File Photo: Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας (Α) και ο τότε πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Ευάγγελος Μεϊμαράκης (K) συνομιλούν με τον συντονιστή Πάνο Χάριτο (Δ) σε debate στην ΕΡΤ, τη Δευτέρα 14 Σεπτεμβρίου 2015. ΕΡΤ, STR
Τελικά αντι για εκλογές, θα μπορούσαμε κάλλιστα να κάνουμε …δημοψήφισμα. Δημοψήφισμα για το ποιος θέλει το καλύτερο, το αγνότερο και αποκαλυπτικότερο debate.
Γιατι ο προεκλογικός διάλογος τείνει να εξαντληθεί στο περιτύλιγμα και να μην φθάσει ποτέ στο περιεχόμενο, και αυτό φαίνεται ότι το θέλουν και οι δυο μονομάχοι των εκλογών.
Ετσι προτιμούν ολοι να εστιάζουν την αντιπαράθεση στο debate «αν ήταν υπερ της συμμετοχής ολων των πολιτικών αρχηγών ο Τσίπρας το 2009, εάν η ΝΔ ζήταγε ντιμπειτ παλιότερα…
Οι εξαιρετικά κρίσιμες και πολωμένες εκλογές των τελευταίων ετών γίνονται με μια πρωτοφανή ηπιότητα και μαλθακότητα. Λες και εξαντλήθηκαν οι δυνάμεις και τα επιχειρήματα όλα στις Ευρωεκλογές. Ξαφνικά μπήκαν στο ράφι η Novartis και οι Πετσιτηδες… Ίσως , και αυτό είναι το πιθανότερο, ολοι γνωρίζουν ότι οσα «ψάρια» ηταν να πιαστούν, πιάστηκαν στην φασαρία και την κλοτσοπατινάδα των ευρωεκλογών. Τωρα κατενάτσιο να μην γίνει το λάθος …
Και επιχειρεί να το κανει έντεχνα . Παρουσιάζει όραμα και προτάσεις και ξανά προτάσεις και ιδέες… Ξεχάστε τι καναμε, εμπνευστείτε από αυτά που ΘΑ σας κανουμε…
Γνωρίζει ότι κανείς πια δεν τον πιστεύει γιατι ολοι ξέρουν πως οι ιδέες και τα σχέδια του αποδείχθηκαν αυταπάτες.
Όμως επενδύει στην επόμενη ημέρα. Όταν θα αρχίσει να πετροβολά τον Κυριακό Μητσοτάκη και την κυβέρνηση του, επειδή δεν θα υλοποιούν οσα ο ιδιος έταζε προεκλογικά γνωρίζοντας πολύ καλύτερα από τον καθένα ότι δεν μπορουν να υλοποιηθούν λόγω των υπογραφών που ο ίδιος έβαζε από το καλοκαίρι του 2015 και μετά….
Και τι να πει για το φόβητρο της Δεξιάς ο κ. Τσίπρας που φαίνεται ότι τελικά μεταλλάχθηκε στην διάρκεια της πενταετίας από τον συγχρωτισμό και την εξάρτηση από τους ΑΝΕΛ… Που τωρα εκεί που κάθονταν ο Ηλιού, ο Κύρκος, ο Παπαγιαννάκης, ο Γλέζος, απλώνουν την αρίδα τους η Κουντουρά, ο Κόκκαλης , ο Τέρενς, η Παπακώστα και ο Αντώναρος και κάθε ρετάλι της λαϊκής και καραμανλικης δεξιάς και ακροδεξιάς.
Παντως ο κ. Μητσοτάκης κοιτάζοντας πίσω και βλέποντας τι είναι αυτό που τον φέρνει πια τοσο κοντα στην εξουσία, όταν κανείς ούτε ίσως ο ίδιος το περίμενε, θα πρεπει να δει καθαρά. Να διακρίνει ότι είναι το ίδιο που έφερε εύκολα στην εξουσία τον κ. Γιώργο Παπανδρέου, λιγο πιο δύσκολα τον Αντώνη Σαμαρά, πολύ εύκολα τον Αλέξη Τσιπρα. Και συγχρόνως να δει πόσο εύκολα έφυγαν ολοι τους από το Μέγαρο Μαξίμου.
Ο κόσμος έχει μέσα του ακομη οργή, δεν έχει ελπίδα, δεν έχει υπομονή, καταφεύγει εύκολα στην τιμωρία. Ο χρόνος του κ. Μητσοτάκη έχει ήδη αρχίσει να μετράει αντίστροφα πριν ακόμη περάσει το κατώφλι του Μεγάρου Μαξίμου.
Και πολύ συντομα θα κρίνεται και αυτός όχι από τις υποσχέσεις, τις δεσμεύσεις, το σχέδιο του, τις ιδέες του, τις προθέσεις του, αλλά για το έργο του.
Και τοτε δεν θα έχει καμία σημασία για κανέναν, το εάν έγινε ντιμπέιτ η όχι.
Η τελική «εκκρεμότητα» των Μνημονίων: Να φύγουν διχασμός, εξαπάτηση και εξαθλίωση…