File Photo: Ο Υπουργός Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξεως κ. Γιώργος Σαββίδης προεδρεύει σύσκεψης με αντιπροσωπεία της UEFA, της Αστυνομίας και του Προέδρου της ΚΟΠ, Λευκωσία. ΚΥΠΕ, ΚΑΤΙΑ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ
Είναι απορίας άξιον εάν τελικά το πολιτικό σύστημα παρακολουθεί τις αντιδράσεις της κοινής γνώμης για τα όσα το ίδιο υποστηρίζει στη δημόσια σφαίρα. Κατά πάσα πιθανότητα δεν ακούνε, ενδέχεται και να μην τους νοιάζει. Πιθανόν, να διαβάζουν από την ανάποδη τις έρευνες κοινής γνώμης, στις οποίες προσφεύγουν.
Γίνεται ο χαμός με τα «κόκκινα» δάνεια των Πολιτικά Εκτεθειμένων Προσώπων. Να δημοσιοποιηθούν ή όχι; Και ποιον θα «κάψει» περισσότερο η δημοσιοποίηση; Είναι σαφές πως όλοι λένε πως θα πρέπει να δημοσιοποιηθούν τα ονόματα. Τάσσονται αναφανδόν υπέρ της διαφάνειας. Μετά ξεκινούν τα διαδικαστικά, η επίκληση των «προσωπικών δεδομένων». Όταν στο πλαίσιο του Πόθεν Έσχες δημοσιοποιούνται προσωπικά στοιχεία δεν υπάρχει πρόβλημα, με τα Μη εξυπηρετούμενα Δάνεια (ΜΕΔ) τι αλλάζει;
Ένα άλλο θέμα που απασχολεί είναι αυτό του ποδοσφαίρου. Δεν είναι τωρινό αλλά ποτέ δεν αντιμετωπίστηκε.
Κι αυτό γιατί φαίνεται πως υπάρχει μια σιωπηλή συνεννόηση για να μην το αγγίξουν. Γιατί διαχρονικά από το ποδόσφαιρο το πολιτικό σύστημα τροφοδοτείται. Επενδύει για να εισπράξει. Το φαινόμενο της πολιτικοποίησης του ποδοσφαίρου ξεκίνησε από το 1948 με αφορμή τον εμφύλιο στην Ελλάδα. Αν και η ένταση του διαχωρισμού μειώθηκε, ωστόσο, το κομματικό σύστημα δεν θέλει να «απελευθερώσει»πλήρως το ποδόσφαιρο. Ακόμη και σήμερα, όπου το κέρδος και τις υπόγειες συνεννοήσεις, ξεπερνούν το πολιτικό μαντρί.
Παρεμπίπτοντος και στην Ελλάδα αυτή την περίοδο το κομματικό σύστημα ασχολείται με το ποδόσφαιρο. Παρεμφερές το θέμα αλλά εκείνο που αναδεικνύει τον «κοινό τόπο» είναι πως σε Ελλάδα και την Κύπρο υπάρχει η εμπλοκή στο ποδόσφαιρο του υπόκοσμου. Και για αυτό επιδείχθηκε απίστευτη ανοχή. Γι’ αυτό ας μην εκπλήσσονται για το φαινόμενο αυτό. Δεν είναι τωρινό αλλά διαχρονικό και εδώ και πολλά χρόνια έχει αυτή η εμπλοκή βάλει το μεγαλύτερο λεκέ στο ποδόσφαιρο, ελλαδικό και κυπριακό.
Εάν το ζητούμενο για μια χώρα είναι οι επόμενες εκλογές, η συντήρηση των κομματικών μαγαζιών, τότε μέλλον δεν υπάρχει. Για να έχει μέλλον πρέπει να υπάρξει «αλλαγή παραδείγματος». Ποιος, όμως, θα το κάνει τούτο;
ΣΗΜ: Το πολυσυζητημένο debate, που εντάσσεται; Στην εκστρατεία για τιςπροεδρικές του 2023; Αλλά ως φαίνεται παίζουν μόνοι τους, καθώς οι υπόλοιποι είναι εξαφανισμένοι.
Ας ενημερώσει κάποιος τα Ηνωμένα Έθνη για το ποιος είναι ο δράστης των παρανομιών στην ΑΟΖ