Το τουρκικό γεωτρύπανο Γιαβούζ. Photo υπουργείο Ενέργειας, Πρακτορείο Anadolu
Όταν η κατοχική Τουρκία έστελνε στο θαλασσοτεμάχιο 7 γεωτρύπανο, εκτός των άλλων, μετρούσε και αντιδράσεις. Όχι τόσο της Λευκωσίας, όσο πρωτίστως της Γαλλίας και της Ιταλίας, εταιρείες των οποίων δραστηριοποιούνται στην κυπριακή ΑΟΖ.
Επί της ουσίας δεν υπήρξε αντίδραση από τις χώρες αυτές, ούτε και από τις εταιρείες.
Όταν λοιπόν, η Άγκυρα αντελήφθη πως οι αντιδράσεις για την εισβολή της στο θαλασσοτεμάχιο 7 ήταν από χλιαρές μέχρι και ανύπαρκτες, δεν είχε κανένα λόγο να μην προχωρήσει στο επόμενο βήμα.
• Τι θα γίνει, όμως, εάν το «Γιαβούζ» εντοπίσει κοίτασμα φυσικού αερίου;
Είναι προφανές πως η ανοχή που επιδεικνύεται έναντι των τουρκικών ενεργειών αποθρασύνει την κατοχική δύναμη, που αναβαθμίζει την επιθετικότητα της και να προχωρεί προς την κατεύθυνση της υλοποίησης της επεκτατικής της πολιτικής σε βάρος των χωρών της περιοχής.
Σαφώς και χρειάζεται μια ολοκληρωμένη πολιτική αντιμετώπισης της τουρκικής επιθετικότητας. Είναι πρόδηλο πως υπάρχουν πολλά εργαλεία πολιτικής που μπορούν να λειτουργήσουν αποτρεπτικά. Δεν είναι εύκολο το εγχείρημα, αλλά η άλλη οδός είναι να παραδοθούμε στις τουρκικές επιδιώξεις και σχεδιασμούς.
Τι μπορεί να γίνει;
• Ενίσχυση, αναβάθμιση των διπλωματικών κινήσεων από Ελλάδα και Κύπρο.
• Ανάδειξη των κινδύνων που υπάρχουν από την επιθετική πολιτική της κατοχικής Τουρκίας για όλες τις χώρες της περιοχής. Αυτό δημιουργεί πεδίο για κοινή δράση περισσοτέρων χωρών.
• Ενίσχυση της αποτρεπτικής δύναμης Ελλάδος και Κύπρου.
Συνεπώς, βρισκόμενοι ενώπιον μιας συστηματικής προσπάθειας επιβολής τετελεσμένων από την Τουρκία σε βάρος της Ελλάδος και της Κύπρου (όπως και της Συρίας, της Λιβύης), οφείλουμε έστω και τώρα να αντιδράσουμε, πριν είναι αργά. Πολιτική βούληση και θέληση χρειάζεται, όπως και σχεδιασμοί που η υλοποίησή τους θα αποφέρουν αποτελέσματα.