Το πιο φρικτό σενάριο για τον περιφερειακή σύρραξη και το σχέδιο του Νετανιάχου: Είναι έτοιμος να κλιμακώσει τον πόλεμο στη Μέση Ανατολή για να επιστρέψει ο βολικός Τραμπ
FILE PHOTO: epa11526325 Israeli Prime Minister Benjamin Netanyahu (C-L) walks next to President Isaac Herzog (C-R) at the state memorial for former Revisionist Zionist leader and author Ze’ev Jabotinsky at Mount Herzl Military Cemetery in Jerusalem, 04 August 2024. EPA, Naama Grynbaum POOL
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Στο συμπέρασμα ότι ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου (Benjamin Netanyahu) είναι έτοιμος να προχωρήσει σε κλιμάκωση των εχθροπραξιών στη Μέση Ανατολή, καθώς βλέπει μια μοναδική ευκαιρία να προωθήσει τα συμφέροντα του Ισραήλ στην περιοχή και να εδραιώσει τη θέση του στο εσωτερικό, καταλήγει ανάλυση που φιλοξενεί η εφημερίδα Financial Times, (κείμενο John Sawers).
Όπως εξηγεί ο αρθρογράφος, η κρίση που εκτυλίσσεται στη Μέση Ανατολή είναι ένα μείγμα υψηλής στρατηγικής και χαμηλής πολιτικής. Το Ισραήλ έχει ανακτήσει την πρωτοβουλία προς το παρόν μετά από 10 καταστροφικούς μήνες.
Τις τελευταίες εβδομάδες, η κυβέρνηση Netanyahu έχει αξιοποιήσει το δυναμικό της – ιδιαίτερα την εντυπωσιακή ικανότητα της κατασκοπευτικής της υπηρεσίας Μοσάντ να στοχεύει και να δολοφονεί υψηλόβαθμους αντιπάλους όπως ο πολιτικός ηγέτης της Χαμάς Ismail Haniyeh στην Τεχεράνη και ο στρατιωτικός αρχηγός της Χεζμπολάχ, Fuad Shukr, στη Βηρυτό.
Με αυτόν τον τρόπο, ο πρωθυπουργός Netanyahu αποκαλύπτει τις προτεραιότητές του και τη στρατηγική του. Είναι έτοιμος να κλιμακώσει τις εντάσεις στην περιοχή αντί να επιδιώξει να τις κατευνάσει.
Βλέπει μια ευκαιρία ταυτόχρονα να προωθήσει τη μακροπρόθεσμη ασφάλεια του Ισραήλ και να εδραιώσει την πολιτική του ηγεσία στην Ιερουσαλήμ. Θέλει επίσης να στριμώξει την κυβέρνηση του Τζο Μπάιντεν (Biden) στη γωνία και να βοηθήσει τον Ντόναλντ Τραμπ (Donald Trump) να επιστρέψει στον Λευκό Οίκο.
Η δολοφονία του Ισμαήλ Χανίγιε (Haniyeh) δείχνει ότι ο Netanyahu δεν ενδιαφέρεται για μια συμφωνία κατάπαυσης του πυρός σε αντάλλαγμα με τους ομήρους που θα διαπραγματευτεί με τη Χαμάς. Οι όμηροι συνελήφθησαν κυνικά από τη Χαμάς στην επίθεση της 7ης Οκτωβρίου, για να χρησιμοποιηθούν ως διαπραγματευτικά πιόνια.
Ο Netanyahu θα προτιμούσε να μην θυσιάσει τους ομήρους, αλλά η απελευθέρωσή τους δεν αποτελεί κυρίαρχο στοιχείο στη στρατηγική του. Έχει απορρίψει πολλές προτεινόμενες συμφωνίες που υποστηρίζονται από τους αρχηγούς ασφαλείας του.
Ο Haniyeh ήταν ο κύριος ενδιάμεσος μεταξύ των διεθνών διαπραγματευτών -των Αμερικανών, των Κατάρ και των Αιγυπτίων- και των υπευθύνων λήψης αποφάσεων της Χαμάς στη Γάζα. Τα στοιχεία δείχνουν ότι δεν συμμετείχε στον σχεδιασμό της επίθεσης της Χαμάς, αλλά ήταν ο πλέον προβεβλημένος από τους ηγέτες της και η δολοφονία του είναι μέρος των αντιποίνων για την 7η Οκτωβρίου.
Ο Netanyahu κινείται τώρα σε μια στρατηγική «οικονομίας δυνάμεων» για τη Γάζα, απελευθερώνοντας στρατεύματα για τη μεγαλύτερη σύγκρουση που θα ήθελε να προκαλέσει με τη Χεζμπολάχ, η οποία αποτελεί πολύ μεγαλύτερη απειλή για το Ισραήλ με το οπλοστάσιο ρουκετών και πυραύλων της και την ισχυρή πολιτοφυλακή 100.000 ατόμων που ισχυρίζεται ότι διαθέτει.
Όταν οι επιτελείς του θέλησαν να εισβάλουν στον Λίβανο λίγο μετά τις 7 Οκτωβρίου, ο Netanyahu τους κράτησε πίσω. Αλλά η σκέψη του φαίνεται να έχει μεταβληθεί.
Σύμφωνα με τους άγραφους κανόνες που διαμορφώνουν τις μάχες χαμηλού επιπέδου μεταξύ του Ισραήλ και της Χεζμπολάχ, η δολοφονία Shukr δεν μπορεί να αποδοθεί σε έναν αδέσποτο πύραυλο που έπληξε τυχαία ένα χωριό των Δρούζων στο Γκολάν.
Ήταν μια σκόπιμη κλιμάκωση από το Ισραήλ. Οι δολοφονίες του Shukr και του Haniyeh μπορεί να μην είχαν προγραμματιστεί για το ίδιο 24ωρο, αλλά η σύμπτωση του χρόνου δίνει την ευκαιρία στην Τεχεράνη να διοχετεύσει την οργή της για τη δολοφονία του Haniyeh σπρώχνοντας τη Χεζμπολάχ προς τα εμπρός.
Το Ιράν διέρχεται μια πολιτική μετάβαση με έναν νέο, άκαπνο Πρόεδρο και έναν Ανώτατο Ηγέτη σε παρακμή. Κανένας Ιρανός ηγέτης δεν σκοτώθηκε. Το καθεστώς μπορεί κάλλιστα να προτιμήσει τη Χεζμπολάχ να παλέψει με το Ισραήλ, έτσι ώστε το Ιράν να μπορέσει να αποφύγει μια κατά μέτωπο σύγκρουση με το Ισραήλ και τις ΗΠΑ.
Είναι δύσκολο να προεξοφληθεί πώς θα αντιδράσει η Χεζμπολάχ σε αυτήν την πίεση: πρέπει να προστατεύσει τη στρατιωτική της δύναμη και την πολιτική της θέση. Ο Λίβανος αντιμετωπίζει βαθιά οικονομικά προβλήματα και έχει ακόμη λιγότερη διάθεση για έναν πόλεμο που υποκινείται από τη Χεζμπολάχ.
Ταυτόχρονα, αν μπορέσουν να τραβήξουν τις ισραηλινές δυνάμεις βαθιά στο λιβανέζικο έδαφος, τότε θα πολεμήσουν στην πατρίδα τους. Η ιστορία των ισραηλινών εισβολών στον Λίβανο είναι μια ιστορία αποτυχίας. Και το περίφημο αμυντικό σύστημα Iron Dome του Ισραήλ κινδυνεύει να κατακλυστεί από τον τεράστιο όγκο των πυραύλων της Χεζμπολάχ. Και το Ισραήλ θα υπέφερε.
Η εξέλιξη αυτή θα έφερνε στο προσκήνιο τους Αμερικανούς. Το Ισραήλ αναλαμβάνει την πρωτοβουλία να παρέμβει στην αμερικανική πολιτική, κάτι που κανένας άλλος σύμμαχος δεν θα τολμούσε να πράξει, εμπλέκοντας το ζήτημα του Ισραήλ και της Παλαιστίνης με την αμερικανική πολιτική.
Επισημαίνεται ότι ο Trump ήταν ο ευκολότερα χειραγωγούμενος Πρόεδρος των ΗΠΑ που απολάμβανε ποτέ το Ισραήλ. Αναγνώρισε την παράνομη προσάρτηση των Υψιπέδων του Γκολάν από το Ισραήλ, κάτι που καμία άλλη χώρα δεν έχει κάνει. Αποχώρησε από τις ΗΠΑ από τη συμφωνία για τα πυρηνικά του Ιράν, ενθαρρυμένος από το λόμπι του Netanyahu στο Κογκρέσο των ΗΠΑ και την άμεση περιφρόνηση του προκατόχου του Μπάρακ Ομπάμα (Barack Obama).
Οι προτάσεις του Trump για λύση στην Παλαιστίνη γράφτηκαν σε μεγάλο βαθμό από τους Ισραηλινούς και χλευάστηκαν από τις αραβικές χώρες επειδή ήταν τόσο μονόπλευρες.
Μετά από 15 δύσκολα χρόνια με το Δημοκρατικό Κόμμα, ο Netanyahu θέλει να επιστρέψει ο Trump στην εξουσία, ειδικά καθώς η εναλλακτική λύση, η Kamala Harris, δεν έχει τη μακρά δέσμευση του Joe Biden και την εγκάρδια συμπάθεια για το Ισραήλ.
Ο Netanyahu γνωρίζει ότι οι ΗΠΑ θα έπρεπε να παρέμβουν για να υποστηρίξουν το Ισραήλ εάν υπήρχε ανοιχτός πόλεμος με το Ιράν ή τη Χεζμπολάχ.
Αυτό θα αναζωπυρώσει τις διαιρέσεις μέσα στο Δημοκρατικό Κόμμα και θα μπορούσε να οδηγήσει στο να χάσει η Harris μια σημαντική πολιτεία όπως το Michigan, όπου το 2% του πληθυσμού είναι Αραβο-αμερικανοί.
Εξ ου και οι επείγουσες προσπάθειες της κυβέρνησης Biden να αποτρέψει την επικείμενη σύγκρουση στον Λίβανο – το αντίθετο δηλαδή από τον στόχο του Netanyahu, παρατηρεί ο αρθρογράφος.
ΠΗΓΗ: Financial Times, John Sawers – Netanyahu is prepared to escalate in the Middle East
- Financial Times: Εναντίον μιας συμφωνίας κατάπαυσης του πυρός στη Γάζα ο Netanyahu
Ο Benjamin Netanyahu διαφωνεί ριζικά με τους στρατιωτικούς επιτελείς του σχετικά με μια πιθανή συμφωνία για τη διακοπή των εχθροπραξιών στη Γάζα και την αποκλιμάκωση των εντάσεων σε όλη τη Μέση Ανατολή, γράφουν οι FT, καθώς Ισραηλινοί αμυντικοί αξιωματούχοι πιέζουν για την επίτευξη μιας συμφωνίας.
Σημειώνεται ότι η διαμάχη στην κορυφή του ισραηλινού κατεστημένου λαμβάνει χώρα καθώς το εβραϊκό κράτος προετοιμάζεται για αντίποινα από το Ιράν και τις φίλιες δυνάμεις του για τις δύο δολοφονίες την περασμένη εβδομάδα που στοίχισαν τη ζωή στον πολιτικό ηγέτη της Χαμάς Ismail Haniyeh και τον στρατιωτικό αρχηγό της Χεζμπολάχ
Ταυτόχρονα, ο Netanyahu έχει σκληρύνει τις τελευταίες εβδομάδες τη στάση του Ισραήλ στις συνεχιζόμενες συνομιλίες με τη Χαμάς με τη μεσολάβηση των ΗΠΑ, της Αιγύπτου και του Κατάρ, θέτοντας σε κίνδυνο μια πιθανή συμφωνία, που θα περιλαμβάνει την απελευθέρωση των Ισραηλινών ομήρων οι οποίοι συνελήφθησαν κατά την επίθεση της παλαιστινιακής ομάδας στις 7 Οκτωβρίου.
«Υπάρχει διάσταση απόψεων» σχετικά με τα πλεονεκτήματα μιας συμφωνίας μεταξύ του Netanyahu και των ανώτατων αρχηγών ασφαλείας του, είπε ένα άτομο που γνωρίζει τις ισραηλινές συζητήσεις. «Αυτή τη στιγμή όλοι οι αξιωματούχοι ασφαλείας πιστεύουν ότι δεν υπάρχει κανένα εμπόδιο [για το Ισραήλ] να επιτύχει μια συμφωνία, αλλά ο Netanyahu πρέπει να συμφωνήσει», πρόσθεσε η πηγή.
ΠΗΓΗ: Financial Times, Neri Zilber – Benjamin Netanyahu clashes with security chiefs on Hamas deal
Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE