“Πόλεμος” για τα συστήματα αεράμυνας: Με το Ιράν και τη Ρωσία πιο απομονωμένες από ποτέ, η Τουρκία μπορεί να κερδίσει περισσότερους πελάτες

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ελλάδα και Κύπρος στη λίστα του Πούτιν με τα κράτη που εφαρμόζουν «καταστροφικές συμπεριφορές»: Από τις χώρες του ΝΑΤΟ η Ρωσία εξαιρεί την Τουρκία

Σφοδρή καταδίκη του ρωσικού βομβαρδισμού από τον Πρόεδρο Μπάιντεν, ενώ συνεχίζονται τα πλήγματα της Ρωσίας: Καταδικάζει την ελεεινή επίθεση στην Πολτάβα της Ουκρανίας

Η Ρωσία επιτέθηκε τα ξημερώματα με drones στην πρωτεύουσα της Ουκρανίας: Κηρύχθηκε συναγερμός στο Κίεβο για αεροπορικές επιδρομές

Το αμερικανικό περιοδικό Forbes σε άρθρο του Paul Iddon, με τίτλο Turkey And Iran Show Off Their Homegrown Air Defense Systems, αναφέρει ότι η Τουρκία έκλεισε το 2022 με μια επιτυχή δοκιμαστική εκτόξευση του εγχώριας κατασκευής πυραυλικού συστήματος αεράμυνας μεγάλου βεληνεκούς Siper εναντίον στόχου 62 μιλίων μακριά.

Η δοκιμή έγινε σε λιγότερο από δύο μήνες, αφότου το Ιράν παρουσίασε μια εκτεταμένης εμβέλειας έκδοση του εγχώριου Bavar-373, που ισχυρίστηκε ότι κατέστρεψε με επιτυχία έναν στόχο από 186 μίλια μακριά.

Το Siper έχει το μεγαλύτερο βεληνεκές στη σειρά πυραύλων αεράμυνας, που έχει αναπτύξει η Τουρκία τα τελευταία χρόνια. Άλλα συστήματα που κατασκεύασε η Άγκυρα για αυτήν την αναδυόμενη πολυεπίπεδη εθνική αεράμυνα περιλαμβάνουν τα Hisar-A και Hisar-O μικρής και μεσαίας εμβέλειας και τα Hisar-U μεγάλης εμβέλειας.

Τα συστήματα Sungur και Korkut, σχεδιασμένα για εμπλοκή στόχων κάτω των πέντε μιλίων, παρέχουν επίσης μια άμυνα μικρής εμβέλειας και χαμηλού υψομέτρου, κατάλληλη για την προστασία των στρατιωτών στο πεδίο της μάχης.

Ο Ismail Demir, επικεφαλής της Προεδρίας των Αμυντικών Βιομηχανιών (SSB) της Τουρκίας, επαίνεσε τη δοκιμή Siper σε tweet της 30ης Δεκεμβρίου, αποκαλώντας την ως «Ένα δώρο Πρωτοχρονιάς στο τουρκικό έθνος, με την είσοδο στον Τουρκικό αιώνα από την αμυντική βιομηχανία».

Το Bavar-373, το οποίο τέθηκε σε λειτουργία τον Αύγουστο του 2019, διαδραματίζει παρόμοιο ρόλο στην εθνική αεράμυνα του Ιράν. Τον Νοέμβριο του 2022, τα κρατικά μέσα ενημέρωσης του Ιράν ανέφεραν ότι είχε αναπτυχθεί και δοκιμαστεί μια αναβαθμισμένη έκδοση. Στη δοκιμή, το ραντάρ του συστήματος φέρεται ότι

εντόπισε έναν στόχο από 280 μίλια μακριά, καταδίωξε από 250 μίλια και κατέστρεψε σε εμβέλεια 186 μιλίων, χρησιμοποιώντας τον νέο του πύραυλο Sayyad-4B. Ένας Ιρανός διοικητής ισχυρίστηκε μάλιστα ότι το σύστημα μπορεί να αντιμετωπίσει αεροσκάφη πέμπτης γενιάς – αν και αυτό, φυσικά, πρέπει να αποδειχθεί.

Καθώς η Τουρκία επέδειξε την ικανότητα του Siper να χτυπά στόχους σε απόσταση μεγαλύτερη των 60 μιλίων, το Ιράν έδειξε την πολυεπίπεδη αεράμυνα του στη στρατιωτική άσκηση Zolfaqar 1401, που ξεκίνησε στις 29 Δεκεμβρίου.

Σύμφωνα με τα ιρανικά μέσα ενημέρωσης, ένα σύστημα Mersad, που κατασκευάστηκε από το Ιράν, εντόπισε και κατέρριψε ένα drone που ήταν σε υψόμετρο 25.000 ποδιών, 93 μίλια έξω από τον ιρανικό εναέριο χώρο, κατά τη διάρκεια της άσκησης.

Το Mersad βασίζεται στο αμερικανικό σύστημα MIM-23 Hawk, που απέκτησε το Ιράν πριν από την επανάσταση του 1979. (Παρεμπιπτόντως, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ισπανία προμηθεύουν στην Ουκρανία πυραύλους Hawk για να βοηθήσουν το Κίεβο να καταρρίψει τα ιρανικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη που χρησιμοποιεί η Ρωσία εναντίον του).

Το Ιράν χρησιμοποίησε επίσης το μικρής εμβέλειας και χαμηλού υψομέτρου σύστημα αεράμυνας Majid – που είναι περίπου στην ίδια κατηγορία με τα τουρκικά Korkut και Sungur– και τα συστήματα Khordad 15 και Talash μεγάλης εμβέλειας σε αυτήν την άσκηση.

Εκτός από τη συχνή επισήμανση της επιτυχούς ανάπτυξη της εγχώριας πολυεπίπεδης αεράμυνας τους, το Ιράν και η Τουρκία έχουν επίσης ισχυριστεί σε διάφορες περιπτώσεις ότι τα συστήματά τους Siper και Bavar-373 θα μπορούσαν ακόμη και να ανταγωνιστούν τα ρωσικά S-400.

Ο τουρκικός Τύπος περιγράφει απαρεγκλίτως το Siper ως «αντίπαλο» των S-400. Ομοίως, όταν το Ιράν παρουσίασε το Bavar-373 το 2019, ισχυρίστηκε ότι το σύστημα ήταν πιο ισχυρό από το S-300 και ανταγωνιστικό με το S-400. Το Ιράν χρησιμοποιεί μια προηγμένη παραλλαγή των S-300 που έλαβε το 2016. Η Τουρκία απέκτησε τους S-400 το 2019.

Η Άγκυρα και η Τεχεράνη σχεδιάζουν τελικά να εξάγουν παραλλαγές των εγχώριων συστημάτων τους.

Το Ιράν φέρεται να προμήθευσε τη Ρωσία με ένα από τα Bavar-373 του στις αρχές του πολέμου στην Ουκρανία. Διάφορες αναφορές έχουν δείξει ότι το Ιράν προσπάθησε τουλάχιστον να προμηθεύσει τη Συρία με ορισμένα από τα προηγμένα συστήματα αεράμυνας του, αν και το Ισραήλ πιθανότατα θα αποτρέψει προληπτικά οποιαδήποτε προσπάθεια ανάπτυξης ιρανικής αεράμυνας στο συριακό έδαφος.

Το Ιράν υφίσταται αυστηρές κυρώσεις και η στρατιωτική του υποστήριξη για την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, αλλά και η βίαιη εσωτερική καταστολή των διαδηλωτών το έχουν κάνει ακόμη πιο αντιδημοφιλές και απομονωμένο. Κατά συνέπεια, τυχόν πελάτες εξαγωγών που κερδίζει το Ιράν για την εγχώρια αεράμυνα του πιθανότατα θα παραμείνουν όμοια κράτη-παρίες.

Η Τουρκία, από την άλλη πλευρά, θα μπορούσε να κερδίσει μια γενικότερη αγορά για τα εγχώρια συστήματα της τα επόμενα χρόνια.

Τον Νοέμβριο, υπέγραψε συμβόλαιο με την Ινδονησία για την προμήθεια βαλλιστικών πυραύλων μικρού βεληνεκούς Khan (η εξαγωγική έκδοση του Bora-1 που η Τουρκία παρουσίασε το 2017) και ενός απροσδιόριστου συστήματος αεράμυνας – πιθανώς εξατομικευμένες παραλλαγές εξαγωγής του Hisar και Siper.

Με το Ιράν και τη Ρωσία πιο απομονωμένες από ποτέ, η Τουρκία μπορεί κάλλιστα να είναι σε θέση να κερδίσει περισσότερους πελάτες για τα εγχώρια συστήματα της τα επόμενα χρόνια.

ΠΗΓΗ: Περιοδικό Forbes σε άρθρο του Paul Iddon

Ο Χριστοδουλίδης απέναντι στον Καρεκλά: Απαντά για όλα, ακόμα και για τον εκβιασμό του Ανδρέα Βγενόπουλου στον Αναστασιάδη (video)