ΤΗΣ ΕΛΛΗΣ ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ Η μνήμη σωπαίνει, μπορεί να ξεχνά μα τα συναισθήματα είναι ακόμα εκεί. Το ίδιο έντονα όπως και χτες, όπως τότε, όπως κάποτε. Το βλέμμα αδειάζει. Κενό και απλανές. Βυθισμένο σε σκέψεις που κανείς δε γνωρίζει. Άραγε θυμάται; Τι να σκέφτεται; Αναγνωρίζει;