Ο Ερντογάν και η Wall Street Journal
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Από ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Η εφημερίδα Wall Street Journal, «ευαγγέλιο» του διεθνούς καπιταλιστικού και οικονομικού συστήματος, υποστήριζε παραδοσιακά τις εκάστοτε τουρκικές κυβερνήσεις και στις πλείστες των περιπτώσεων κατέκρινε με προκλητικότατο και αντιδημοσιογραφικό τρόπο τις κυβερνήσεις της Ελλάδας και της Κύπρου. Τα τελευταία χρόνια, και ειδικά μετά τη σύγκρουση της Αγκυρας με το Ισραήλ, η εφημερίδα «παίζει» με καθαρά δημοσιογραφικούς όρους την Τουρκία, την Ελλάδα και την Κύπρο, με αποτέλεσμα να ακούγονται και οι αλήθειες, που στο παρελθόν κρύβονταν σκόπιμα για να εξυπηρετηθούν οι εισβολείς και κατακτητές.
Οι Τούρκοι είχαν συνηθίσει στη θετική κάλυψη της εφημερίδας, η υποστήριξη της οποίας αποδείχθηκε καταλυτική για να επικρατήσουν οι τουρκικές θέσεις έναντι των ελληνικών. Αυτό άλλαξε τα τελευταία χρόνια. Οι αναγνώστες έχουν πλέον την εικόνα της πραγματικής Τουρκίας, που ούτε ρόδινη είναι, ούτε φιλοαμερικανική, όπως ισχυριζόταν στα άρθρα της η εφημερίδα. Είναι μία ισλαμική χώρα, με ένα φανατικό πρωθυπουργό, ο οποίος αντιστρατεύεται τα στρατηγικά συμφέροντα των ΗΠΑ και του Ισραήλ, που τάχθηκε να υποστηρίζει η Wall Street Journal.
Τολμώ να υποστηρίξω ότι η αποκάλυψη της εφημερίδας, ότι το τουρκικό αεροσκάφος που κατερρίφθη στις 22 Ιουνίου από τη συριακή αεράμυνα βρισκόταν στον συριακό εναέριο χώρο κι όχι στον διεθνή, δεν θα είχε θέση στις σελίδες της πριν μερικά χρόνια, διότι τα ανομήματα της Τουρκίας θάβονταν και εξαφανίζονταν. Ηταν ο άγραφος νόμος της εφημερίδας. Το δημοσίευμα ήταν όντως αποκαλυπτικό, ήταν «δεμένο» 100% και επιβεβαιωμένο από ανώτερες πηγές της αμερικανικής κυβέρνησης και στην ουσία αποτελούσε μήνυμα της Ουάσιγκτον προς την Αγκυρα, για να σταματήσει τα παιγνίδια που παίζει με όλους τους πρωταγωνιστές της συριακής κρίσης. Αμερικανός αξιωματούχος, ο οποίος μίλησε στην εφημερίδα, υποστήριξε ότι «δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι (το αεροπλάνο) κατερρίφθη από έναν πύραυλο εδάφους-αέρος”, (όπως υποστηρίζουν οι Τούρκοι)
Δεν είναι μυστικό στην αμερικανική πρωτεύουσα ότι στο Πεντάγωνο πιστεύουν πως εάν είχαν συνέπεια τα λόγια με τα έργα της Τουρκίας, ο Ασαντ θα ήταν παρελθόν, και μάλιστα θα είχε αποφευχθεί και η άνευ προηγουμένου αιματοχυσία. Ομως, ο κ. Ερτογάν, που την Κυριακή κατέκρινε με σφοδρό τρόπο την εφημερίδα, έχει δεθεί στο άρμα του Ιράν για καθαρά θρησκευτικούς λόγους και για το λόγο αυτό η αντισυριακή ρητορική δεν συνοδεύεται από γνήσιες ενέργειες τερματισμού του εμφυλίου.
Η επίθεση του Τούρκου πρωθυπουργού εναντίον της Wall Street Journal έκανε αίσθηση στους δημοσιογραφικούς κύκλους της Αμερικής. Ηταν πρωτόγνωρη και «βίαια» και βασικά –πάνω απ’ όλα- έδειξε τον πραγματικό του χαρακτήρα και εαυτό: Οσο η εφημερίδα εξυπηρετούσε τα άνομα σχέδια της χώρας του, ήταν καλή και άγια. Τώρα, που αντιμετωπίζεται η Τουρκία καθαρά δημοσιογραφικά, η εφημερίδα έγινε επικίνδυνη και εχθρός της χώρας του κ. Ερτογάν.
Η αμερικανική πολιτική έναντι της Αγκυρας κυριαρχείται από λάθη και υπερβολές, και μία απίστευτη ελαφρότητα, που δεν διακρίνει τη στάση των ΗΠΑ για άλλα θέματα και χώρες. Η επιμονή του Προέδρου Μπάρακ Ομπάμα να αναζητεί τις συμβουλές του ισλαμιστή πρωθυπουργού της Τουρκίας –ακόμα και σε θέματα ανατροφής των παιδιών του- είναι και μυωπική, είναι και επικίνδυνη για τα αμερικανικά στρατηγικά συμφέροντα. Ας ελπίσουμε πως θα αντιληφθεί σύντομα ότι η Τουρκία δεν είναι φίλη και σύμμαχος χώρα, όπως το κατάλαβαν –έστω και αργά- οι διευθυντές της Wall Street Journal…
Περιοδικό ΕΠΙΚΑΙΡΑ – Πέμπτη 5 Ιουλίου 2012