ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Στις περιπτώσεις της Ελλάδας και της Κύπρου, η σκληρότητα των Βρυξελλών ήταν πρωτοφανής: Η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται στο πιο κρίσιμο σταυροδρόμι…
Επειδή πρέπει να λέγονται τα πράγματα με το όνομά τους… Η ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε. οφείλεται κυρίως στην Ελλάδα! Καθοριστικός ο ρόλος του αείμνηστου Γιάννου Κρανιδιώτη
Με τη σύνδεση της εκλογής του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με τις ευρωεκλογές, στο πλαίσιο της Συνθήκης της Λισαβόνας (2009), η Ε.Ε. επιχειρεί να αντιστρέψει το φαινόμενο της αποχής και να μειώσει το λεγόμενο «δημοκρατικό έλλειμμα» της, σύμφωνα με άρθρο του Paul Taylor για τους NEW YORK TIMES, με τίτλο «A Bad Choice for Europe».
Το σκεπτικό είναι ότι αν δοθεί στους Ευρωπαίους ψηφοφόρους η δυνατότητα μιας πραγματικά πολιτικής επιλογής, οι ίδιοι θα ταυτιστούν περισσότερο με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, γεγονός που με τη σειρά του θα προσδώσει την απαραίτητη νομιμοποίηση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, αρμόδια για την πρόταση και εφαρμογή νομοθεσίας. «Θα είναι η πρώτη φορά που θα μπορούμε να μιλάμε για πραγματικά ευρωπαϊκού επιπέδου εκλογές», δηλώνει ο Simon Hix, καθηγητής στο London School of Economics.
Εντούτοις, σε διάστημα μικρότερο από ένα έτος έως τις εκλογές, οι παγίδες του νέου συστήματος αρχίζουν ήδη να διαφαίνονται, καθώς η Ευρώπη είναι σε διαδικασία αναζήτησης του διαδόχου του José Manuel Barroso. Πολλοί φοβούνται ότι ο συγκεκριμένος θεσμός, που συχνά αποτέλεσε ένα εργαλείο αντίδρασης και ψήφου διαμαρτυρίας προς τις κυβερνήσεις των κρατών-μελών, θα χρησιμεύσει αυτή τη φορά για να ταρακουνήσει όλο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα.
Οι ηγέτες της ΕΕ ήδη ανησυχούν για το ενδεχόμενο αθρόας εισόδου στην ευρωβουλή μιας μεγάλης – και ολοένα αυξανόμενης λόγω της κρίσης- μερίδας ευρωσκεπτικιστών. Καθώς το εξέθεσαν οι Mark Leonard και José Ignacio Torreblanca, πολλοί ψηφοφόροι ανά την ήπειρο νιώθουν ότι η αυξανόμενη επικυριαρχία της ΕΕ σε θέματα οικονομικής πολιτικής σημαίνει ότι ακόμα και αν οι ίδιοι επιλέξουν άλλη κυβέρνηση, δεν θα μπορέσουν να απαλλαγούν από τις πολιτικές της ίδιας της ΕΕ. Ειδικότερα, σε χώρες όπως η Γαλλία, η Ιταλία και η Ελλάδα, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι περίπου το ένα τρίτο των ψηφοφόρων θα στραφεί σε αντιευρωπαϊκά και ακροδεξιά κόμματα.
Οι δυσοίωνες αυτές προβλέψεις φαίνεται να έχουν αποτρέψει και πολύ σημαντικά ονόματα της ευρωπαϊκής πολιτικής σκηνής από τη συμμετοχή τους στις ευρωεκλογές. Ανάμεσα στα πιο γνωστά ονόματα ακούγονται το όνομα της κ. Lagarde και του κ. Schulz, η υποψηφιότητα του οποίου θα εξαρτηθεί κατά πολύ και από τα αποτελέσματα των εκλογών στη Γερμανία, ενώ με ενδιαφέρον αναμένεται να επιβεβαιωθεί και η φήμη για τη συμμετοχή του κ. Monti.
http://www.nytimes.com/2013/06/25/business/global/a-bad-choice-for-europe.html?pagewanted=all&_r=0