Αμερικανική εμπλοκή στο Κυπριακό
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Του Πανίκου Παναγιώτου
Οι συναντήσεις του Μπαν Κι Μουν με τον πρόεδρο Αναστασιάδη και τον κατοχικό ηγέτη, στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, μέσα στο τελευταίο δεκαήμερο του Σεπτεμβρίου, αναμένεται να ανάψουν πράσινο φως για έναρξη της νέας διαπραγματευτικής διαδικασίας.
Στις προηγούμενες κυπριακής ιδιοκτησίας συνομιλίες, ο αμερικανικός παράγοντας έμεινε αμέτοχος. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι γι’ αυτό τον λόγο δεν ασκήθηκαν πιέσεις προς την ελληνοκυπριακή πλευρά, ενώ άλλοι διατυπώνουν την άποψη ότι χωρίς ανάμειξη των ΗΠΑ δεν πρόκειται να δοθεί προοπτική επίλυσης του προβλήματος.
Αυτή τη φορά, ο υπουργός Εξωτερικών Ιωάννης Κασουλίδης άκουσε τον Αμερικανό ομόλογό του Τζον Κέρι να εκφράζει επιθυμία για προσωπική εμπλοκή στο Κυπριακό. Το ερώτημα λοιπόν είναι αν η εκδηλωμένη πρόθεση της αμερικανικής ηγεσίας -κατά τη δεύτερη τετραετία Ομπάμα- δημιουργεί ενθαρρυντικές προοπτικές ή εγκυμονεί κινδύνους, με την πιθανότητα επανάληψης του σκηνικού του 2004;
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το ύφος, η ιδεολογία και η πολιτική του εκάστοτε Αμερικανού ηγέτη είναι διαφορετική, κυρίως για εσωτερικά ζητήματα. Τι γίνεται όμως με τα αμερικανικά συμφέροντα και τα θέματα εξωτερικής πολιτικής; Αρκετοί βετεράνοι διπλωμάτες και πολιτικοί εκτιμούν ότι, αν και σε ορισμένες περιπτώσεις ο κάθε ένοικος του Λευκού Οίκου διαχειρίζεται τα συμφέροντα της χώρας του με διαφορετικές επιλογές, σε σχέση με αυτές των προκατόχων του, εντούτοις στην ουσία δεν αλλάζει τίποτα από πλευράς ΗΠΑ.
“Στην Ευρώπη ειδικά, ο Ομπάμα έγινε δεκτός με ανοιχτές αγκάλες, όμως μερικοί είχαν μη ρεαλιστικές προσδοκίες από αυτόν. Ο κόσμος δεν αντιλαμβάνεται ότι στα αμερικανικά συμφέροντα υπάρχει συνέχεια που περνά από κυβέρνηση σε κυβέρνηση», δήλωσε πρόσφατα στη «Νιου Γιορκ Τάιμς» ο Νίκολας Μπερνς, κάποτε πρεσβευτής στην Αθήνα, μετά αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών και τώρα καθηγητής στο Χάρβαρντ.
Επομένως, ας έχουν γνώση οι φύλακες ώστε η εμπλοκή των Αμερικανών να μην επιβεβαιώσει τη γνωστή ρήση «να προσέχεις τι εύχεσαι», γιατί μια τέτοια εξέλιξη, έχοντας μαζί και τις τραγικές συνέπειες της οικονομικής κρίσης, θα οδηγήσει την Κύπρο σε νέες περιπέτειες. Επιπλέον, τώρα ξέρουμε πολύ καλύτερα πόσο μας …στηρίζει η Ευρώπη. Με τέτοιους φίλους, τι τους θέλεις τους εχθρούς…