Του ΚΩΣΤΑ ΜΑΥΡΙΔΗ
Σε σχέση με την Τουρκία, υπάρχουν σήμερα δύο πραγματικότητες.
Πρόκειται για ωμή παρεμπόδιση κυριαρχικών δικαιωμάτων Κράτους της ΕΕ. Δεν είναι άλλη μια προκλητική δήλωση του Ερντογάν, αλλά ωμή έμπρακτη επέμβαση. Οι δύο αυτές πραγματικότητες διευκολύνουν και αιτιολογούν αντιστοίχως τον Κύπριο Πρόεδρο να ζητήσει μέτρα –όπως θα αντιδρούσε προ πολλού κάθε άλλο Κράτος– και όχι απλά νέες δηλώσεις στήριξης έναντι της Τουρκίας.
Τη μάχη των δηλώσεων στην ΕΕ την κερδίσαμε από κοινού Κυβέρνηση και Κύπριοι ευρωβουλευτές, αλλά προκύπτει πρόσθετη πραγματικότητα. Στο Ευρωκοινοβούλιο οι δυνατότητες περιορίζονται σε δηλώσεις και ψηφίσματα, επειδή έτσι λειτουργεί η ΕΕ. Οι ουσιαστικές δυνατότητες παρέμβασης είναι στο Ευρ. Συμβούλιο όπου συμμετέχουν οι Κυβερνήσεις των Κρατών. Εκεί πρέπει να συνδεθεί η τουρκική συμπεριφορά με έμπρακτα μέτρα κόστους/κυρώσεων και όχι νέες … δηλώσεις!
Το κριτήριο επιτυχίας δεν είναι άλλο ένα χαρτί …συμπερασμάτων υποστήριξης της Κύπρου, αλλά η έμπρακτη λήψη μέτρων όπως έδρασε και αλλού η ΕΕ. Η ωραιοποίηση της κατάστασης για δήθεν «πολιτική που φέρνει σημαντικά αποτελέσματα» απευθύνεται στην κυπριακή κοινή γνώμη, αλλά η Τουρκία προχωρά αλώβητη. Δεν μπορεί να συναινούμε και να συνεισφέρουμε δις ευρώ των ευρωπαίων πολιτών (και δικά μας) προς την Τουρκία -με όλο το βεβαρημένο μητρώο της από την κατοχή μέχρι την επέμβαση στην Κυπριακή ΑΟΖ- και να θεωρούμε αυτό πανηγυρικά επιτυχής εξέλιξη.
Ένα απατηλό επιχείρημα που ανακυκλώνεται στην Κύπρο είναι ότι, «θα πείσουμε την ΕΕ για τα συμφέροντας της», ωσάν να μην γνωρίζει ή δεν καταλάβει και εμείς θα της υποδείξουμε το συμφέρον της και θα πείσουμε. Το σενάριο παραπέμπει στην περίπτωση των δύο πολιτικών αρχηγών που για χρόνια ήθελαν να εξηγήσουν στην Τουρκία τα συμφέροντα της. Τελικά, σιώπησαν οι δύο τους, αλλά τώρα κάποιοι άλλοι θα πείσουν την ΕΕ για τα συμφέροντα της. Η ΕΕ ξέρει τα συμφέροντα της! Εμείς ξέρουμε τα δικά μας;
Παρεμπιπτόντως, με Βρετανίδα Ευρωβουλευτίνα εκδώσαμε επιστολή (θα προσυπογράψουν και άλλοι ευρωβουλευτές) με την οποία ζητάμε από την ΕΕ όπως €1 δις (από τα 3 που σφράγισε ο Γιούνκερ για Τουρκία) να χορηγηθεί στις Κουρδικές αρχές για φροντίδα των προσφύγων. Για να πετύχει, απαιτείται πρωτίστως σοβαρή στήριξη Κυβερνήσεων και όχι απλά Ευρωβουλευτών.