Δεύτερη ευκαιρία για το Ισραήλ ή ένας πόλεμος αντοχής; Η πυραυλική επίθεση του Ιράν είναι ΑΛΛΗ μια ευκαιρία για το Τελ Αβίβ να επιχειρήσει τελικό ξεκαθάρισμα λογαριασμών…

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Τελευταία εξέλιξη: Ο Πρόεδρος Μπάιντεν και ο Μπενιαμίν Νετανιάχου σε “πορεία κατανόησης” των ισραηλινών σχεδίων: Επίκειται η απάντηση της Ιερουσαλήμ εναντίον της Τεχεράνης…

Ο πρωθυπουργός πάει στην Πάφο της Κύπρου: Θα λάβει μέρος στην κρίσιμη Σύνοδο Κορυφής της MED9, θα απαιτήσει τη φύλαξη των εξωτερικών συνόρων της Ε.Ε.

Το προπαγανδιστικό βίντεο του Ιράν που δείχνει μια εικονική επίθεση με drone εναντίον του Τραμπ σε γήπεδο γκολφ: Οι απειλές από την Τεχεράνη κατά του πρώην Προέδρου

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΜΠΑΜΠΑΣΑΚΑΛΗ

Η πρόσφατη και πιο σφοδρή επίθεση που εξαπέλυσε το Ιράν πριν μερικές μέρες εναντίον του Ισραήλ, πολύ πιθανόν να αποτελέσει θρυαλλίδα εξελίξεων για την περιοχή.

Αν ένας (1) βαλλιστικός πύραυλος χτυπούσε το Λονδίνο ή τη Μόσχα, θα είχαμε ακαριαία κήρυξη πολέμου από αυτές τις πρωτεύουσες, χωρίς καν να ανακοινωθεί. Δεδομένη και αυτονόητη αντίδραση.

Η ζυγαριά όμως της Μέσης Ανατολής «μετράει» αλλιώς τα πράγματα. 180 βαλλιστικοί πύραυλοι εκτοξεύθηκαν εναντίον όλου του Ισραήλ, και όμως η κήρυξη πολέμου δεν είναι επίσημη. Ναι μεν επίκειται χτύπημα, αλλά όλα λειτουργούν βάσει ανταποδοτικότητας.

• Η αεράμυνα δείχνει να κράτησε, αν και κυκλοφορούν φήμες για εκτεταμένες ζημιές στην κύρια αεροπορική βάση του Ισραήλ, την Νεβατίμ, όπου εδρεύουν και τα περισσότερα F-35.

Αυτή όμως είναι ΑΛΛΗ μια ευκαιρία για το Τελ Αβίβ να επιχειρήσει τελικό ξεκαθάρισμα λογαριασμών. Το είχαμε αναφέρει και τον Απρίλη (ΕΔΩ), μετά το πρώτο χτύπημα του Ιράν .

Το Ισραήλ αυτή τη στιγμή μάχεται σε 6 μέτωπα: Γάζα, Λίβανο, Υεμένη, Συρία, Ιράκ και ας μη γελιόμαστε, Ιράν. Δεν μπορεί να αντέξει μακροχρόνιο πόλεμο φθοράς σε τόσα μέτωπα, αυτό είναι δεδομένο.

Οι κινήσεις του Νετανιάχου δείχνουν να θέλουν να «σπρώξουν» την κατάσταση στα άκρα. Έως και να επιδιώκουν την άμεση σύγκρουση με την Τεχεράνη, ώστε σε υποτιθέμενη θετική έκβαση, να μπορούν να ανατρέψουν το Θεοκρατικό καθεστώς και να ξεκαθαρίσουν την κατάσταση μια και καλή.

Το είπε και πέρσι, όταν ξεκίνησαν οι επιχειρήσεις στη Γάζα, ότι το Ισραήλ μετά το χτύπημα της 7ης Οκτωβρίου θα αλλάξει το status της Μέσης Ανατολής. Για τους πιο παρατηρητικούς, το ίδιο έκανε και από το βήμα των Ηνωμένων Εθνών, παρουσιάζοντας τον χάρτη του καλού, ή έστω όπως έχει εκείνος στο μυαλό του το καλό.

Στο διάγγελμά του όμως ήταν ακόμα πιο ευθύς, μιλώντας σε ευθύ λόγο προς τον ιρανικό λαό, ότι αξίζει καλύτερα και όλα θα αλλάξουν κτλ. κτλ. Ευθεία αναφορά σε ανατροπή του υπάρχοντος καθεστώτος. Ο μόνος τρόπος που μπορεί να επιτευχθεί κάτι τέτοιο είναι με γενικευμένη σύρραξη.

Τώρα λοιπόν που όλες οι πηγές από ΗΠΑ αναφέρουν ότι ο Νετανιάχου δεν βρίσκεται σε πλήρη ταύτιση με τον Μπάιντεν, όσον αφορά τον τρόπο και τις επιλογές των στόχων, πόσο μάλλον το μέγεθος της απάντησης.

Ίσως να επιδιώκει να χτυπήσει τις πυρηνικές εγκαταστάσεις της Τεχεράνης, που διακαώς επιθυμεί εδώ και μια 20ετία.

Δύο Αμερικανοί πρόεδροι το «συγκράτησαν» παλαιότερα… πλέον όμως το Ισραήλ ή ο Νετανιάχου (ό,τι θέλετε διαλέξτε) δείχνει ότι θα κάνει και θα χτυπήσει όποτε και όπως θέλει.

Το τι θα επιφέρει κάτι τέτοιο είναι σίγουρα ανεξέλεγκτες καταστάσεις, και σίγουρα το Τελ Αβίβ θα χάσει πολλούς, για να μη πούμε όλους τους συμμάχους του. Σε μια τέτοια εξέλιξη, που το Ισραήλ θα πλήξει μη αποδεκτούς στόχους από την Ουάσιγκτον – θα επιφέρει καίριο πλήγμα στις σχέσεις τους… και θα αναγκάσει τους Αμερικανούς σε πλήρη εμπλοκή στη Μέση Ανατολή, που όλα δείχνουν ότι δεν την θέλουν.

Άρα τη δεδομένη χρονική στιγμή το Ισραήλ πρέπει να βάλει στη ζυγαριά:

• Να χτυπήσει με πλήρη ισχύ το Ιράν, στοχεύοντας πυρηνικές, πετρελαϊκές και άλλες υποδομές, αναγκάζοντας την Τεχεράνη να εμπλακεί σε γενικευμένη σύρραξη; Σε αυτό το σενάριο – αν τα καταφέρει – ακρωτηριάζει τη μεγαλύτερη απειλή, κάνοντας πράξη την επιδίωξη δεκαετιών και, σε υποτιθέμενη τελική θετική έκβαση, ανατρέπει το Θεοκρατικό καθεστώς, αλλάζοντας τη Μέση Ανατολή για πάντα.

Βέβαια, σε αυτή την περίπτωση χάνει όλες τις συμμαχίες του και τη στήριξη που έχει αυτή τη στιγμή.

Από την άλλη πλευρά, μπορεί να κινηθεί βάσει του σεναρίου ανταπόδοσης και να αρκεστεί σε ένα θεαματικό μεν, χτύπημα αλλά όχι εκτεταμένο δε.

Σε αυτό το σενάριο, το Ισραήλ θα συνεχίσει να φθείρεται σε 6 μέτωπα, σε μακροχρόνιες επιχειρήσεις με αντίπαλο μη τακτικούς στρατούς και αντιπροσώπους. Η αντοχή εκεί θα είναι το ζήτημα και δεν ξέρουμε κατά πόσο το Ισραήλ, η κοινωνία του και η οικονομία του μπορούν να αντέξουν κάτι τέτοιο.

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΕΔΩ, ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ

ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ

Πως φτάσαμε στην 20ή Ιουλίου του 1974; Καραμανλής και Αβέρωφ ήταν πεισμένοι ότι (η ένταξη) της Κύπρου στο ΝΑΤΟ ήταν η καλύτερη λύση και για τα ελληνικά συμφέροντα…