Ο Ελβις Κοστέλο, ο τζέντλεμαν της ποπ μουσικής κλείνει τα 70 του χρόνια: Εκατοντάδες τραγούδια και συνεργασίες- Τα σόου με Πολ ΜακΚάρτνεϊ και Τόνι Μπένετ [videos]

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Έσβησε η θρυλική φωνή του Τόνι Μπένετ, έφυγε σε ηλικία 96 ετών: Ο άνθρωπος που ο μεγάλος Φρανκ Σινάτρα αναγνώρισε ως τον καλύτερο τραγουδιστή…

Love For Sale: Ο Τόνι Μπένετ στα 95 του κατέρριψε ρεκόρ με το νέο του άλμπουμ που κυκλοφόρησε με τη Lady Gaga

Αγάπη προς πώληση: Η Lady Gaga και ο θρύλος Τόνι Μπένετ μιλούν για τη χημεία τους στο άλμπουμ «Love for Sale» (video]

Όταν ο Έλβις Κοστέλο γιορτάσει τα 70α γενέθλιά του στις 26 Αυγούρστου, θα μπορέσει να γιορτάσει ειρηνικά τη μακρόχρονη καριέρα του που τον έκανε έναν από τους σημαντικότερους τραγουδοποιούς των τελευταίων δεκαετιών.

Ένα ασυνήθιστο ταλέντο, δύσκολο να χαρακτηριστεί, ικανό να κινείται με ευελιξία μεταξύ των διαφόρων ειδών της μουσικής και να ετντάσσεται άνετα στα πιο ανόμοια πλαίσια και να συνεργάζεται με ανθρώπους όπως ο Burt Bacharach, ο Paul McCartney, ο Brian Eno, οι Roots, ο Tony Bennett, ο Roy Orbison, ο Chet Baker, Marian McPartland, Allen Toussaint.

Ο Declan Patrick MacManus, το όνομα με το οποίο είναι εγγεγραμμένος στο ληξιαρχείο του Λονδίνου, είναι μια από τις πιο σημαντικές προσωπικότητες που αναδύθηκαν από τη βρετανική σκηνή του δεύτερου μισού της δεκαετίας του ’70, όταν το punk είχε σαρώσει, δημιουργώντας τις συνθήκες για τη γέννηση μιας από τις πιο γόνιμες περιόδους στην ιστορία του ροκ, αυτή του New Wave και του Post Punk.

Αλλά αυτό που προέκυψε ευθύς εξαρχής είναι ότι ο Declan-Elvis δεν είχε καμία πρόθεση να συμβιβαστεί με το μουσικό παρελθόν του: ήταν κι αυτός ένας τύπος γεμάτος θυμό, είχε δουλέψει σκληρά για να ηχογραφήσει έναν δίσκο, αλλά ήδη στα είκοσι ήταν ένα είδος ζωντανής μουσικής εγκυκλοπαίδειας.

Ο πατέρας του ήταν μουσικός της τζαζ, έπαιζε τρομπέτα αλλά τραγουδούσε σε ορχήστρες και έτσι άκουγε τα πάντα στο σπίτι. Η μητέρα του είχε δισκάδικο και από μικρός είχε συνηθίσει να απομνημονεύει τραγούδια αλλά πάνω από όλα να καλλιεργεί μεράκι για μελωδίες και αρμονικές κατασκευές.

Όταν το 1977 είχε γίνει ήδη Έλβις Κοστέλο και έκανε το ντεμπούτο του με το “My Aim Is True”, ο κόσμος κατάλαβε ότι αυτός ο παράξενος τύπος με το πρόσωπο ενός Buddy Holly ήταν ένας ασυνήθιστος χαρακτήρας.

Αυτό που πάντα χαρακτήριζε τον τρόπο της μουσικής του είναι η αναζήτηση μιας γραφής που αποτυπώνει την ευγενέστερη ουσία της ποπ, ξεκινώντας από το μάθημα του Tin Pan Alley και των δημιουργών του Standard, περνώντας από την τζαζ, τους Beatles, τη Motown, τους μεγάλους δημιουργούς της Country.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο έγραψε ένα άλμπουμ με τον Burt Bacharach και έγραψε πολλά τραγούδια με τον Paul McCartney ή έγραψε ένα αριστούργημα όπως το “Shipbuilding”, ένα από τα πιο πρωτότυπα τραγούδια για τον πόλεμο που συνέθεσε ποτέ, το οποίο χάρη στο σπαρακτικό σόλο του Chet Baker και του Robert Wyatt. , έχει μπει στο ρεπερτόριο των τζαζ μουσικών.

Ο δρόμος που ακολουθούν οι τετράγωνοι ήχοι του New Wave μέχρι σήμερα είναι εντυπωσιακός και αν κοιτάξετε προσεκτικά, δεν υπάρχουν πολλοί στη γενιά του που έχουν αποκτήσει παρόμοια θέση: τώρα τον αντιμετωπίζουν ως μια φιγούρα πάνω από τα πάρτι, αυτόν τον τύπο καλλιτέχνη που δεν είναι εκτός χρόνου αλλά πάνω από το χρόνο.

Με πληροφορίες από ansa.it

Το τελευταίο «αντίο» στον Αλέν Ντελόν: Η ταφή έγινε σε στενό οικογενειακό κύκλο, αλλά χιλιάδες θαυμαστές τον αποχαιρέτησαν έξω από την είσοδο στο Ντουσί [video, photos]