Ο ισλαμιστής πρόεδρος της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν ομιλεί στην Τουρκικη Εθνοσυνέλευση. Φωτογραφία Τουρκική Προεδρία
«Τον Σεπτέμβριο του 2022 συμπληρώνονται 100 χρόνια από τη γενοκτονία στη Σμύρνη. Αν και η τουρκική κυβέρνηση εξακολουθεί να υπερηφανεύεται για τη σφαγή της, όλοι οι άλλοι θα κάνουν καλά να θυμούνται και να τιμούν τις μνήμες των θυμάτων και να αποτρέπουν την περαιτέρω τουρκική επιθετικότητα» ανέφερε η Τουρκάλα δημοσιογράφος Uzay Bulut, σε άρθρο της στην ιστοσελίδα του Gatestone Institute.
«Ένας τρόπος για να το κάνουν αυτό οι δυτικές κυβερνήσεις είναι να αναγνωρίσουν επίσημα τη γενοκτονία του 1913-23, αλλά κυρίως να σταματήσουν τις συνεχείς απειλές του Ερντογάν κατά της Ελλάδας» επεσήμανε στη συνέχεια, καταγράφοντας τις προκλήσεις και τους εκβιασμούς του νεοσουλτάνου της Άγκυρας κατά της Ελλάδας.
Για να θυμούνται όμως όλοι οι άλλοι (οι ξένοι) τα τουρκικά εγκλήματα, θα πρέπει πρώτα να μην τα ξεχνούν οι Έλληνες. Όχι για να αναβιώνουν το μίσος και να ονειρεύονται ιμπεριαλιστικές εκστρατείες με σκοπό να αλλάξουν τα σύνορα, όπως κάνει σήμερα ο Βλαντιμίρ Πούτιν στην Ουκρανία, αλλά για να μπορέσουν μονιασμένοι και αποφασισμένοι να υπερασπιστούν τα χώματα και τις θάλασσές τους μπροστά στις τουρκικές απειλές.
Αυτό που προέχει για τους Έλληνες είναι να υπάρχει αρραγές εσωτερικό μέτωπο και αποκρυσταλλωμένη πολιτική για ανάσχεση της τουρκικής επιθετικότητας, από την Θράκη έως την Ανατολική Μεσόγειο, επαναφέροντας ως προτεραιότητα τον εθνικό στόχο για κατάργηση της τουρκικής κατοχής στην Κύπρο.
Πρόκειται για ένα νησί που δεν είχε ποτέ σύνορα. Επομένως, κανένα τετελεσμένο που επέφερε η βία και ο χρόνος δεν μπορεί να λειτουργήσει για τη χάραξη συνόρων.
Πρώτα λοιπόν είναι η έγνοια και η διαρκής προσπάθεια για να μη «ξεγλιστρήσει» το ελληνικό έθνος από τη συνείδηση που δίνει αντοχές και προοπτικές στην ύπαρξή του, στη γλώσσα και τον πολιτισμό του.
Για παράδειγμα, είναι αδιανόητο να ζητείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση, τις Ηνωμένες Πολιτείες και άλλες χώρες να λάβουν μέτρα και να επιβάλουν κυρώσεις κατά της Τουρκίας, ενώ την ίδια στιγμή εμφανίζονται φωνές σε Ελλάδα και Κύπρο που ζητούν νέες κινήσεις υποχωρητικότητας για να «ηρεμήσει» δήθεν ο Ερντογάν.
Είναι αδιανόητο να απαιτείται από τα Ηνωμένα Έθνη και τα κράτη μέλη του να εφαρμόσουν τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας και της Γενικής Συνέλευσης για καταδίκη του ψευδοκράτους και για να απέχουν από οποιαδήποτε ενέργεια η οποία θα μπορούσε να δώσει οικονομική ή νομική υπόσταση στο κατοχικό καθεστώς, ενώ την ίδια στιγμή μεγάλη μερίδα Ελληνοκυπρίων αποτελεί βασική πηγή χρηματοδότησής του, μέσω κυρίως της αγοράς φθηνότερων προϊόντων και χρήσης τουριστικών καταλυμάτων στις κατεχόμενες περιοχές.
Γι’ αυτό, πριν την αντίδραση και την κριτική για τις όποιες ευθύνες χωρών και οργανισμών, σε σχέση με την τουρκική επιθετικότητα και προκλητικότητα σε βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου, δεν μπορούν να αγνοηθούν φαινόμενα και πολιτικές στον «ελληνικό χώρο» που αξιοποιούνται δεόντως από την Τουρκία, αλλά και τον ξένο παράγοντα, που, πολλές φορές, εμφανίζεται με παραπλανητικές εμμονές, εξισώνοντας θύτη και θύμα.
«Η κυριαρχία και η εδαφική ακεραιότητα όλων των χωρών πρέπει να γίνονται σεβαστές και να προστατεύονται» επανέλαβε τις τελευταίες μέρες ο εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Νεντ Πράις.
Δηλαδή, ακολουθείται η ίδια τακτική για την τουρκική κατοχή στην Κύπρο και την παραβατικότητα στην κυπριακή ΑΟΖ. Ενώ γίνεται λόγος για την ανάγκη σεβασμού των κυριαρχικών δικαιωμάτων, εντούτοις η αμερικανική κυβέρνηση δεν έφτασε ακόμα στο σημείο να λέει τα πράγματα με το όνομά τους όσον αφορά την καταπάτηση του διεθνούς δικαίου και της Σύμβασης του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας από την Τουρκία, όπως κάνει για τη Ρωσία και την Κίνα.
Η Τουρκία έκλεψε εδάφη και θάλασσες στην Κύπρο και για 48 χρόνια επιδιώκει να νομιμοποιήσει τα κλεμμένα με τη συγκατάθεση των Ελλήνων.
Σήμερα, ο Ερντογάν έχει βάλει στόχο να πράξει το ίδιο και στο Αιγαίο, επενδύοντας στην πιθανότητα ότι μπορεί να τα καταφέρει εν μέσω παγκόσμιων συγκυριών ή με παραχωρήσεις της Αθήνας για χάρη της Ειρήνης.
Πολύ εύστοχα η Uzay Bulut σημειώνει ότι «όλοι οι άλλοι θα κάνουν καλά να θυμούνται και να τιμούν τις μνήμες των θυμάτων και να αποτρέπουν την περαιτέρω τουρκική επιθετικότητα».
Εμείς θα προσθέσουμε μόνο ότι η μνήμη για τις τραγωδίες της Σμύρνης και της Κύπρου, για όλες τις τραγωδίες του Ελληνισμού, θα κρατηθεί ζωντανή (και για να αποφευχθούν νέες εθνικές συμφορές), αν πρώτα οι Έλληνες αποφασίσουν να αντιμετωπίσουν ενωτικά (χωρίς εξαρτήσεις, χωρίς κομματικά και ιδεολογικά κατάλοιπα) τον τουρκικό επεκτατισμό και τζιχαντισμό, προτού να είναι και πάλι αργά.
ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ
Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE