανάπτυξη στην Ευρωζώνη – Απαιτείται αποκατάσταση των πιστωτικών ροών
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Αν και θεωρητικά η ευρωζώνη εξήλθε μιας 18μηνης ύφεσης, κανείς από τους Ευρωπαίους αξιωματούχους δεν δείχνει ενθουσιασμό, γράφει ο Michael Steen για τους FINANCIAL TIMES («Eurozone Fails to Cheer Recovery»).
Η ανεργία παραμένει υψηλή, κυρίως μεταξύ των νέων και η ανάπτυξη που επιτεύχθηκε είναι αναιμική. Σημαντική ωστόσο είναι η αλλαγή στο κλίμα που επικρατεί στις αγορές, καθώς οποιαδήποτε κρίση μικρών διαστάσεων δεν μεγεθύνεται πλέον και δεν επηρεάζει το σύνολο των 17 χωρών (η πολιτική αστάθεια στην Ιταλία, την Πορτογαλία και την Ελλάδα δεν προκάλεσε τον πανικό των αγορών).
Οι αξιωματούχοι των Βρυξελλών εκτιμούν ότι η επικείμενη τραπεζική ένωση, οι στόχοι για τη μείωση των ελλειμμάτων και οι δομικές μεταρρυθμίσεις ευθύνονται για τα σημάδια προόδου. Άλλοι εκτιμούν ότι η επιβαλλόμενη λιτότητα καθυστέρησε την ανάπτυξη στην περιοχή, επιδεινώνοντας την ύφεση, όταν ο ιδιωτικός τομέας χρειαζόταν εκτεταμένες δημόσιες δαπάνες για να ανακάμψει.
Σημαντικό κομμάτι επίλυσης του παζλ θα είναι η αποκατάσταση των ροών πίστωσης από τις τράπεζες στην πραγματική οικονομία. Έρευνα του Κέντρου Ευρωπαϊκής Μεταρρύθμισης, συνοψίζει τις απόψεις διακεκριμένων οικονομολόγων για το μέλλον της Ευρώπης το 2020: Κατά τον Βέλγο καθηγητή του LSE o Boρράς απέτυχε να αντιμετωπίσει τη λιτότητα του Νότου με κίνητρα στον προϋπολογισμό και συγχώρεση χρεών.
«Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανέλαβε τον ρόλο του ατζέντη των πιστωτών, προωθώντας τη λιτότητα ως εργαλείο διαφύλαξης των συμφερόντων των πιστωτών», λέει. Κατά τον πρώην επικεφαλής οικονομολόγο της UBS, George Magnus, χρειάζεται ‘συμμετρική’ μακροοικονομική προσαρμογή. Κράτη δηλαδή όπως η Γερμανία όφειλαν να υιοθετήσουν διασταλτική πολιτική, ενώ απαραίτητη είναι η ταχεία δημιουργία τραπεζικής ένωσης, με κοινή υπαιτιότητα των τραπεζών, ώστε να σπάσουν οι διασυνδέσεις μεταξύ αδύναμων τραπεζών και αδύναμων κρατών.
Αντιθέτως, ο επικεφαλής της Berenberg, Holger Schmieding, θεωρεί τις μη αυτόματες μεταφορές μεταξύ τραπεζών πλεονέκτημα, καθώς υποχρεώνουν τα κ-μ σε σκληρές μεταρρυθμίσεις.
http://www.ft.com/cms/s/0/6e56cd8a-2c36-11e3-8b20-00144feab7de.html
ΟΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΖΩΝΗΣ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΛΙΓΟΤΕΡΩΝ ΚΑΙ ΑΚΡΙΒΟΤΕΡΩΝ ΠΙΣΤΩΣΕΩΝ
Μελέτη του Ινστιτούτου της Διεθνούς Οικονομίας και της εταιρίας συμβούλων Bain & Co διαπίστωσε ότι ο τραπεζικός δανεισμός προς τις μικρο-μεσαίες επιχειρήσεις παρουσιάζει πτώση της τάξης του 50% τα τελευταία πέντε έτη, σύμφωνα με δημοσίευμα των FINANCIAL TIMES («SMEs in Peripheral Eurozone Face Far Steeper Borrowing Rates», του Patrick Jenkins).
Εκτός από το πρόβλημα ρευστότητας που αντιμετωπίζουν, σύμφωνα με την έρευνα, οι επιχειρήσεις των χωρών της ευρωπαϊκής περιφέρειας πληρώνουν επιτόκια έως και τρεις φορές μεγαλύτερα από ό,τι ομόλογές τους επιχειρήσεις στη Γερμανία. Οι μικρές και μικρο-μεσαίες επιχειρήσεις παρέχουν τα δύο τρίτα των θέσεων εργασίας στην Ευρώπη και η υγεία τους αποτελεί τον πυρήνα της οικονομικής ανάκαμψης της περιοχής.
Όσο περισσότερο κοστίζουν οι πιστώσεις, και όσο περισσότερο μειώνονται, τόσο λιγότερες είναι οι πιθανότητες ανάκαμψης. Σύμφωνα με την μελέτη, οι οικονομίες της ευρωζώνης που πλήττονται περισσότερο από την κρίση, θα πρέπει να συστήσουν εθνικές επιτροπές, ώστε να αντιμετωπίσουν το ζήτημα. Κεντρική αιτία για καλύτερες και φθηνότερες πιστώσεις είναι η έλλειψη πληροφόρησης για την αξιοπιστία των επιχειρήσεων, κάτι για το οποίο θα πρέπει να μεριμνήσουν οι εθνικές επιτροπές με την εποπτεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Οι Βρυξέλλες θα πρέπει να αντισταθούν σε μία λύση για όλα τα κ-μ και να συνδράμουν νεωτεριστικές πρωτοβουλίες που βασίζονται στην αγορά, προκειμένου να μπορούν οι μικρο-μεσαίες επιχειρήσεις να έχουν πρόσβαση στο απαραίτητο κεφάλαιο.
http://www.ft.com/cms/s/0/3c9843d0-31a1-11e3-817c-00144feab7de.html