Είδαμε άραγε το «φως» ή άλλο ένα «απατηλό πυροτέχνημα»?
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
DW για ελληνικά ΜΜΕ: Η χειρότερη μορφή λογοκρισίας, είναι η αυτολογοκρισία – Οι φίλοι του… αφεντικού, τα non-papers και οι αγωγές κατά δημοσιογράφων
Έφεση του εισαγγελέα στην απαράδεκτη και προκλητική αποφυλάκιση του νεοναζί Μιχαλολιάκου: «Δεν έχει επιδείξει μεταμέλεια και ηθική βελτίωση», υπογραμμίζει
Της ΕΛΛΗΣ ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ
Στις βουλευτικές εκλογές Μαΐου το 2012, η «Χρυσή Αυγή», εισήλθε για πρώτη φορά στο ελληνικό κοινοβούλιο, κερδίζοντας 21 έδρες, οι οποίες είχαν μειωθεί σε 18, μετά τις εκλογές του Ιουνίου.
Τότε, μέλος της «Χρυσής Αυγής», πρόσταξε δημοσιογράφους «όλοι όρθιοι – εγέρθητι» προκειμένου ο Νικόλαος Μιχαλολιάκος, ο «άρχοντας» της «τάξης και της ηθικής», να προβεί σε δηλώσεις.
Η δημοσιογράφος Νάντια Αλεξίου, τότε αντέδρασε, και η απάντηση που έλαβε ήταν ότι πρέπει να σηκωθούμε όλοι όρθιοι, προς ένδειξη σεβασμού, και ότι μπορείτε να βγείτε έξω εάν επιθυμείται….
Και από ‘κεινον τον καιρό η «Χρυσή Αυγή», μπήκε για τα καλά στη ζωή μας….
Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου 2013 και η «Χρυσή Αυγή», κατηγορείται ως εγκληματική οργάνωση, μετά από εισαγγελικές έρευνες, για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, από το χρυσαυγίτη Ρουπακιά, αλλά και για άλλα ποινικά αδικήματα από άλλα μέλη στο παρελθόν.
Η υπόθεση διαβιβάστηκε σε ανακριτή διαφθοράς, ο οποίος θα προσωποποιήσει τις κατηγορίες.
Συνολικά 20 συλλήψεις. Ο γενικός γραμματέας του «κόμματος» Νίικόλαος Μιχαλολιάκος, τους τέσσερις βουλευτές Ηλία Κασιδιάρη, Ηλία Παναγιώταρο, Ιωάννη Λαγό και Νίκο Μίχο αλλά και άλλα 15 μέλη της οργάνωσης. Ποινική δίωξη, ένταξη σε εγκληματική οργάνωση, και παράνομη οπλοκατοχή…
«Οψέ θεών αλέουσι μύλοι, αλέουσι δε λεπτά»? Μπορεί να αργούν να αλέσουν, οι μύλοι των θεών, αλλά αλέθουν λεπτά? Άραγε λειτούργησε ως καταπέλτης η δολοφονία του Παύλου Φύσσα και θα είναι η αρχή ενός νέου αγώνα για το δρόμο της δικαιοσύνης?
Υπάρχει ακόμα ελπίδα, σε μια χώρα που γονάτισε από τα δεσμά του μνημονίου και της Τροίκας? Που απ΄ότι φάνηκε , όχι μόνο τα μάρμαρα μας έπιασαν σκουριά μα και τα μυαλά μας… Το «ελάφι» πιάστηκε, δέσμιο στους πολιτικούς, που ψήφισε, κι αυτοί το σέρβιραν στους «βαρβάρους», σε τιμή ευκαιρίας…. Βλέπετε πάντα τα «σκυλιά», τρέχουν να εξυπηρετήσουν αυτόν που τα ταΐζει καλύτερα… Θα συλλάβουν ποτέ και όλους αυτούς που οδήγησαν την ομορφότερη χώρα στην πλήρη αποσύνθεση???
Δυστυχώς, δε χύθηκε μόνο το αίμα του αδικοχαμένου καλλιτέχνη, αλλά και όλων όσων θέλησαν να βάλουν τέρμα στη ζωή τους, γιατί δεν άντεχαν άλλο τα δεινά, τη φτώχεια, την ανέχεια, τις απολύσεις, τα συσσίτια…. Πόσοι άλλοι ακόμα αποπειράθηκαν γιατί δεν άντεχαν? Πόσοι άλλοι «βρήκαν διέξοδο» σε αντικαταθλιπτικά, σε ηρεμιστικά? Πόσοι? Πόσα? Και άλλα πόσα? Χαρήκαμε που «πέθανε το κτήνος», «μα η σκύλα που το γέννησε ζει και είναι πάλι σε οργασμό»… Άραγε θα σκοτώσουμε και τη «σκύλα»?
Πολλές φορές κατακτήθηκε η Ελλάδα μας, μ’ αυτή νίκησε τον κατακτητή…. Τώρα, θα τον νικήσει? Μην είναι άραγε το φως του Ρίτσου? «Εδώ το φως, εδώ ο γιαλός, χρυσές γαλάζιες γλώσσες στα βράχια ελάφια πελεκάν τα σίδερα μασάνε»…. ή είναι ένα άλλο απατηλό πυροτέχνημα, για να τραβήξει και να θολώσει πάλι τα βλέμματα όλων μας…