Παραφράζοντας τον Μαρξ, ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από την Ευρώπη, αυτό της Άκρας Δεξιάς. Και η ανησυχία μεγαλώνει όσο πλησιάζουν οι ευροεκλογές. Παλιά φαντάσματα επανεμφανίζονται εκεί που οι Ευρωπαίοι νόμιζαν πως τα είχαν θάψει για πάντα μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Στην Ευρώπη η άνοδος της Ακροδεξιάς είναι θεαματική. Στη Γερμανία το ακροδεξιό κόμμα AfD (Εναλλακτική για τη Γερμανία ) κατάφερε να έχει κοινοβουλευτική παρουσία τόσο σε εθνικό όσο και σε τοπικό επίπεδο. Στην Ιταλία η Λέγκα του Βορρά είναι στην κυβέρνηση το Κίνημα των 5 Αστέρων.
Θα μπορούσε κάποιος να συνεχίσει την παρουσίαση των ακροδεξιών κομμάτων και στις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης, αν ο χώρος το επέτρεπε σ’ ένα σύντομο άρθρο, όπου με κοινοβουλευτική παρουσία επηρεάζουν την πολιτική ζωή των χωρών τους. Διότι και εκεί που δεν συμμετέχουν στην κυβέρνηση κατάφεραν να επιβάλουν στα παραδοσιακά κόμματα της Δεξιάς να υιοθετήσουν από συντηρητικές έως ακροδεξιές θέσεις σε πολλαπλά θέματα. Η επίδραση της Ακροδεξιάς επεκτείνεται ακόμη σχεδόν σε όλο το ευρωπαϊκό πολιτικό φάσμα.
Η άνοδος της Ακροδεξιάς ωστόσο, θα είναι το νέο χαρακτηριστικό του Ευρωκοινοβουλίου που θα προκύψει τον Μάιο, ως συνέχεια και αποτύπωμα της ανόδου των κομμάτων αυτών σε πολλές χώρες-μέλη. Αν και ο δικομματισμός Δεξιάς-Σοσιαλδημοκρατίας στο Ευρωκοινοβούλιο δεν απειλείται, θα εξέλθει αποδυναμωμένος και οι συνεργασίες με ακροδεξιά κόμματα, ειδικά του ΕΛΚ, δεν πρέπει να αποκλείονται.
Υπάρχουν διάφοροι λόγοι που εξηγούν την άνοδο της Άκρας Δεξιάς στην Ευρώπη.
Η κοινωνική Ευρώπη έχει υποχωρήσει επικίνδυνα, μεγάλα τμήματα του πληθυσμού της έχουν φτωχοποιηθεί, η εργασία έγινε επισφαλής και πρόσκαιρη με χαμηλούς μισθούς και η υποαπασχόληση χαρακτηρίζει ακόμη και τις πιο ανεπτυγμένες οικονομίες.
Από τη μια η οικονομία της Ευρώπης δεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς τους μετανάστες και το δημογραφικό της πρόβλημα δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί χωρίς αυτούς. Από την άλλη δημιουργείται μια έντονη ξενοφοβία και αναπτύσσεται ένας ρατσιστικός λόγος σε βάρος τους. Οι τρομοκρατικές επιθέσεις σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες ενισχύουν αυτή την τοξικότητα και ανεβάζουν μιας μορφής ισλαμοφοβία.
Στην Κύπρο η κατάσταση δεν έχει ακόμη ξεκαθαρίσει. Υπάρχουν πολιτικοί παρατηρητές που πιστεύουν ότι το ΕΛΑΜ θα διεκδικήσει με αξιώσεις μια έδρα στην Ευρωπαϊκή Βουλή. Αν αυτό συμβεί η έδρα αυτή θα φύγει μάλλον από τον λεγόμενο «ενδιάμεσο χώρο». Δυστυχώς αυτός ο χώρος περνά κρίση με την κύρια ευθύνη να βαραίνει το ΔΗΚΟ που δεν κατάφερε ή δεν θέλησε να τον συντονίσει. Αρκέστηκε στη συνεργασία με την Ελένη Θεοχάρους που αν την εκλέξει, θα στερηθεί για πρώτη φορά το ίδιο την έδρα που κατέχει.
Στην Κύπρο δεν υπάρχουν ανατροπές. Όλα κινούνται στους ρυθμούς ενός άκρατου συντηρητισμού και λιμναζόντων νερών. Και όλα αυτά συμβαίνουν σε ένα κλίμα διαπλοκής και διαφθοράς με τις κυπριακές ελίτ να κονταροχτυπιούνται στο ανώτατο επίπεδο, τελευταία ακόμη και στο «οχυρό» της Δικαιοσύνης… Και το Κυπριακό σε θολά νερά, με την Άγκυρα να προωθεί ανενόχλητη τα σχέδια της. Ταλαίπωρη Κύπρος!
*Πανεπιστημιακός, διευθυντής του Κέντρου Ελληνικών Ερευνών Καναδά-ΚΕΕΚ και μέχρι πρόσφατα επιστημονικός συνεργάτης του ΕΔΙΑΜΜΕ στο Πανεπιστήμιο Κρήτης – E-mail: [email protected]
Πως ο Ζάεφ έκλεψε την Μακεδονία: Tα δικά τους, δικά τους και τα δικά μας στη… μέση