Τα «ήρεμα νερά» στα Ελληνοτουρκικά έγιναν «μελτέμια» μετά τις φιέστες της ντροπής στην κατεχόμενη Κύπρο και την ένταση στην Κάσο, που δημιούργησε η κατοχική Τουρκία
Η φρεγάτα Νικηφόρος Φωκάς ήταν αυτή που το 2018 είχε γίνει ο “εφιάλτης” του ερευνητικού τουρκικού πλοίου Barbaros. Η ίδια μονάδα και το πλήρωμά της ήταν σε αυξημένη επιχειρησιακή ετοιμότητα σε νησί του Αιγαίου και έσπευσε πρώτη νότια της Κάσου. Πηγή εικόνας: Πολεμικό Ναυτικό.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΙΔΕΡΗ, HELLAS JOURNAL-Αθήνα
Το πολεμικό ναυτικό και ο στόλος με τα δυσεπίλυτα προβλήματα που αντιμετωπίζει, καλείται γι’ ακόμη μια φορά να σταθεί με τον τρόπο που γνωρίζουν μόνο τα πληρώματα του στο Αρχιπέλαγος και την Μεσόγειο, την στιγμή που οι γείτονές μας, με τις κινήσεις τους στέλνουν τα δικά τους μηνύματα ότι τα «ήρεμα νερά» εν μέσω θέρους έχουν και πολλά μελτέμια…
Πολλές πληροφορίες ομιλούν για προσπάθειες μέσω των διπλωματικών διαύλων επικοινωνίας ανάμεσα σε Αθήνα και Άγκυρα ώστε να πέσουν οι τόνοι στο πεδίο νότια της Κάσου, εκεί δηλαδή που βρίσκεται το ιταλικό ερευνητικό Ievoli Relume το οποίο ποντίζει καλώδιο επικοινωνιών και που εργάζεται με βάση την ελληνική navtex η οποία λήγει την Τετάρτη.
Όμως στο επιτελείο, εκείνο που βλέπουν οι αξιωματικοί είναι ότι δεν υπάρχουν μόνο οι πέντε μονάδες του τουρκικού ναυτικού εκτός των ναυστάθμων της γείτονος.
Ένας σημαντικός αριθμός ναυτικών μονάδων της Τουρκίας παραμένουν εν πλω, αφού πρώτα είχαν λάβει μέρος στην φιέστα της ντροπής, βόρεια της Κύπρου, για τα πενήντα χρόνια από την τουρκική εισβολή στη μαρτυρική Μεγαλόνησο.
Άλλωστε και οι τρεις εκ των πέντε τουρκικών μονάδων βρίσκονται σε κοντινή απόσταση από το ιταλικό πλοίο ερευνών και εργασιών, ενώ οι άλλες δυο έχουν απομακρυνθεί πέραν των 12 ναυτικών μιλίων από το επίμαχο σημείο.
Για την ελληνική στρατιωτική πλευρά γίνεται αντιληπτό ότι εκ νέου η Άγκυρα επιχειρεί ν’ αμφισβητήσει τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας, την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη με βάση την Ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία και επιδιώκει την κατοχύρωση του παράνομου, πέραν της λογικής, Τουρκό-Λιβυκού συμφώνου.
Και ειδικά σ’ ότι έχει να κάνει με το τελευταίο, αυτό αποδεικνύεται από την στιγμή που τουρκικές μονάδες έπλεαν για μέρες σε κοντινή απόσταση από το ιταλικό πλοίο, δίχως να το ενοχλήσουν.
Ενεργοποιήθηκαν όμως τ’ αντανακλαστικά, όταν οι έρευνες έφτασαν μόλις μισό ναυτικό μίλι εκτός των ελληνικών χωρικών υδάτων νότια της Κάσου.
Eκεί δηλαδή που οι Τούρκοι επιδιώκουν την κατοχύρωση του μνημονίου με την Τρίπολη, το οποίο βεβαίως «σκοντάφτει» εντός της ελληνικής ΑΟΖ που είχε οριοθετηθεί με την αιγυπτιακή συμφωνία και σε κάθε περίπτωση βρίσκεται εντός των δυνητικών χωρικών υδάτων των 12 ναυτικών μιλίων, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο.
Το μεγάλο ερώτημα που προκύπτει πάντως είναι αν οι έρευνες αυτές θα αγγίξουν το κομμάτι αυτό κι αν το ιταλικό πλοίο θα καταφέρει να ολοκληρώσει έως την Τετάρτη τις εργασίες που του έχουν ανατεθεί και φάνηκε ότι ενόχλησαν την Άγκυρα.
Επιπλέον ιδιαίτερο ενδιαφέρον αποκτά η προγραμματισμένη άσκηση «Τρίαινα» που θα διεξαχθεί στην περιοχή του συμπλέγματος του Καστελόριζου, καθώς οι Τούρκοι εξέδωσαν γι’ ακόμη μια φορά anti-navtex, προβάλλοντας τον χαρακτήρα των αποστρατιωτικοποιημένων νησιών.
Συμπεράσματα που δεν έγιναν πράξη…
Πάντως στρατιωτικές πηγές επισημαίνουν ότι το 2020 που ξέσπασε η πέντε και πλέον μηνών ελληνοτουρκική κρίση, η Αθήνα είχε δείξει αντανακλαστικά από την πρώτη στιγμή με την πλήρη ανάπτυξη του στόλου ως απάντηση στην τουρκική navtex.
Τέσσερα χρόνια μετά η ελληνική πλευρά είναι αυτή που εκδίδει ναυτικές οδηγίες θαλασσίων μελετών με σκοπό είτε την ενεργειακή είτε την επικοινωνιακή ένωση, ενώ η γείτονα πέραν των πάγιων αιτιάσεων δείχνει την ενόχλησή της για την εξέλιξη της Αθήνας.
Οι ίδιες πηγές ωστόσο τονίζουν και την ανάγκη που υπάρχει για σοβαρές «ανάσες» στον στόλο, διότι μόνο με ισχυρές σύγχρονες μονάδες παραμένει το πολεμικό ναυτικό ικανό ν’ ασκεί κυριαρχία και να προασπίζει τα κυριαρχικά δικαιώματα στο Αρχιπέλαγος και την Μεσόγειο.
Έως σήμερα, παρά τα συμπεράσματα του 2020 και με γνώμονα ότι τα σύγχρονα «ξύλινα τείχη» δεν χτίζονται από τη μια μέρα στην άλλη, ελάχιστες ήταν οι αποφάσεις που έχουν οδηγήσει σε μια ουσιαστική ενίσχυση του πολύπαθου στόλου, ο οποίος παραμένει επιχειρησιακός χάρις στις άοκνες προσπάθειες που καταβάλλουν τα πληρώματα των μονάδων.
Οι τρεις FDI ήταν μια απόφαση που ικανοποίησε το πολεμικό ναυτικό, το οποίο όμως αναμένει επιπλέον κινήσεις ώστε πλοία ξεπερασμένης τεχνολογίας να δέσουν μια για πάντα και την θέση τους να πάρουν καινούριες μονάδες επιφανείας, ικανές ν’ ανταπεξέλθουν σε οποιαδήποτε μορφή του σύγχρονου ναυτικού πολέμου ή ασύμμετρης απειλής.
ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ
ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΠΗΓΑΙΝΕΤΕ ΕΔΩ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ
Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE