Η επιτυχία έχει πάντα πολλούς “πατεράδες”… Μπορεί η αποτυχία να γίνει εμπειρία για άλμα;
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΜΑΥΡΙΔΗ
Μετά την απόφαση για έξοδο του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαϊκή Ένωση, ξεκίνησε η διεκδίκηση από τα υπόλοιπα κράτη-μέλη, Ευρωπαϊκών Οργανισμών που εδρεύουν στο Ην. Βασίλειο, όπως του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων με εκατοντάδες υπαλλήλους και σοβαρά οφέλη, όχι μόνο οικονομικά.
Η Κύπρος δεν έχει παρουσία οποιουδήποτε Ευρωπαϊκού οργανισμού και μπήκε στην διεκδίκηση με το βάρος της πρωτοβουλίας στην Κυβέρνηση. Φυσικά, καθένας μας (Υπουγείο Εξωτερικών, Κύπριος Επίτροπος στην Κομισιόν -η Κύπρος έχει «δικό» της Επίτροπο για όσους ξέχασαν- Ευρωβουλευτές κ.ά.) επιδίωξε να συμβάλει φανερά ή παρασκηνιακά με τον δικό του τρόπο.
Για ένα σχεδόν χρόνο, εκδόθηκαν απανωτά δελτία τύπου εντός Κύπρου από διάφορους που αναφέρονταν στις παρεμβάσεις τους και πόσο ώθησαν την διεκδίκηση του Οργανισμού. Σε κάποια φάση υπήρξε και αντιπαράθεση για την πατρότητα της ιδέας, ποιος το εισηγήθηκε πρώτος, ποιος το σκέφτηκε πρώτος, ποιος το έθεσε πρώτος ή περισσότερες φορές … Και από τα Δελτία Τύπου είχαμε δημοσιογραφικές δηλώσεις.
Τελικά, προέκυψε παταγώδης αποτυχία. Η Κύπρος αποκλείστηκε εκ προοιμίου, από τον «πρώτο γύρο». Με την αποτυχία αποφεύχθηκε άλλη μια «εμφύλια διαμάχη» για την πατρότητα σε περίπτωση επιτυχίας και φυσικά δεν προέκυψε δελτίο τύπου, ούτε δηλώσεις από όσους διαγκωνίζονταν για μήνες για την πατρότητα της ιδέας. Η εξέλιξη δικαιώνει την ρήση ότι η επιτυχία έχει πολλούς «πατέρες» (διεκδικητές), αλλά η αποτυχία είναι ορφανή.
Ο αποκλεισμός της Κύπρου όπως τεκμηριώνεται από την Κομισιόν που απέρριψε νωρίς την κυπριακή υποψηφιότητα αποκαλύπτει προχειρότητες της κυπριακής κυβέρνησης που παραπέμπουν σε διαδικασίες διορισμών και επιλογών «αρίστων» του ΔΗΣΥ από το Προεδρικό, που συνηθίσαμε. Μάλιστα, ο οίκος που ανέλαβε την Κυπριακή αίτηση, εισηγήθηκε στην Κυβέρνηση απόσυρση της Κυπριακής υποψηφιότητας ώστε να μην πληγεί η αξιοπιστία της Κύπρου και να διατηρηθεί η δυνατότητα σοβαρής διεκδίκησης άλλου οργανισμού στο μέλλον.
Αυτά συμβαίνουν επί Κομισιόν του κ. Γιούνκερ, που διάφοροι κόμπαζαν ως «φίλο» τους και είναι ο πρωτοστάτης αναβάθμισης των οικονομικών σχέσεων ΕΕ-Τουρκίας, χωρίς να εκπληρωθούν οι νομικές υποχρεώσεις της Τουρκίας που περιλαμβάνουν αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας, πράγμα που αυτή η Κυβέρνηση βρήκε κληρονομιά. Γεγονός παραμένει ότι, πέρσι (Μάρτη 2016), ο Νίκος Αναστασιάδης εξέφρασε ικανοποίηση για τις εργασίες της Κομισιόν για αναβάθμιση της Τελωνειακής Ένωσης Τουρκίας-ΕΕ και τώρα, ενόψει εκλογών, ετοιμάζεται για άλλη μια προεκλογική κωλοτούμπα (μακάρι, έστω και έτσι), αποδεικνύοντας ότι πάντα υπάρχει ένα σκαλοπάτι πιο κάτω.
Αν αυτή η αποτυχία, αξιολογηθεί ως εμπειρία, είναι καλή ευκαιρία να επικεντρωθούμε επιτέλους σε μια πρόταση που εδώ και μήνες επίμονα τεκμηριώνω. Με το BREXIT, επανήλθε έντονα στο προσκήνιο στην ΕΕ η συζήτηση για θέματα κοινής άμυνας και πολιτικής ασφάλειας, που αναδεικνύουν πλεονεκτήματα και δυνατότητες για την Κύπρο. Η Συνθήκη της Λυσσαβώνας προνοεί την σύσταση κοινών δομών άμυνας από το σύνολο ή κράτη που το επιθυμούν και διάφοροι παράγοντες (π.χ. αστάθεια στην Μέση Ανατολή, ενεργειακή ασφάλεια, αρμοδιότητες των δύο «δικών μας» Επιτρόπων Κύπρου-Ελλάδας κ.ά.) ευνοούν την Κύπρο που οφείλει να προετοιμαστεί με αξιώσεις για εγκατάσταση αρχικώς ενός επιτελείου διαχείρισης κρίσεων και με ανάλογες υποδομές (π.χ. δημιουργία ναυστάθμου) για εξυπηρέτηση Ευρωπαϊκών αναγκών με τεράστιο δικό μας όφελος στον τομέα της ασφάλειας όπου πάσχουμε συντριπτικά έναντι της Τουρκίας. Ας ακούσει επιτέλους κάποιος για το καλό της Κύπρου και όχι με γνώμονα μόνο τις εκλογές.
- Ο Κώστας Μαυρίδης είναι Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ (S&D) – [email protected]