199 χρόνια από την Καταστροφή της Κάσου: Παρουσία του υπουργού Άμυνας Στεφανή οι εκδηλώσεις τιμής και μνήμης

Στο στιγμιότυπο διακρίνονται ο υπουργός Άμυνας, Αλκιβιάδης Στεφανής, ο Μητροπολίτης Καρπάθου Κάσου κ.κ Αμβρόσιος και ο υποψήφιος βουλευτής Δωδεκανήσου του ΠΑΣΟΚ, Γιώργος Νικιτιάδης. Φωτογραφία από το Επιτελείο του Γιώργου Νικιτιάδη




Με το δέοντα σεβασμό και την παρουσία του υπουργού Εθνικής Άμυνας Αλκιβιάδη Στεφανή τιμήθηκε στην Ηρωική Νήσο Κάσο η θλιβερή επέτειος των 199 ετών της καταστροφής του νησιού από τον Τουρκοαιγυπτιακό στόλο τον Ιούνιο του 1824.

Την Τετάρτη 7 Ιουνίου οι εκδηλώσεις τιμής και μνήμης ξεκίνησαν με επίσημη Δοξολογία στον Ιερό Ναό Αγίου Σπυρίδωνος χοροστατούντος του Μητροπολίτη Καρπάθου Κάσου κ. Αμβροσίου. Το ιστορικό της ημέρας, εκφώνησε η κα. Ιουλία Δασκαλάκη.

Ακολούθησε μετάβαση στο Ηρώων όπου τελέστηκε επιμνημόσυνη δέηση και κατάθεση στεφάνων και προσκλητήριο των νεκρών ηρώων. Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε μαθητική παρέλαση.

Κατά τη διάρκεια των εκδηλώσεων ζευγος αεροσκαφών F 16 από την 115 Πτέρυγα Μάχης πραγματοποίησε δυο διελεύσεις πάνω από το ηρωικό νησί, ενώ στο λιμάνι ήταν σταθμευμένη η τορπιλάκατος ΤΡΟΥΠΑΚΗΣ. 

Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Αλκιβιάδης Στεφανής επικοινωσε με τους χειριστές των αεροσκαφών, ευχαριστώντας τους για τις υπηρεσίες τους, ενώ μετά το πέρας των εκδηλώσεων επισκέφθηκε την τορπιλάκατο. 

Παρόν στις εκδηλώσεις και ο τ. υφυπουργός Πολιτισμού Τουρισμού και υποψήφιος βουλευτής Δωδεκανήσου του ΠΑΣΟΚ Κίνημα Αλλαγής Γιώργος Νικητιάδης ο οποίος στις δηλώσεις του μεταξύ άλλων υπογράμμισε πως “η ηρωική αντίσταση και η τεράστια συνεισφορά των Κασιωτών θα πρέπει να γίνεται γνωστή από γενιά σε γενιά και η επίσημη Πολιτεία θα πρέπει επιτέλους να συμπεριφέρεται στους ακρίτες κατοίκους των νησιών μας όπως τους αξίζει”.

  • Το ιστορικό του Ολοκαυτώματος

Η Κάσος λόγω της γεωγραφικής της θέσης, αλλά και της ναυτικής δύναμης που είχε, ήταν σημαντικότατο έρεισμα των ελληνικών επαναστατικών δυνάμεων στο Αιγαίο Πέλαγος και κύριο στήριγμα της Κρήτης, την εξέγερση της οποίας οι Κάσιοι υπερασπίστηκαν με επιτυχία.

Για το λόγο αυτό, αλλά και διότι πλοία των Κασίων είχαν πραγματοποιήσει σειρά επιθετικών ενεργειών σε βάρος Αιγυπτιακών και Τουρκικών καραβιών, και είχαν επίσης προσβάλει τις ακτές της Ρόδου και των παραλίων της Μ. Ασίας το νησί έγινε ο πρώτος στόχος των Οθωμανικών Αρχών μετά την καταστολή της επανάστασης στην Κρήτη, για λόγους εκδίκησης και τιμωρίας.

Οι Κασιώτες έμαθαν για τις προθέσεις των Αιγυπτίων, στέλνοντας επιστολές στην Προσωρινή Διοίκηση της Ελλάδας για να ζητήσουν βοήθεια, αλλά η κυβέρνηση απάντησε ότι δεν ήταν σε θέση να κινητοποιήσει τον στόλο λόγω έλλειψης χρημάτων. Ο αιγυπτιακός στόλος εμφανίστηκε για πρώτη φορά στα ανοικτά του νησιού στις 2 Ιουνίου, εξαπέλυσε έναν αναποτελεσματικό βομβαρδισμό και έκανε κινήσεις σαν να πήγαινε να αποβιβάσει στρατεύματα. Καθώς αυτή ήταν πιθανώς απλώς μια αποστολή αναγνώρισης, σύντομα αναχώρησε.

Μετά από αυτό, οι Κασιώτες ξεκίνησαν νέες εκκλήσεις, καθώς έγινε αντιληπτό ότι σίγουρα η αποχώρηση αυτή ήταν προσωρινή. Ωστόσο, παρά τις επανειλημμένες εκκλήσεις των κατοίκων του τόσο προς τα άλλα κυριότερα ναυτικά νησιά, Ύδρα και Σπετσες όσο και προς την ελληνική κυβέρνηση για την όσο το δυνατόν πιο γρήγορα ενίσχυση της Κάσου με πλοία, πολεμοφόδια κ.λ.π. οι Κασιώτες απέμειναν απροστάτευτοι την κρίσιμη ώρα της Τουρκοαιγυπτιακής εισβολής στο νησί τους.

Νέοι και νέες της Κάσου τίμησαν τις εκδηλώσεις. Φωτογραφία από το Επιτελείο του Γιώργου Νικιτιάδη

Μόλις στις 18 Ιουνίου εμφανίστηκαν στο νησί όλα τα πλοία του αιγυπτιακού στόλου, εφοδιασμένα με τέσσερις χιλιάδες στρατό υπό τη γενική διοίκηση του Χουσεΐν Μπέη, επί των οποίων επέβαιναν Τούρκοι, Αιγύπτιοι και 3.000 – 4.000 Αλβανοί, υπό τον ναύαρχο Ισμαήλ Γιβραλτάρ. Οι ιστορικοί δεν συμφωνούν ως προς τον αριθμό των πλοίων, αλλά διάφορες πηγές κάνουν λόγο για πιθανά νούμερα από 25 έως 45 πλοία.

Το νησί δεν ήταν καλά οχυρωμένο, εκτός από μερικά κανόνια που τοποθετήθηκαν στην ακτή για να καλύψουν τα πιθανά σημεία απόβασης. Οι Αιγύπτιοι διοικητές, επιπλέον, σχεδίαζαν να εξαπατήσουν τους νησιώτες: αφού ξεκίνησαν να ρίχνουν βαριά πυρά πυροβολικού για δύο ημέρες στους υπερασπιστές – μόνο στις 19 Ιουνίου, οι Αιγύπτιοι έριξαν περισσότερες από 4.000 βολές – ο στόλος κινήθηκε προς το βόρειο άκρο του νησιού.

Από το σημείο αυτό, κατά τη δεύτερη νύχτα, αποσπάστηκαν και προχώρησαν μπροστά 18 μεγάλες αποβατικές βάρκες, δίνοντας την εντύπωση ότι σκόπευαν να επιχειρήσουν αποβίβαση εκεί, καλυμμένες από πολλά πυρά μουσκέτων.

Έτσι οι Κασιώτες δεν αντιλήφθηκαν ότι ταυτόχρονα 24 βάρκες με 1.500 Αλβανούς κατευθύνονταν πίσω από το χωριό Αγία Μαρίνα κρυφά μέσα στη νύχτα, στις 19 προς 20 Ιουνίου, προς τη θέση Αντιπέρατος, όπου και αποβιβάστηκαν σε ένα δύσβατο μονοπάτι.

Είναι εξαιρετικά πιθανό, σύμφωνα με κάποιες μαρτυρίες, να τους καθοδήγησε και υπέδειξε το σημείο κάποιος προδότης με το όνομα Ζαχαριάς, που τον είχαν προηγουμένως εξορίσει οι Κασιώτες για κάποιο παράπτωμα που είχε διαπράξει, και θέλησε με αυτό τον τρόπο να τους εκδικηθεί.

Το μονοπάτι το φρουρούσαν μόλις 6 Κασιώτες, από τους οποίους οι τρεις σκοτώθηκαν επί τόπου και οι άλλοι τρεις διέφυγαν. Αν όμως υπήρχε στο σημείο μεγαλύτερη δύναμη, θα μπορούσε να είχε παρεμποδίσει την απόβαση, καθώς το δύσβατο της περιοχής προσφερόταν για αποτελεσματική άμυνα.

Οι δυνάμεις που αποβιβάστηκαν στο σημείο αυτό, προχώρησαν μέσα από το μονοπάτι και έφτασαν στα νώτα των υπερασπιστών τα ξημερώματα, με αποτέλεσμα να εξουδετερώσουν την αντίσταση, λόγω περικύκλωσης των Κασίων και Κρητών επαναστατών.

Ακολούθησε καταστροφή του νησιού, φόνος των νησιωτών, αιχμαλωσία των γυναικών και των παιδιών. Γύρω στους 2.000 σκοτώθηκαν και άλλα τόσα γυναικόπαιδα αιχμαλωτίστηκαν. Από τους 2.000 αιχμαλώτους, ένα μικρό ποσοστό εξαγοράστηκε από τους συγγενείς τους, αλλά οι περισσότεροι πουλήθηκαν μετά στα σκλαβοπάζαρα της Αιγύπτου και της Κρήτης.

Μάταια οι Αλβανοί στρατιώτες που ήταν χριστιανοί προσπάθησαν να αποσοβήσουν τη σφαγή των αμάχων και την απαγωγή των κοριτσιών. Όσοι μπόρεσαν κατέφυγαν στο βουνό, ενώ άλλοι προσκύνησαν. Τα κασιώτικα πλοία δημεύτηκαν και πολλοί ιδιοκτήτες τους αναγκάστηκαν να ενταχθούν στα πληρώματά τους για να σώσουν τις οικογένειές τους.

Ο στόλος του εχθρού μετά την καταστροφή του νησιού αναχώρησε για την Αλεξάνδρεια. Σύντομα όμως, λιγότερο από έναν μήνα μετά την καταστροφή της Κάσου, ακολούθησε ένα ακόμα μεγαλύτερο πλήγμα για τους Έλληνες, η καταστροφή των Ψαρών.

(Πηγή ιστορικού: Wikipedia)

Αφού ο εκβιαστής Ερντογάν είναι έτοιμος να πει το ναι στη Σουηδία, ως …«καλός σύμμαχος» γιατί δεν το λέει; Τέτοιοι τύποι είναι …πρόγευμα για τους νομοθέτες στις ΗΠΑ (video)

Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: