Η απολογία του Ντίνου Μιχαηλίδη
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Της ΜΑΡΙΑΣ ΨΑΡΑ
Ο«Φιλελεύθερος» αποκαλύπτει σήμερα μέρος του απολογητικού υπομνήματος που κατέθεσε στον ανακριτή στην Ελλάδα, ο πρώην υπουργός Εσωτερικών της Κύπρου Ντίνος Μιχαηλίδης. Στις 63 σελίδες του υπομνήματος, ο Ντίνος Μιχαηλίδης επιχειρεί να αποδομήσει μία προς μία όλες τις κατηγορίες που τον βαρύνουν, ενώ εξηγεί γιατί -κατά τη γνώμη του- δεν πρέπει να προφυλακιστεί. Στην επιχειρηματολογία του, «πρωταγωνιστεί» ο εξάδελφος του πρώην Έλληνα υπουργού Άκη Τσοχατζόπουλου, Νίκος Ζήγρας, στη μαρτυρία του οποίου άλλωστε έχει βασιστεί μεγάλο μέρος του κατηγορητηρίου.
«Αρνούμαι την αποδιδόμενη σε εμένα κατηγορία ως νόμω και ουσία αβάσιμη και προς αντίκρουση αυτής και συνακολούθως απόδειξη της αθωότητάς μου», δηλώνει ξεκινώντας την απολογία του ο κατηγορούμενος. Στη συνέχεια, χωρίζει τις αποδιδόμενες σε βάρος του καταγγελίες σε πέντε κατηγορίες. «Ως προς τις πράξεις που φέρονται τελεσθείσες το διάστημα 2000-2001 και αφορούν σε επιταγές, που εκδόθηκαν από τον Φ.Α. Ζαουάτ στον κοινό λογαριασμό που διατηρεί σε τράπεζα με «φερόμενο» διαχειριστή τον Ν. Ζήγρα και «πραγματικό» ιδιοκτήτη τον Α.Τσοχατζόπουλο, τις οποίες επιταγές ο Ζαουάτ φέρεται ότι δήθεν παρέδωσε σε εμένα και τον γιο μου Μιχάλη Μιχαηλίδη με σκοπό την περαιτέρω παράδοσή τους στον πρώην υπουργό ή πρόσωπο εμπιστοσύνης του και εμείς παραδώσαμε στον Νίκο Ζήγρα, ο οποίος ενεργούσε για λογαριασμό του Α. Τσοχατζόπουλου. Από την ανακριτική ποινική δικογραφία, ουδέν αποδεικτικό στοιχείο προκύπτει για οποιαδήποτε σχέση εμού και του γιου μου, Μιχάλη, με τις συγκεκριμένες επιταγές, πλην των σχετικών ισχυρισμών του συγκατηγορούμενου Ν. Ζήγρα», σημειώνεται στο υπόμνημα.
«Σημειωτέον ότι οι σχετικοί ισχυρισμοί του Ν. Ζήγρα όχι μόνον δεν συνάδουν με στοιχειώδεις κανόνες της κοινής λογικής, αλλά ταυτοχρόνως παραβιάζουν και τη βασική αρχή “ένοχος ένοχον ου ποιείν” που ήδη έχει περιβληθεί με την ισχύ τυπικού νόμου στη διάταξη του άρθρου 211Α ΚΠΔ. Εν ολίγοις, στη συγκεκριμένη ενότητα πράξεων ελλείπει οποιοδήποτε αποδεικτικό στοιχείο σύνδεσης εμού και του υιού μου με την παραλαβή και την παράδοση αυτών των επιταγών από τον εκδότη στον Ν. Ζήγρα και δι’ αυτού στον Άκη Τσοχατζόπουλο, πλην της μαρτυρίας απολογίας του Ν. Ζήγρα, η οποία υπηρετεί προφανείς σκοπιμότητες αυτού», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Για τις πράξεις που τελέστηκαν περί τις αρχές του 1998 και περί τα τέλη του 2000-αρχές του 2001, που αφορούν στα ποσά των 70 εκατ. δρχ και των 400.000 δολαρίων ΗΠΑ, τα οποία ο Ζαουάτ φέρεται ότι παρέδωσε τοις μετρητοίς στον Ντίνο Μιχαηλίδη και στο γιο του, για τα οποία έχει ειπωθεί ότι τα 70 εκατ. παρέδωσε ο πρώην υπουργός στην Αθήνα σε βαλίτσα στον Νίκο Ζήγρα, τα δε 400.000 δολάρια ο Μιχάλης Μιχαηλίδης φέρεται ότι παρέδωσε πάλι στον εξάδελφο του Άκη Τσοχατζόπουλου, και στη συνέχεια στην πρώην σύζυγό του, ο Κύπριος πρώην υπουργός εξηγεί: «Υπογραμμίζεται ότι, πλην της μεταμφιεζόμενης σε μαρτυρία απολογίας του Νίκου Ζήγρα, ουδεμία άλλη απόδειξη περιέχεται στη σχηματισθείσα εναντίον μου σχετική ποινική δικογραφία προς θεμελίωση αυτού του σκέλους του εναντίον μου του ποινικού κατηγορητηρίου.
Η πρόδηλη σκοπιμότητα και αυτού του ισχυρισμού του Νίκου Ζήγρα αποσαρθρώνει πλήρως τα ελάχιστα ίχνη αξιοπιστίας, που μπορεί να αναζητηθούν σε μαρτυροποιούμενους απολογητικούς σχεδιασμούς αυτής της νομικής ποιότητας και λογικής συγκρότησης, ιδίως όταν υπάρχει αγεφύρωτο χάσμα με την κοινή λογική, που επί ματαίω αναζητεί απάντηση στο εύλογο ερώτημα, γιατί χρειάζονται και τι προσφέρουν οι κατά τον Ν. Ζήγρα «διαμεσολαβούμενοι μεταφορείς μετρητών», όταν ο Φ.Α. Ζαουάτ αφενός μεν έχει εκδώσει πολλές επιταγές πολλών εκατομμυρίων ελβετικών φράγκων και δολαρίων σε διαταγή των εξωχώριων εταιρειών BLUEBELL SA και P&A INVESTMENTS SA με φερόμενο διαχειριστή τον Νίκο Ζήγρα, αφετέρου δε δραστηριοποιείται στην Κύπρο και στην Ελλάδα, όπου δρα, ζει και κινείται ο Ν. Ζήγρας», αναλύει ο πρώην υπουργός. Για να καταλήξει ότι «συνάγεται ευθέως ότι Ζήγρας και Ζαουάτ είχαν γνωριμία, προσωπική επαφή και κατά λογική συνεκδοχή εμπιστοσύνη, που αποκλείει ή καθιστά περιττή την ανάγκη οποιασδήποτε διαμεσολάβησης τρίτου προσώπου».
Πηγή – Φωτογραφία: ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ