Ξεκινά τη Δευτέρα 22 Ιανουαρίου, η εκταφή των οστών χιλιάδων Ελλήνων στρατιωτών, πεσόντων στην Αλβανία, κατά τη διάρκεια του ελληνο-ιταλικού πολέμου.
Tου Πέτρου Ι. Μηλιαράκη* Με την ευκαιρία της επετείου της 28ης Οκτωβρίου που αφορά εθνική εορτή, επιβάλλεται πέραν της καταγραφής των κύριων σημείων που αφορούν στο γεγονός της κήρυξης ενός άδικου πολέμου, να προσεγγίσουμε τα κρίσιμα γεωπολιτικά δεδομένα και τη διπλωματία της περιόδου εκείνης-όσο το περίγραμμα επιτρέπει.
Του ΠΑΝΤΕΛΗ ΚΑΡΥΚΑ «Ο αγών είναι κατ’ ουσίαν πάλη ηθικών δυνάμεων», αναφέρει, εν πολλοίς ορθά ο κανονισμός Πεζικού της εποχής και συμπληρώνει: «Δεν ηττάται εκείνος που υπέστη τας μεγαλυτέρας απωλείας, εις άνδρας και υλικόν, αλλ’ εκείνος που εκάμφθη το ηθικόν».
Το χρονολόγιο της ιστορίας γυρίζει 74 χρόνια πίσω, Φεβρουάριος 1941. Οι Έλληνες δίνουν σκληρές μάχες στα χιονισμένα και κακοτράχαλα βουνά της Βορείου Ηπείρου.
«Αι Ιταλικαί Στρατιωτικαί δυνάμεις προσβάλλουν από της 5.30 πρωινής της σήμερον τα ημέτερα τμήματα προκαλύψεως της Ελληνοαλβανικής μεθορίου. Αι ημέτεραι δυνάμεις αμύνονται επί του πατρίου εδάφους». Το τηλεγράφημα αυτό διαβάστηκε από τα ραδιόφωνα της εποχής σε χωριά και κωμοπόλεις της Κρήτης, στις 28.10.1940.
«Επί των κατεχομένων θέσεων θα αμυνθώμεν μέχρι εσχάτων. Προμηνύεται λυσσώδης επίθεσις του εχθρού, η οποία οπωσδήποτε θα αποκρουσθή και θα συντριβή. Τότε μόνον θα διέλθη ο εχθρός εκ της τοποθεσίας μας, όταν αποθάνωμεν άπαντες επί των θέσεών μας. Ουδείς θα κινηθή προς τα οπίσω. Πάντες θα αποθάνωσι επί των θέσεών των».
Εκείνοι που δεν επέστρεψαν από το μέτωπο, ξεψύχησαν στο πεδίο της μάχης, έσβησαν από τα κρυοπαγήματα, θάφτηκαν κάτω από τα χιόνια, διαμελίστηκαν από το σφυροκόπημα της ιταλικής αεροπορίας, μένουν για 77 χρόνια θαμμένοι – άταφοι, μέσα στα χωράφια και τις χαράδρες της Αλβανίας.
Του Λουκά Μαστή Από το 1929 που αναγκάστηκε να φύγει από την Ρόδο έχοντας ζήσει το κλίμα τρομοκρατίας και καταπίεσης των Ιταλών σε βάρος του ελληνικού πληθυσμού της Δωδεκανήσου περίμενε αυτή την μάχη ο υπολοχαγός Αλέξανδρος Διάκος, ο πρώτος νεκρός αξιωματικός του ελληνοϊταλικού πολέμου.
Ξετυλίγοντας το κουβάρι της ιστορίας στο ηρωικό έπος 1940, στις μάχες που δόθηκαν ανά την Ελλάδα κατά της επέλασης των Ιταλών, για τους Κερκυραίους η αντίσταση και οι αγώνες που έδωσαν, δεν ήταν μόνο ένας κοινός εθνικός στόχος, αλλά όπως τη χαρακτηρίζει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Κερκυραίος, Καθηγητής στο τμήμα Ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου, Δρ. Δημήτριος […]
Ο Ιωάννης Λιάμμος καταγράφει στο προσωπικό του ημερολόγιο πολέμου ότι «ευτυχώς μέχρι τις 3 Νοέμβρη δεν μας είχε πειράξει η αεροπορία παρότι τα ιταλικά αεροπλάνα περνούσαν πάνω από το Νεστόριο αλλά δεν μας χτυπούσαν».