Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ Είναι η Τουρκία μία δημοκρατική χώρα; Και μπορεί αυτή η χώρα να παίξει το ρόλο περιφερειακής δυναμης στην ανατολική Μεσόγειο όπως κόπτονται οι ηγέτες της; Η απάντηση στο πρώτο ερώτημα είναι «ασφαλώς όχι» και ειδικά με πρωθυπουργό τον Ταγίπ Ερντογάν η Τουρκία έχει καταγράψει μελανές σελίδες στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των […]
Του ΜΑΡΙΟΥ ΕΥΡΥΒΙΑΔΗ Στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις συμβαίνει κάτι για το οποίο δεν καταγράφεται προηγούμενο στην μεταπολεμική εποχή, από τότε δηλαδή που οικοδομήθηκε η μέχρι σήμερα προνομιακή στρατηγική σχέση ανάμεσα σε Ουάσινγκτον και Άγκυρα.
Aν και η πολιτική είναι έμφυτη για τον Recep Tayyip Erdogan, τελευταία δυσκολεύεται να προσαρμοστεί στην ψηφιακή εποχή, γράφει ο David Gardner στους FINANCIAL TIMES (“Recep Tayyip Erdogan is now the Source of Turkey’s Problems»).
Ο πρόεδρος της Τουρκίας Αμπντουλάχ Γκιουλ άφησε να εννοηθεί ότι θα υπογράψει δύο αμφιλεγόμενα νομοσχέδια για τον έλεγχο του Διαδικτύου και τη μεταρρύθμιση του δικαστικού συστήματος τα οποία έχουν ήδη εγκριθεί από το κοινοβούλιο παρά τις έντονες επικρίσεις που έχουν προκαλέσει, όπως αναφέρει ο τουρκικός Τύπος.
Σοκάρει κυριολεκτικά, η πρωινή είδηση που μας έρχεται από την Τουρκία, καθώς από το Κοινοβούλιο της χώρας πέρασε νόμος που ισοδυναμεί με την απόδοση δικαιώματος στον εκάστοτε επικεφαλής της αρχής τηλεπικοινωνιών, να μπλοκάρει κατά βούληση την πρόσβαση σε ιστοχώρους, «εάν υπάρξει καταγγελία παραβίασης του δικαιώματος ιδιωτικής ζωής»…
Ο γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ, που πραγματοποιεί διήμερη επίσημη επίσκεψη στην Τουρκία με στόχο την ενίσχυση των διμερών σχέσεων, αναγκάστηκε να διασκεδάσει τους φόβους που εγείρει η ενδεχόμενη ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, διαβεβαιώνοντας ότι οι Γάλλοι θα ερωτηθούν για το θέμα με δημοψήφισμα.
Ο Τούρκος πρόεδρος Αμπντουλάχ Γκιουλ τονίζει ότι «παράλληλες δομές δεν επιτρέπεται να υπάρχουν μέσα στο κράτος». Ο κ. Γκιούλ, συχνά παρουσιάζεται από τα μέσα ενημέρωσης ως «αντίπαλος» του Τούρκου πρωθυπουργού και σύμμαχος του κινήματος, που πρόσκειται στον διανοητή Φετουλαχ Γκιουλέν.
Του ΝΙΚΟΥ ΜΕΛΕΤΗ Χρειάστηκαν λιγότεροι από 24 μήνες από τον Νοέμβριο του 2011, όταν οι αναγνώστες του περιοδικού «ΤΙΜΕ» ανακήρυσσαν πρόσωπο της χρονιάς τον Ταγίπ Ερντογάν, μέχρι τη στιγμή που άρχισε η διαδικασία αποκαθήλωσης του ανθρώπου που πίστεψε ότι μπορεί να γίνει (και σχεδόν το πέτυχε) «Σουλτάνος» μιας μεγάλης και ισχυρής ισλαμικής Τουρκίας.
Η διαφθορά στην Τουρκία δεν θα συγκαλυφθεί, αλλά θα αντιμετωπιστεί από την ανεξάρτητη δικαιοσύνη, υπογράμμισε ο πρόεδρος της Τουρκίας, Αμπντουλάχ Γκιουλ στα πρώτα του σχόλια για το σκάνδαλο διαφθοράς που συγκλονίζει τη χώρα και έχει προκαλέσει αναταράξεις στην τουρκική κυβέρνηση.
Ένα βήμα πριν το casus belli σταμάτησε – ή μήπως όχι; – στις δηλώσεις του ο μετριοπαθής υποτίθεται πρόεδρος της Τουρκίας, Αμπντουλάχ Γκιουλ, εκτοξεύοντας ευθείες απειλές σε βάρος των Κούρδων της Συρίας, ίσως σε μια προσπάθεια να δώσει «εθνικιστικά διαπιστευτήρια» ενόψει της σύγκρουσής του με τον Ερντογάν στο εσωτερικό του AKP…