Κλειδί η ετοιμότητα των συμμάχων και των εταίρων να δράσουν στην Κύπρο: Στο τέλος οι δύο πλευρές του αδιεξόδου θα είναι τα Ηνωμένα Έθνη και η κατοχική Τουρκία…

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Το μεγάλο πρόβλημα των πυρκαγιών, οι θανάτοι από θερμοπληξία και οι επαφές Χριστοδουλίδη στη διάσκεψη για την Ουκρανία στο μικροσκόπιο των κυπριακών εφημερίδων

Απίστευτα πράγματα συνέβησαν χθες στην Τουρκία κατά την …”εορτή της θυσίας”: Τραυματίστηκαν σχεδόν 16.000 ερασιτέχνες χασάπηδες του Αΐντ ελ-Κεμπίρ

Νέα κρίση στις σχέσεις της Λευκωσίας με τον εκπρόσωπο του ΟΗΕ στην Κύπρο, αποκαλύπτει ο “Φιλελεύθερος”: Με αφορμή τους μετανάστες στη Νεκρή Ζώνη ο Στιούαρτ έριξε “βόμβα”

Του ΝΙΚΟΥ ΚΑΤΣΟΥΡΙΔΗ, Λευκωσία

Σε ότι αφορά την αποστολή της κας Ολγκίν Κουεγιάρ φαίνεται ότι το πιο πιθανόν είναι να πάρει παράταση έως τον Σεπτέμβρη.  Την  ίδια στιγμή η προσέγγιση Τουρκίας και Τατάρ εκτιμώ ότι επι της ουσίας δεν πρόκειται να αλλάξει.

Αντίθετα η τακτική προσέγγιση, όπως διαφαίνεται από τις τοποθετήσεις Τατάρ, είναι η εξής: να αποσπάσει βήμα – βήμα τέτοιες παραχωρήσεις από την ελληνοκυπριακή (ε/κ) πλευρά έτσι ώστε μέχρι τον Σεπτέμβρη, αφού θα έχουν δημιουργηθεί όλες οι προϋποθέσεις να λειτουργεί ως κράτος (π.χ.  αεροδρόμια, λιμάνι, εμπορικές σχέσεις κλπ.) τότε να έλθει η αναγνώριση από κάποιο ισλαμικό Κράτος. 

Οι κινήσεις της ε/κ πλευράς θα απαιτηθεί από τρίτους να γίνουν στο όνομα των «πρωτοβουλιών»  για επανέναρξη του διαλόγου.  Ενός διαλόγου όμως, που σε τέτοια περίπτωση θα είναι μονόδρομος.

Δηλαδή, η ε/κ πλευρά να ικανοποιεί τουρκικές απαιτήσεις στα θέματα της εσωτερικής πτυχής του κυπριακού, χωρίς να γίνεται βήμα στα θέματα της διεθνούς πτυχής (στρατεύματα, εγγυήσεις, ασφάλεια, έποικοι).

• Αν λοιπόν κάνει τα βήματα η ε/κ πλευρά και ως αποτέλεσμα επαναρχίσει ο διάλογος, τότε Τουρκία και Τατάρ ΔΕΝ πρόκειται να κάνουν βήμα, στα ζητήματα της διεθνούς πτυχής, οι συνομιλίες θα ναυαγήσουν, αλλά θα μας μείνουν ως «κεκτημένο» των συνομιλιών οι παραχωρήσεις της ε/κ πλευράς.

Και το πιο τραγικό θα είναι το εξής:  ότι θα φωνάζουν εντός και εκτός Κύπρου  ορισμένοι ότι θα έπρεπε να είχαν γίνει και άλλα βήματα από την ε/κ πλευρά, έτσι ώστε να μην αποτύγχανε  και η νέα προσπάθεια.  Είναι αυτοί οι οποίοι πιστοί στα κελεύσματα συγκεκριμένων παραγόντων είναι έτοιμοι να δώσουν και «λίγη» κυριαρχία.

Μα όταν η Τουρκία και ο Τατάρ θα έχουν πάρει όσα θέλουν στην εσωτερική πτυχή του κυπριακού, συν τα στοιχεία εκείνα τα οποία θα ολοκληρώσουν τις προϋποθέσεις λειτουργίας κράτους, γιατί να εγκαταλείψουν τη θέση τους για αναγνώριση του παράνομου μορφώματος ένα μόλις βήμα πριν πετύχουν;  Αυτό να απαντήσουν οι  θιασώτες της τακτικής των συνεχόμενων νέων βημάτων και «πρωτοβουλιών» της ε/κ πλευράς.

Και αν ο μη γένοιτο φτάσουμε σε αυτό το σημείο, τι νομίζετε ότι θα κάνουν οι λειτουργοί του Ο.Η.Ε;  Τι θα κάνει π.χ. η κα. Ολγκίν;  Θα καταγράψει άραγε τη πραγματικότητα;  Πολύ αμφιβάλλω.  Θα κρατήσει αποστάσεις, θα μιλήσει για την ανάγκη να γίνουν βήματα και από τις δύο πλευρές, ως  να μην υπάρχει η Τουρκία. ΄Η μήπως θα συγκινηθεί ο Γ.Γ. των Ηνωμένων Εθνών, ο οποίος κατά τη γνώμη μου έχει προ πολλού αδιαφορήσει για το κυπριακό.

Πολύ περισσότερο που η θητεία του τελειώνει.  Πολύ περισσότερο που ήταν σαφές από την αρχή της θητείας του, ότι θα είχε διαφορετική προσέγγιση σε προβλήματα τα οποία είναι επι της ουσίας τους τα ίδια.

Απτό παράδειγμα, το πάθος του Γ.Γ. του ΟΗΕ για την ανάγκη εφαρμογής των ψηφισμάτων του Οργανισμού στο Παλαιστινιακό, ενώ κρύος και αδιάφορος για την εφαρμογή τους για το κυπριακό.  ΄Η πιο σωστά, τα προσπερνά.

Αλλά και η κα  Ολγκίν,  διερωτούμαι αν  από τη μια η ίδια θα βρει το θάρρος να καταγράψει αντικειμενικά την ευθύνη εκεί και όπου ανήκει για το παρόν αδιέξοδο ή αν θα αφεθεί να το κάνει.  Πολύ περισσότερο που φιλοδοξεί να είναι η επόμενη Γ.Γ.  του ΟΗΕ.  Αρα τα δεδομένα είναι κατά τη γνώμη μου τα εξής:

• α) Η ε/κ πλευρά επαναλαμβάνει την ετοιμότητα της να επιστρέψει στις συνομιλίες στα πλαίσια του ΟΗΕ και να επανεκκινήσουν αυτές από το σημείο στο οποίο είχαν διακοπεί.  Βάση συζήτησης το πλαίσιο Γκουτέρες.
• β) Η τ/κ πλευρά και η Άγκυρα επιμένουν ότι η ομοσπονδία έχει ενταφιαστεί, θέλουν συνομιλίες εκτός παραμέτρων ΟΗΕ και υπο την προϋπόθεση αναγνώρισης κυριαρχικής ισότητας στο παράνομο κατοχικό μόρφωμα.
• γ) Ο ΟΗΕ  ισορροπεί, κακώς και απαράδεκτα, τάχα μεταξύ των δύο πλευρών, υπονοώντας ε/κ και τ/κ πλευρά.
• δ) Προκλητικά ξεχνά ο ΟΗΕ ότι η βασική πλευρά και μάλιστα η ένοχη πλευρά στο κυπριακό, είναι η Τουρκία.  Ο εισβολέας και κατακτητής, που παραβιάζει σαρωτικά το Διεθνές και Ευρωπαϊκό Δίκαιο.
• ε) Δυστυχώς πολύ δυστυχώς και εδώ στην Κύπρο την ίδια στάση τηρούν οργανωμένα σύνολα, ομάδες και άτομα.
• στ) Σειρά προτάσεων και εισηγήσεων που υποβάλλονται προς την κοινωνία και τον Πρόεδρο δεν είναι καν προτάσεις. Είναι κινδυνολογία και παρότρυνση για να εκχωρηθούν προς την αδικοπραγούσα πλευρά νέα πεδία.
• ζ) Οι εν λόγω εισηγήσεις για να έχουν νόημα από τη μια και να μην συνιστούν επικίνδυνες παραχωρήσεις προς την Τουρκία από την άλλη, θα πρέπει να υπάρξει  τρόπος διασφάλισης της εφαρμογής τους.

Δηλαδή αν θα δοθούν ορισμένα κίνητρα προς την Τουρκία πριν την λύση, θα πρέπει να υπάρξουν εγγυήσεις για ότι η Τουρκία ως αντάλλαγμα θα κάνει συγκεκριμένες κινήσεις.   Δ

ιαφορετικά εφόσον η Τουρκία πάρει αυτά που θέλει πριν την λύση γιατί να κάνει κινήσεις στα θέματα που ενδιαφέρουν την ε/κ πλευρά;  Αυτά να μας πουν όσοι κλαίνε και οδύρονται γιατί το κυπριακό βρίσκεται στο 12.00 ή στο 12.05.  Επίσης να μας πουν γιατί αυτές τις ευφάνταστες ιδέες δεν τις εφάρμοσαν όταν διαχειρίζονταν το κυπριακό.

Με αυτά τα δεδομένα το δια ταύτα είναι η ετοιμότητα ή όχι των εταίρων  και συμμάχων της Κύπρου, ονομαστικά και ειδικά των ΗΠΑ και των Ευρωπαίων να αξιοποιήσουν τους πολλαπλούς μηχανισμούς  πίεσης που διαθέτουν προς την Τουρκία.  Τότε θα έχουμε και μια αντικειμενική στάση και από τον ΟΗΕ.

Τότε ο κ. Γκουτέρες θα…. ανακαλύψει ότι σήμερα οι δύο πλευρές του αδιεξόδου ΔΕΝ είναι η ε/κ και τ/κ πλευρά, αλλά ο ΟΗΕ και η κατοχική Τουρκία.  Αυτό θα πρέπει να το ξεκαθαρίζει στις τοποθετήσεις του και ο Έλληνας ΥΠΕΞ κ. Γεραπετρίτης.

Οι εταίροι και οι σύμμαχοι της Κύπρου λαμβάνουν συνεχώς χωρίς να δίνουν τίποτα ουσιαστικό.  Σε ένα κόσμο όμως που βρίσκεται σε κάθετη, ολομέτωπη και θερμή σύγκρουση όλοι και όλα μετρούν και έχουν το αντίτιμο τους.

Υ.Γ.  Κατά καιρούς και όταν δημιουργείται κρίση γύρω από ένα ζήτημα όπως τώρα π.χ. το τερματικό Βασιλικού, βγαίνουν διάφοροι και εισηγούνται γρήγορες και αποτελεσματικές διαδικασίες.  Ξεχνούν όμως ότι στη προσπάθεια για διαφάνεια και έλεγχο έχουν θεσπισθεί τόσες πολλές και περίπλοκες διαδικασίες που οδηγείται  η κατάσταση προς παράλυση.  Και κυρίως χωρίς να γίνει κατορθωτό να αντιμετωπισθούν τα φαινόμενα τα οποία υποτίθεται θα αντιμετωπίζονταν.  Ας προβληματίσει αυτό το γεγονός.

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΕΔΩ, ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ

ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ

Ο Ελληνοτουρκικός Διάλογος, ο Μητσοτάκης στην Άγκυρα και οι απαραίτητες συμμαχίες: Ποιοι ελέγχουν, παρά οι δυτικοί “σύμμαχοι”, τις εξελίξεις στο Κυπριακό;